പെൺ

Malayalam

Alternative forms

പെണ്ണ് (peṇṇŭ)

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *peṇ. Cognates with Kannada ಹೆಣ್ಣು (heṇṇu), Tamil பெண் (peṇ), Tulu ಪೊಣ್ಣು (poṇṇu).

Pronunciation

IPA^(key): /peɳ/

Noun

പെൺ • (peṇ)

woman, female

Derived terms

പെണ്കൂട്ടുകാര് (peṇkūṭṭukāṟ‍)
പെണ്ടാട്ടി (peṇṭāṭṭi)
പെണ്ടി (peṇṭi)
പെണ്ണാള് (peṇṇāḷ)
പെണ്ണില്ലം (peṇṇillaṁ)
പെണ്ണിൻപിള്ള (peṇṇiṉpiḷḷa)
പെണ്ണന് (peṇṇaṉ)
പെൺകുട്ടി (peṇkuṭṭi)
പെൺകൂട്ടുക്കാര് (peṇkūṭṭukkāṟ)
പെൺകൊടി (peṇkoṭi)
പെൺകോലം (peṇkōlaṁ)
പെൺജാതി (peṇjāti)
പെൺപട്ടി (peṇpaṭṭi)
പെൺപിറന്നവര് (peṇpiṟannavaṟ)
പെൺമൂലം (peṇmūlaṁ)
പെൺവാഴ്ച (peṇvāḻca)
ഫെണ്ണ് (pheṇṇŭ)

References

Gundert, Hermann (1872) “പെൺ”, in A Malayalam and English dictionary, Mangalore, London: C. Stolz; Trübner & Co.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.