ราชาคณะ
Thai
Etymology
From ราชา (raa-chaa, “king; chief, lord, master”) + คณะ (ká-ná, “body; entity; group”); literally "entity chief".
Pronunciation
Orthographic | ราชาคณะ r ā d͡ʑ ā g ɳ a | |
Phonemic | รา-ชา-คะ-นะ r ā – d͡ʑ ā – g a – n a | |
Romanization | Paiboon | raa-chaa-ká-ná |
Royal Institute | ra-cha-kha-na | |
(standard) IPA(key) | /raː˧.t͡ɕʰaː˧.kʰa˦˥.naʔ˦˥/(R) |
Noun
- (Buddhism) (พระ~)
- the Thai ecclesiastical rank above พระครูสัญญาบัตร and below สังฆราช (sǎng-ká-râat, “supreme patriarch”), divided into six sub-ranks (from highest to lowest): สมเด็จพระราชาคณะ (sǒm-dèt-prá-raa-chaa-ká-ná), เจ้าคณะรอง, ธรรม (tam), เทพ (têep), ราช (râat), and สามัญ (sǎa-man).
- person holding such rank.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.