ἀγριοκρόμμυον

Ancient Greek

From ἄγριος (ágrios, “wild”) +‎ κρόμμυον (krómmuon, “onion”).

ἀγρῐοκρόμμῠον • (agriokrómmuon) n (genitive ἀγρῐοκρομμῠ́ου); second declension

Second declension of τὸ ἀγρῐοκρόμμῠον; τοῦ ἀγρῐοκρομμῠ́ου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ ἀγρῐοκρόμμῠον tò agriokrómmuon	τὼ ἀγρῐοκρομμῠ́ω tṑ agriokrommúō	τᾰ̀ ἀγρῐοκρόμμῠᾰ tà agriokrómmua
Genitive	τοῦ ἀγρῐοκρομμῠ́ου toû agriokrommúou	τοῖν ἀγρῐοκρομμῠ́οιν toîn agriokrommúoin	τῶν ἀγρῐοκρομμῠ́ων tôn agriokrommúōn
Dative	τῷ ἀγρῐοκρομμῠ́ῳ tôi agriokrommúōi	τοῖν ἀγρῐοκρομμῠ́οιν toîn agriokrommúoin	τοῖς ἀγρῐοκρομμῠ́οις toîs agriokrommúois
Accusative	τὸ ἀγρῐοκρόμμῠον tò agriokrómmuon	τὼ ἀγρῐοκρομμῠ́ω tṑ agriokrommúō	τᾰ̀ ἀγρῐοκρόμμῠᾰ tà agriokrómmua
Vocative	ἀγρῐοκρόμμῠον agriokrómmuon	ἀγρῐοκρομμῠ́ω agriokrommúō	ἀγρῐοκρόμμῠᾰ agriokrómmua
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.