เพื่อนกิน

Thai

Etymology

เพื่อน (pʉ̂ʉan, friend) + กิน (gin, to eat); literally "friend that eats" or "eating friend", referring to a friend who is only present during meals; probably from or influenced by the 403rd stanza of the 19th century poetic series Khlong Lokkanit ("Law of the World") by Prince Mang (1793–1859), inscribed on the corridor walls of Wat Pho:

     เพื่อนกิน สิ้นทรัพย์แล้ว     แหนงหนี
หาง่าย หลายหมื่นมี     มากล้น
เพื่อนตาย ถ่ายแทนชี     วาอาตม์
หายาก ฝากผีไข้     ยากแท้จักหา
pʉ̂ʉan-gin sîn sáp lɛ́ɛo · nɛ̌ɛng-nǐi
hǎa ngâai lǎai mʉ̀ʉn mii · mâak lón
pʉ̂ʉan-dtaai tàai tɛɛn chii · waa àat
hǎa yâak fàak-pǐi-kâi · yâak tɛ́ɛ jàk hǎa
A friend that eats leaves you when you have no more wealth.
They are easy to find, for they exist in abundance, in ten thousands of thousands, in countless numbers.
But a friend that dies for you and substitutes himself for you for the sake of your life and limb
is not easy to find. Hard indeed is to find someone you can depend upon in the time of illness or following your death.

Pronunciation

Orthographicเพื่อนกิน
ebụ̄ˋɒnkin
Phonemic
เพื่อน-กิน
ebụ̄ˋɒnkin
RomanizationPaiboonpʉ̂ʉan-gin
Royal Institutephuean-kin
(standard) IPA(key)/pʰɯa̯n˥˩.kin˧/(R)

Noun

เพื่อนกิน • (pʉ̂ʉan-gin) (classifier คน)

  1. (idiomatic) fair-weather friend.

Antonyms

Derived terms

  • เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก

References

  • ประชุมโคลงโลกนิติ. (2000). กรุงเทพฯ: สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. →ISBN page 396.

Anagrams

  • กินเพื่อน
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.