இருமை
Tamil
Pronunciation
- IPA(key): /ɪɾʊmɐɪ̯/
Noun
இருமை • (irumai)
Declension
ai-stem declension of இருமை (irumai) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | இருமை irumai |
இருமைகள் irumaikaḷ |
Vocative | இருமையே irumaiyē |
இருமைகளே irumaikaḷē |
Accusative | இருமையை irumaiyai |
இருமைகளை irumaikaḷai |
Dative | இருமைக்கு irumaikku |
இருமைகளுக்கு irumaikaḷukku |
Genitive | இருமையுடைய irumaiyuṭaiya |
இருமைகளுடைய irumaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | இருமை irumai |
இருமைகள் irumaikaḷ |
Vocative | இருமையே irumaiyē |
இருமைகளே irumaikaḷē |
Accusative | இருமையை irumaiyai |
இருமைகளை irumaikaḷai |
Dative | இருமைக்கு irumaikku |
இருமைகளுக்கு irumaikaḷukku |
Benefactive | இருமைக்காக irumaikkāka |
இருமைகளுக்காக irumaikaḷukkāka |
Genitive 1 | இருமையுடைய irumaiyuṭaiya |
இருமைகளுடைய irumaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | இருமையின் irumaiyiṉ |
இருமைகளின் irumaikaḷiṉ |
Locative 1 | இருமையில் irumaiyil |
இருமைகளில் irumaikaḷil |
Locative 2 | இருமையிடம் irumaiyiṭam |
இருமைகளிடம் irumaikaḷiṭam |
Sociative 1 | இருமையோடு irumaiyōṭu |
இருமைகளோடு irumaikaḷōṭu |
Sociative 2 | இருமையுடன் irumaiyuṭaṉ |
இருமைகளுடன் irumaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | இருமையால் irumaiyāl |
இருமைகளால் irumaikaḷāl |
Ablative | இருமையிலிருந்து irumaiyiliruntu |
இருமைகளிலிருந்து irumaikaḷiliruntu |
Etymology 2
Derived from Proto-Dravidian *ir-.
Declension
ai-stem declension of இருமை (irumai) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | இருமை irumai |
இருமைகள் irumaikaḷ |
Vocative | இருமையே irumaiyē |
இருமைகளே irumaikaḷē |
Accusative | இருமையை irumaiyai |
இருமைகளை irumaikaḷai |
Dative | இருமைக்கு irumaikku |
இருமைகளுக்கு irumaikaḷukku |
Genitive | இருமையுடைய irumaiyuṭaiya |
இருமைகளுடைய irumaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | இருமை irumai |
இருமைகள் irumaikaḷ |
Vocative | இருமையே irumaiyē |
இருமைகளே irumaikaḷē |
Accusative | இருமையை irumaiyai |
இருமைகளை irumaikaḷai |
Dative | இருமைக்கு irumaikku |
இருமைகளுக்கு irumaikaḷukku |
Benefactive | இருமைக்காக irumaikkāka |
இருமைகளுக்காக irumaikaḷukkāka |
Genitive 1 | இருமையுடைய irumaiyuṭaiya |
இருமைகளுடைய irumaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | இருமையின் irumaiyiṉ |
இருமைகளின் irumaikaḷiṉ |
Locative 1 | இருமையில் irumaiyil |
இருமைகளில் irumaikaḷil |
Locative 2 | இருமையிடம் irumaiyiṭam |
இருமைகளிடம் irumaikaḷiṭam |
Sociative 1 | இருமையோடு irumaiyōṭu |
இருமைகளோடு irumaikaḷōṭu |
Sociative 2 | இருமையுடன் irumaiyuṭaṉ |
இருமைகளுடன் irumaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | இருமையால் irumaiyāl |
இருமைகளால் irumaikaḷāl |
Ablative | இருமையிலிருந்து irumaiyiliruntu |
இருமைகளிலிருந்து irumaikaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “இருமை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.