ἵππουρος

Ancient Greek

From ἵππος (híppos, “horse”) +‎ οὐρά (ourá, “tail”).

ἵππουρος • (híppouros) m or f (neuter ἵππουρον); second declension

Second declension of ἵππουρος; ἵππουρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἵππουρος híppouros	ἵππουρον híppouron	ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρω hippoúrō	ἵππουροι híppouroi	ἵππουρᾰ híppoura
Genitive	ἱππούρου hippoúrou	ἱππούρου hippoúrou	ἱππούροιν hippoúroin	ἱππούροιν hippoúroin	ἱππούρων hippoúrōn	ἱππούρων hippoúrōn
Dative	ἱππούρῳ hippoúrōi	ἱππούρῳ hippoúrōi	ἱππούροιν hippoúroin	ἱππούροιν hippoúroin	ἱππούροις hippoúrois	ἱππούροις hippoúrois
Accusative	ἵππουρον híppouron	ἵππουρον híppouron	ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρους hippoúrous	ἵππουρᾰ híppoura
Vocative	ἵππουρε híppoure	ἵππουρον híppouron	ἱππούρω hippoúrō	ἱππούρω hippoúrō	ἵππουροι híppouroi	ἵππουρᾰ híppoura
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἱππούρως hippoúrōs		ἱππουρότερος hippouróteros		ἱππουρότᾰτος hippourótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἵππουρος • (híppouros) m (genitive ἵππουρου); second declension

Second declension of ὁ ἵππουρος; τοῦ ἱππούρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἵππουρος ho híppouros	τὼ ἱππούρω tṑ hippoúrō	οἱ ἵππουροι hoi híppouroi
Genitive	τοῦ ἱππούρου toû hippoúrou	τοῖν ἱππούροιν toîn hippoúroin	τῶν ἱππούρων tôn hippoúrōn
Dative	τῷ ἱππούρῳ tôi hippoúrōi	τοῖν ἱππούροιν toîn hippoúroin	τοῖς ἱππούροις toîs hippoúrois
Accusative	τὸν ἵππουρον tòn híppouron	τὼ ἱππούρω tṑ hippoúrō	τοὺς ἱππούρους toùs hippoúrous
Vocative	ἵππουρε híppoure	ἱππούρω hippoúrō	ἵππουροι híppouroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.