แขก
Thai
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | แขก æ kʰ k | |
| Romanization | Paiboon | kɛ̀ɛk |
| Royal Institute | khaek | |
| (standard) IPA(key) | /kʰɛːk̚˨˩/(R) | |
Etymology 1
From Middle Chinese 客 (MC khaek, “guest”). Cognate with Northern Thai ᨡᩯ᩠ᨠ, Lao ແຂກ (khǣk), Lü ᦶᦃᧅᧈ (ẋaek¹), Tai Dam ꪵꪄꪀ, Shan ၶႅၵ်ႇ (khèk), Tai Nüa ᥑᥦᥐᥱ (xǎek), Phake ၵိက် (khik), Ahom 𑜁𑜢𑜀𑜫 (khik), Zhuang hek. Doublet of แคะ (kɛ́).
Derived terms
- กินแขก
- แขกบ้านแขกเมือง
- แขกเมือง
- แขกไม่ได้รับเชิญ
- แขกรับเชิญ
- แขกเหรื่อ
- บอกแขก
- มาแขก
- รับแขก
- ลงแขก (long-kɛ̀ɛk)
- เลี้ยงแขก
- หน้าไม่รับแขก
- หน้ารับแขก
- ห้องรับแขก
- ออกแขก
Etymology 2
From Etymology 1. Attested as an ethnic label (albeit with ambiguous meaning) as early as the mid 15th century, in Palace Law during the reign of Borommatrailokkanat.[1]
Noun
แขก • (kɛ̀ɛk)
- (classifiers: คน, ท่าน) person of Afghanistani, Bangladeshi, Indian, Javanese, Malay, Middle Eastern, Nepali, Pakistani, or Sri Lankan descent.
- a category of traditional Thai songs, such as แขกกุลิต (kɛ̀ɛk-gù-lít), แขกบรเทศ (kɛ̀ɛk-bɔɔ-rá-têet), แขกสาหร่าย (kɛ̀ɛk-sǎa-ràai), etc
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.