இரட்டி

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /ɪɾɐʈːɪ/, [ɪɾɐʈːi]

Etymology 1

From இரட்டு (iraṭṭu). Cognate to Telugu రెట్టించు (reṭṭiñcu) and Malayalam ഇരട്ടി (iraṭṭi).

Verb

இரட்டி • (iraṭṭi) (transitive)

  1. to double
  2. to repeat; continue crosswise (as ploughing)
  3. (intransitive) to be doubled
  4. (Kongu) to return, relapse
  5. (Kongu) to differ from; be discrepant; disagree
    Synonym: மாறுபடு (māṟupaṭu)
  6. (intransitive) to slight, despise
Conjugation

Etymology 2

Proto-Dravidian *ir-.

Noun

இரட்டி • (iraṭṭi)

  1. double quantity; twice as much
Declension
i-stem declension of இரட்டி (iraṭṭi)
Singular Plural
Nominative இரட்டி
iraṭṭi
இரட்டிகள்
iraṭṭikaḷ
Vocative இரட்டியே
iraṭṭiyē
இரட்டிகளே
iraṭṭikaḷē
Accusative இரட்டியை
iraṭṭiyai
இரட்டிகளை
iraṭṭikaḷai
Dative இரட்டிக்கு
iraṭṭikku
இரட்டிகளுக்கு
iraṭṭikaḷukku
Genitive இரட்டியுடைய
iraṭṭiyuṭaiya
இரட்டிகளுடைய
iraṭṭikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இரட்டி
iraṭṭi
இரட்டிகள்
iraṭṭikaḷ
Vocative இரட்டியே
iraṭṭiyē
இரட்டிகளே
iraṭṭikaḷē
Accusative இரட்டியை
iraṭṭiyai
இரட்டிகளை
iraṭṭikaḷai
Dative இரட்டிக்கு
iraṭṭikku
இரட்டிகளுக்கு
iraṭṭikaḷukku
Benefactive இரட்டிக்காக
iraṭṭikkāka
இரட்டிகளுக்காக
iraṭṭikaḷukkāka
Genitive 1 இரட்டியுடைய
iraṭṭiyuṭaiya
இரட்டிகளுடைய
iraṭṭikaḷuṭaiya
Genitive 2 இரட்டியின்
iraṭṭiyiṉ
இரட்டிகளின்
iraṭṭikaḷiṉ
Locative 1 இரட்டியில்
iraṭṭiyil
இரட்டிகளில்
iraṭṭikaḷil
Locative 2 இரட்டியிடம்
iraṭṭiyiṭam
இரட்டிகளிடம்
iraṭṭikaḷiṭam
Sociative 1 இரட்டியோடு
iraṭṭiyōṭu
இரட்டிகளோடு
iraṭṭikaḷōṭu
Sociative 2 இரட்டியுடன்
iraṭṭiyuṭaṉ
இரட்டிகளுடன்
iraṭṭikaḷuṭaṉ
Instrumental இரட்டியால்
iraṭṭiyāl
இரட்டிகளால்
iraṭṭikaḷāl
Ablative இரட்டியிலிருந்து
iraṭṭiyiliruntu
இரட்டிகளிலிருந்து
iraṭṭikaḷiliruntu

Etymology 3

Borrowed from Telugu రెడ్డి (reḍḍi).

Noun

இரட்டி • (iraṭṭi)

  1. name of a Telugu caste of cultivators
Declension
i-stem declension of இரட்டி (iraṭṭi)
Singular Plural
Nominative இரட்டி
iraṭṭi
இரட்டிகள்
iraṭṭikaḷ
Vocative இரட்டியே
iraṭṭiyē
இரட்டிகளே
iraṭṭikaḷē
Accusative இரட்டியை
iraṭṭiyai
இரட்டிகளை
iraṭṭikaḷai
Dative இரட்டிக்கு
iraṭṭikku
இரட்டிகளுக்கு
iraṭṭikaḷukku
Genitive இரட்டியுடைய
iraṭṭiyuṭaiya
இரட்டிகளுடைய
iraṭṭikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இரட்டி
iraṭṭi
இரட்டிகள்
iraṭṭikaḷ
Vocative இரட்டியே
iraṭṭiyē
இரட்டிகளே
iraṭṭikaḷē
Accusative இரட்டியை
iraṭṭiyai
இரட்டிகளை
iraṭṭikaḷai
Dative இரட்டிக்கு
iraṭṭikku
இரட்டிகளுக்கு
iraṭṭikaḷukku
Benefactive இரட்டிக்காக
iraṭṭikkāka
இரட்டிகளுக்காக
iraṭṭikaḷukkāka
Genitive 1 இரட்டியுடைய
iraṭṭiyuṭaiya
இரட்டிகளுடைய
iraṭṭikaḷuṭaiya
Genitive 2 இரட்டியின்
iraṭṭiyiṉ
இரட்டிகளின்
iraṭṭikaḷiṉ
Locative 1 இரட்டியில்
iraṭṭiyil
இரட்டிகளில்
iraṭṭikaḷil
Locative 2 இரட்டியிடம்
iraṭṭiyiṭam
இரட்டிகளிடம்
iraṭṭikaḷiṭam
Sociative 1 இரட்டியோடு
iraṭṭiyōṭu
இரட்டிகளோடு
iraṭṭikaḷōṭu
Sociative 2 இரட்டியுடன்
iraṭṭiyuṭaṉ
இரட்டிகளுடன்
iraṭṭikaḷuṭaṉ
Instrumental இரட்டியால்
iraṭṭiyāl
இரட்டிகளால்
iraṭṭikaḷāl
Ablative இரட்டியிலிருந்து
iraṭṭiyiliruntu
இரட்டிகளிலிருந்து
iraṭṭikaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “இரட்டி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.