கரி

See also: கறி

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /kɐɾɪ/, [kɐɾi]
  • (file)

Etymology 1

Cognate with Malayalam കരി (kari), Tulu ಕರಿ (kari), Telugu కరి (kari) and Kannada ಕರಿ (kari).

Noun

கரி • (kari)

  1. charcoal, charred wood
  2. carbon
  3. poison
  4. black pigment
Declension
i-stem declension of கரி (kari) (singular only)
Singular Plural
Nominative கரி
kari
-
Vocative கரியே
kariyē
-
Accusative கரியை
kariyai
-
Dative கரிக்கு
karikku
-
Genitive கரியுடைய
kariyuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative கரி
kari
-
Vocative கரியே
kariyē
-
Accusative கரியை
kariyai
-
Dative கரிக்கு
karikku
-
Benefactive கரிக்காக
karikkāka
-
Genitive 1 கரியுடைய
kariyuṭaiya
-
Genitive 2 கரியின்
kariyiṉ
-
Locative 1 கரியில்
kariyil
-
Locative 2 கரியிடம்
kariyiṭam
-
Sociative 1 கரியோடு
kariyōṭu
-
Sociative 2 கரியுடன்
kariyuṭaṉ
-
Instrumental கரியால்
kariyāl
-
Ablative கரியிலிருந்து
kariyiliruntu
-

Verb

கரி • (kari) (intransitive, transitive)

  1. to be salty
  2. to char, burn, darken (with fire)
Transitive
Intransitive

Etymology 2

Cognate with Telugu కరి (kari).

Noun

கரி • (kari) (rare)

  1. witness
    Synonym: சாட்சி (cāṭci)
  2. proof, evidence, testimony
    Synonyms: ஆதாரம் (ātāram), சாட்சியம் (cāṭciyam), வாக்குமூலம் (vākkumūlam)
  3. guest
    Synonym: விருந்தாளி (viruntāḷi)
Declension
i-stem declension of கரி (kari)
Singular Plural
Nominative கரி
kari
கரிகள்
karikaḷ
Vocative கரியே
kariyē
கரிகளே
karikaḷē
Accusative கரியை
kariyai
கரிகளை
karikaḷai
Dative கரிக்கு
karikku
கரிகளுக்கு
karikaḷukku
Genitive கரியுடைய
kariyuṭaiya
கரிகளுடைய
karikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative கரி
kari
கரிகள்
karikaḷ
Vocative கரியே
kariyē
கரிகளே
karikaḷē
Accusative கரியை
kariyai
கரிகளை
karikaḷai
Dative கரிக்கு
karikku
கரிகளுக்கு
karikaḷukku
Benefactive கரிக்காக
karikkāka
கரிகளுக்காக
karikaḷukkāka
Genitive 1 கரியுடைய
kariyuṭaiya
கரிகளுடைய
karikaḷuṭaiya
Genitive 2 கரியின்
kariyiṉ
கரிகளின்
karikaḷiṉ
Locative 1 கரியில்
kariyil
கரிகளில்
karikaḷil
Locative 2 கரியிடம்
kariyiṭam
கரிகளிடம்
karikaḷiṭam
Sociative 1 கரியோடு
kariyōṭu
கரிகளோடு
karikaḷōṭu
Sociative 2 கரியுடன்
kariyuṭaṉ
கரிகளுடன்
karikaḷuṭaṉ
Instrumental கரியால்
kariyāl
கரிகளால்
karikaḷāl
Ablative கரியிலிருந்து
kariyiliruntu
கரிகளிலிருந்து
karikaḷiliruntu

Etymology 3

From Sanskrit खरी (kharī).

Noun

கரி • (kari)

  1. she-ass
    Synonym: கழுதை (kaḻutai)

Etymology 4

From Sanskrit करी (karī, nominative singular of करिन् (karin)).

Noun

கரி • (kari)

  1. elephant
    Synonym: யானை (yāṉai)
Declension
i-stem declension of கரி (kari)
Singular Plural
Nominative கரி
kari
கரிகள்
karikaḷ
Vocative கரியே
kariyē
கரிகளே
karikaḷē
Accusative கரியை
kariyai
கரிகளை
karikaḷai
Dative கரிக்கு
karikku
கரிகளுக்கு
karikaḷukku
Genitive கரியுடைய
kariyuṭaiya
கரிகளுடைய
karikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative கரி
kari
கரிகள்
karikaḷ
Vocative கரியே
kariyē
கரிகளே
karikaḷē
Accusative கரியை
kariyai
கரிகளை
karikaḷai
Dative கரிக்கு
karikku
கரிகளுக்கு
karikaḷukku
Benefactive கரிக்காக
karikkāka
கரிகளுக்காக
karikaḷukkāka
Genitive 1 கரியுடைய
kariyuṭaiya
கரிகளுடைய
karikaḷuṭaiya
Genitive 2 கரியின்
kariyiṉ
கரிகளின்
karikaḷiṉ
Locative 1 கரியில்
kariyil
கரிகளில்
karikaḷil
Locative 2 கரியிடம்
kariyiṭam
கரிகளிடம்
karikaḷiṭam
Sociative 1 கரியோடு
kariyōṭu
கரிகளோடு
karikaḷōṭu
Sociative 2 கரியுடன்
kariyuṭaṉ
கரிகளுடன்
karikaḷuṭaṉ
Instrumental கரியால்
kariyāl
கரிகளால்
karikaḷāl
Ablative கரியிலிருந்து
kariyiliruntu
கரிகளிலிருந்து
karikaḷiliruntu

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.