ทรัพย์สิน

From ทรัพย์ (sáp, “possessions; wealth; valuable; etc”) +‎ สิน (sǐn, “possession; wealth; valuable; etc”).

The first sense was probably first used on 11 November 1923, when the first book of the Civil and Commercial Code of Thailand was promulgated.

ทรัพย์สิน • (sáp-sǐn)

1. (property law) property, as distinguished from ทรัพย์ (sáp).
   • 1992, พระราชบัญญัติให้ใช้บทบัญญัติบรรพ ๑ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ได้ตรวจชำระใหม่ พ.ศ. ๒๕๓๕:

     มาตรา ๑๓๘ ทรัพย์สิน หมายความรวมทั้งทรัพย์และวัตถุไม่มีรูปร่างซึ่งอาจมีราคาและอาจถือเอาได้

     mâat-dtraa nʉ̀ng rɔ́ɔi sǎam-sìp bpɛ̀ɛt sáp-sǐn mǎai-kwaam ruuam táng sáp lɛ́ wát-tù mâi-mii rûup-râang sʉ̂ng àat mii raa-kaa lɛ́ àat tʉ̌ʉ-ao dâai

     Section 138 Property includes things as well as incorporeal objects, susceptible of having a value and of being appropriated.

2. asset, belonging, good, possession, property; money; wealth; treasure, valuable.
   • Proverbs 3:9, KJV:

     จงถวายเกียรติแด่พระเยโฮวาห์ด้วยทรัพย์สินของตน

     jong tà-wǎai gìiat dɛ̀ɛ prá-yee-hoo-waa dûai sáp-sǐn kɔ̌ɔng dton

     Honour the LORD with thy substance,

   • Isaiah 15:7, KJV:

     เพราะฉะนั้น ทรัพย์สินซึ่งเขาเก็บได้และที่เขาสะสมไว้ เขาจะขนเอาไปข้ามลำธารต้นหลิว

     prɔ́-chà-nán sáp-sǐn sʉ̂ng kǎo gèp dâai lɛ́ tîi kǎo sà-sǒm wái kǎo jà kǒn ao bpai kâam lam-taan dtôn lǐu

     Therefore the abundance they have gotten, and that which they have laid up, shall they carry away to the brook of the willows.

• สินทรัพย์ (sǐn-sáp)