புதை
Tamil
Pronunciation
- IPA(key): /pʊd̪ɐɪ̯/
Noun
புதை • (putai)
- concealment; the act of hiding or concealing
- that which is concealed
- dense part of a forest or jungle
- place of concealment
- bundle of arrows
Declension
ai-stem declension of புதை (putai) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | புதை putai |
புதைகள் putaikaḷ |
Vocative | புதையே putaiyē |
புதைகளே putaikaḷē |
Accusative | புதையை putaiyai |
புதைகளை putaikaḷai |
Dative | புதைக்கு putaikku |
புதைகளுக்கு putaikaḷukku |
Genitive | புதையுடைய putaiyuṭaiya |
புதைகளுடைய putaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | புதை putai |
புதைகள் putaikaḷ |
Vocative | புதையே putaiyē |
புதைகளே putaikaḷē |
Accusative | புதையை putaiyai |
புதைகளை putaikaḷai |
Dative | புதைக்கு putaikku |
புதைகளுக்கு putaikaḷukku |
Benefactive | புதைக்காக putaikkāka |
புதைகளுக்காக putaikaḷukkāka |
Genitive 1 | புதையுடைய putaiyuṭaiya |
புதைகளுடைய putaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | புதையின் putaiyiṉ |
புதைகளின் putaikaḷiṉ |
Locative 1 | புதையில் putaiyil |
புதைகளில் putaikaḷil |
Locative 2 | புதையிடம் putaiyiṭam |
புதைகளிடம் putaikaḷiṭam |
Sociative 1 | புதையோடு putaiyōṭu |
புதைகளோடு putaikaḷōṭu |
Sociative 2 | புதையுடன் putaiyuṭaṉ |
புதைகளுடன் putaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | புதையால் putaiyāl |
புதைகளால் putaikaḷāl |
Ablative | புதையிலிருந்து putaiyiliruntu |
புதைகளிலிருந்து putaikaḷiliruntu |
Conjugation
Conjugation of புதை (putai)
Etymology 2
Causative of the verb above. Cognate to Kannada ಪೊದಿಸು (podisu).
Verb
புதை • (putai) (transitive)
Conjugation
Conjugation of புதை (putai)
References
- University of Madras (1924–1936) “புதை-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
- University of Madras (1924–1936) “புதை-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.