บ้านป่าเมืองเถื่อน
Thai
Etymology
From บ้าน (bâan, “village”) + ป่า (bpàa, “forest; jungle; wild”) + เมือง (mʉʉang, “city; town”) + เถื่อน (tʉ̀ʉan, “forest; jungle; wild”).
Pronunciation
| Orthographic | บ้านป่าเมืองเถื่อน ɓ ˆ ā n p ˋ ā e m ụ̄ ɒ ŋ e tʰ ụ̄ ˋ ɒ n | |
| Phonemic | บ้าน-ป่า-เมือง-เถื่อน ɓ ˆ ā n – p ˋ ā – e m ụ̄ ɒ ŋ – e tʰ ụ̄ ˋ ɒ n | |
| Romanization | Paiboon | bâan-bpàa-mʉʉang-tʉ̀ʉan |
| Royal Institute | ban-pa-mueang-thuean | |
| (standard) IPA(key) | /baːn˥˩.paː˨˩.mɯa̯ŋ˧.tʰɯa̯n˨˩/(R) | |
Noun
บ้านป่าเมืองเถื่อน • (bâan-bpàa-mʉʉang-tʉ̀ʉan)
- (idiomatic, sometimes derogatory and offensive) lawless place; barbarous place; uncivilised place; unrefined place.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.