ὁμοιόω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ho.moi̯.ó.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)o.myˈo.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /o.myˈo.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /o.myˈo.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /o.miˈo.o/
Inflection
Present: ὁμοιῶ, ὁμοιοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὁμοιῶ | ὁμοιοῖς | ὁμοιοῖ | ὁμοιοῦτον | ὁμοιοῦτον | ὁμοιοῦμεν | ὁμοιοῦτε | ὁμοιοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὁμοιῶ | ὁμοιοῖς | ὁμοιοῖ | ὁμοιῶτον | ὁμοιῶτον | ὁμοιῶμεν | ὁμοιῶτε | ὁμοιῶσῐ(ν) | |||||
optative | ὁμοιοίην, ὁμοιοῖμῐ |
ὁμοιοίης, ὁμοιοῖς |
ὁμοιοίη, ὁμοιοῖ |
ὁμοιοῖτον, ὁμοιοίητον |
ὁμοιοίτην, ὁμοιοιήτην |
ὁμοιοῖμεν, ὁμοιοίημεν |
ὁμοιοῖτε, ὁμοιοίητε |
ὁμοιοῖεν, ὁμοιοίησᾰν | |||||
imperative | ὁμοίου | ὁμοιούτω | ὁμοιοῦτον | ὁμοιούτων | ὁμοιοῦτε | ὁμοιούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὁμοιοῦμαι | ὁμοιοῖ | ὁμοιοῦται | ὁμοιοῦσθον | ὁμοιοῦσθον | ὁμοιούμεθᾰ | ὁμοιοῦσθε | ὁμοιοῦνται | ||||
subjunctive | ὁμοιῶμαι | ὁμοιοῖ | ὁμοιῶται | ὁμοιῶσθον | ὁμοιῶσθον | ὁμοιώμεθᾰ | ὁμοιῶσθε | ὁμοιῶνται | |||||
optative | ὁμοιοίμην | ὁμοιοῖο | ὁμοιοῖτο | ὁμοιοῖσθον | ὁμοιοίσθην | ὁμοιοίμεθᾰ | ὁμοιοῖσθε | ὁμοιοῖντο | |||||
imperative | ὁμοιοῦ | ὁμοιούσθω | ὁμοιοῦσθον | ὁμοιούσθων | ὁμοιοῦσθε | ὁμοιούσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὁμοιοῦν | ὁμοιοῦσθαι | |||||||||||
participle | m | ὁμοιῶν | ὁμοιούμενος | ||||||||||
f | ὁμοιοῦσᾰ | ὁμοιουμένη | |||||||||||
n | ὁμοιοῦν | ὁμοιούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὡμοίουν, ὡμοιούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὡμοίουν | ὡμοίους | ὡμοίου | ὡμοιοῦτον | ὡμοιούτην | ὡμοιοῦμεν | ὡμοιοῦτε | ὡμοίουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ὡμοιούμην | ὡμοιοῦ | ὡμοιοῦτο | ὡμοιοῦσθον | ὡμοιούσθην | ὡμοιούμεθᾰ | ὡμοιοῦσθε | ὡμοιοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ὁμοιώσω, ὁμοιώσομαι, ὁμοιωθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὁμοιώσω | ὁμοιώσεις | ὁμοιώσει | ὁμοιώσετον | ὁμοιώσετον | ὁμοιώσομεν | ὁμοιώσετε | ὁμοιώσουσῐ(ν) | ||||
optative | ὁμοιώσοιμῐ | ὁμοιώσοις | ὁμοιώσοι | ὁμοιώσοιτον | ὁμοιωσοίτην | ὁμοιώσοιμεν | ὁμοιώσοιτε | ὁμοιώσοιεν | |||||
middle | indicative | ὁμοιώσομαι | ὁμοιώσῃ, ὁμοιώσει |
ὁμοιώσεται | ὁμοιώσεσθον | ὁμοιώσεσθον | ὁμοιωσόμεθᾰ | ὁμοιώσεσθε | ὁμοιώσονται | ||||
optative | ὁμοιωσοίμην | ὁμοιώσοιο | ὁμοιώσοιτο | ὁμοιώσοισθον | ὁμοιωσοίσθην | ὁμοιωσοίμεθᾰ | ὁμοιώσοισθε | ὁμοιώσοιντο | |||||
passive | indicative | ὁμοιωθήσομαι | ὁμοιωθήσῃ | ὁμοιωθήσεται | ὁμοιωθήσεσθον | ὁμοιωθήσεσθον | ὁμοιωθησόμεθᾰ | ὁμοιωθήσεσθε | ὁμοιωθήσονται | ||||
optative | ὁμοιωθησοίμην | ὁμοιωθήσοιο | ὁμοιωθήσοιτο | ὁμοιωθήσοισθον | ὁμοιωθησοίσθην | ὁμοιωθησοίμεθᾰ | ὁμοιωθήσοισθε | ὁμοιωθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὁμοιώσειν | ὁμοιώσεσθαι | ὁμοιωθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ὁμοιώσων | ὁμοιωσόμενος | ὁμοιωθησόμενος | |||||||||
f | ὁμοιώσουσᾰ | ὁμοιωσομένη | ὁμοιωθησομένη | ||||||||||
n | ὁμοιῶσον | ὁμοιωσόμενον | ὁμοιωθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ὡμοίωσᾰ, ὡμοιωσᾰ́μην, ὡμοιώθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὡμοίωσᾰ | ὡμοίωσᾰς | ὡμοίωσε(ν) | ὡμοιώσᾰτον | ὡμοιωσᾰ́την | ὡμοιώσᾰμεν | ὡμοιώσᾰτε | ὡμοίωσᾰν | ||||
subjunctive | ὁμοιώσω | ὁμοιώσῃς | ὁμοιώσῃ | ὁμοιώσητον | ὁμοιώσητον | ὁμοιώσωμεν | ὁμοιώσητε | ὁμοιώσωσῐ(ν) | |||||
optative | ὁμοιώσαιμῐ | ὁμοιώσειᾰς, ὁμοιώσαις |
ὁμοιώσειε(ν), ὁμοιώσαι |
ὁμοιώσαιτον | ὁμοιωσαίτην | ὁμοιώσαιμεν | ὁμοιώσαιτε | ὁμοιώσειᾰν, ὁμοιώσαιεν | |||||
imperative | ὁμοίωσον | ὁμοιωσᾰ́τω | ὁμοιώσᾰτον | ὁμοιωσᾰ́των | ὁμοιώσᾰτε | ὁμοιωσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ὡμοιωσᾰ́μην | ὡμοιώσω | ὡμοιώσᾰτο | ὡμοιώσᾰσθον | ὡμοιωσᾰ́σθην | ὡμοιωσᾰ́μεθᾰ | ὡμοιώσᾰσθε | ὡμοιώσᾰντο | ||||
subjunctive | ὁμοιώσωμαι | ὁμοιώσῃ | ὁμοιώσηται | ὁμοιώσησθον | ὁμοιώσησθον | ὁμοιωσώμεθᾰ | ὁμοιώσησθε | ὁμοιώσωνται | |||||
optative | ὁμοιωσαίμην | ὁμοιώσαιο | ὁμοιώσαιτο | ὁμοιώσαισθον | ὁμοιωσαίσθην | ὁμοιωσαίμεθᾰ | ὁμοιώσαισθε | ὁμοιώσαιντο | |||||
imperative | ὁμοίωσαι | ὁμοιωσᾰ́σθω | ὁμοιώσᾰσθον | ὁμοιωσᾰ́σθων | ὁμοιώσᾰσθε | ὁμοιωσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ὡμοιώθην | ὡμοιώθης | ὡμοιώθη | ὡμοιώθητον | ὡμοιωθήτην | ὡμοιώθημεν | ὡμοιώθητε | ὡμοιώθησᾰν | ||||
subjunctive | ὁμοιωθῶ | ὁμοιωθῇς | ὁμοιωθῇ | ὁμοιωθῆτον | ὁμοιωθῆτον | ὁμοιωθῶμεν | ὁμοιωθῆτε | ὁμοιωθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ὁμοιωθείην | ὁμοιωθείης | ὁμοιωθείη | ὁμοιωθεῖτον, ὁμοιωθείητον |
ὁμοιωθείτην, ὁμοιωθειήτην |
ὁμοιωθεῖμεν, ὁμοιωθείημεν |
ὁμοιωθεῖτε, ὁμοιωθείητε |
ὁμοιωθεῖεν, ὁμοιωθείησᾰν | |||||
imperative | ὁμοιώθητῐ | ὁμοιωθήτω | ὁμοιώθητον | ὁμοιωθήτων | ὁμοιώθητε | ὁμοιωθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὁμοιῶσαι | ὁμοιώσᾰσθαι | ὁμοιωθῆναι | ||||||||||
participle | m | ὁμοιώσᾱς | ὁμοιωσᾰ́μενος | ὁμοιωθείς | |||||||||
f | ὁμοιώσᾱσᾰ | ὁμοιωσᾰμένη | ὁμοιωθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ὁμοιῶσᾰν | ὁμοιωσᾰ́μενον | ὁμοιωθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ὡμοίωκᾰ, ὡμοίωμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὡμοίωκᾰ | ὡμοίωκᾰς | ὡμοίωκε(ν) | ὡμοιώκᾰτον | ὡμοιώκᾰτον | ὡμοιώκᾰμεν | ὡμοιώκᾰτε | ὡμοιώκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὡμοιώκω | ὡμοιώκῃς | ὡμοιώκῃ | ὡμοιώκητον | ὡμοιώκητον | ὡμοιώκωμεν | ὡμοιώκητε | ὡμοιώκωσῐ(ν) | |||||
optative | ὡμοιώκοιμῐ, ὡμοιωκοίην |
ὡμοιώκοις, ὡμοιωκοίης |
ὡμοιώκοι, ὡμοιωκοίη |
ὡμοιώκοιτον | ὡμοιωκοίτην | ὡμοιώκοιμεν | ὡμοιώκοιτε | ὡμοιώκοιεν | |||||
imperative | ὡμοίωκε | ὡμοιωκέτω | ὡμοιώκετον | ὡμοιωκέτων | ὡμοιώκετε | ὡμοιωκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὡμοίωμαι | ὡμοίωσαι | ὡμοίωται | ὡμοίωσθον | ὡμοίωσθον | ὡμοιώμεθᾰ | ὡμοίωσθε | ὡμοίωνται | ||||
subjunctive | ὡμοιωμένος ὦ | ὡμοιωμένος ᾖς | ὡμοιωμένος ᾖ | ὡμοιωμένω ἦτον | ὡμοιωμένω ἦτον | ὡμοιωμένοι ὦμεν | ὡμοιωμένοι ἦτε | ὡμοιωμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ὡμοιωμένος εἴην | ὡμοιωμένος εἴης | ὡμοιωμένος εἴη | ὡμοιωμένω εἴητον/εἶτον | ὡμοιωμένω εἰήτην/εἴτην | ὡμοιωμένοι εἴημεν/εἶμεν | ὡμοιωμένοι εἴητε/εἶτε | ὡμοιωμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ὡμοίωσο | ὡμοιώσθω | ὡμοίωσθον | ὡμοιώσθων | ὡμοίωσθε | ὡμοιώσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὡμοιωκέναι | ὡμοιῶσθαι | |||||||||||
participle | m | ὡμοιωκώς | ὡμοιωμένος | ||||||||||
f | ὡμοιωκυῖᾰ | ὡμοιωμένη | |||||||||||
n | ὡμοιωκός | ὡμοιωμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ὡμοιώκειν, ὡμοιώμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὡμοιώκειν, ὡμοιώκη |
ὡμοιώκεις, ὡμοιώκης |
ὡμοιώκει(ν) | ὡμοιώκετον | ὡμοιωκέτην | ὡμοιώκεμεν | ὡμοιώκετε | ὡμοιώκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ὡμοιώμην | ὡμοίωσο | ὡμοίωτο | ὡμοίωσθον | ὡμοιώσθην | ὡμοιώμεθᾰ | ὡμοίωσθε | ὡμοίωντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- ἀνθομοιόω (anthomoióō)
- ἀνομοιόω (anomoióō)
- ἀφομοιόω (aphomoióō)
- ἐξομοιόω (exomoióō)
- κᾰθομοιόω (kathomoióō)
- πᾰρομοιόω (paromoióō)
- προσομοιόω (prosomoióō)
- σῠνομοιόομαι (sunomoióomai)
Related terms
- ὁμοίωμᾰ (homoíōma)
- ὁμοίωσῐς (homoíōsis)
- ὁμοιωτής (homoiōtḗs)
- ὁμοιωτῐκός (homoiōtikós)
References
- “ὁμοιόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ὁμοιόω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ὁμοιόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- ὁμοιόω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- G3666 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.