ஆமை
See also: அமை
Tamil
Etymology
Inherited from Proto-Dravidian *cām-. Cognate with Malayalam ആമ (āma), Kannada ಆಮೆ (āme), Tulu ಏಮೆ (ēmè), Kui (India) ସେମ୍ବି (sembi), Kuvi ତାମ୍ବେଲି (tambeli) and Telugu తాబేలు (tābēlu).
Pronunciation
- IPA(key): /aːmɐɪ̯/
Audio (file)
Noun
ஆமை • (āmai) (plural ஆமைகள்)
Declension
ai-stem declension of ஆமை (āmai) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | ஆமை āmai |
ஆமைகள் āmaikaḷ |
Vocative | ஆமையே āmaiyē |
ஆமைகளே āmaikaḷē |
Accusative | ஆமையை āmaiyai |
ஆமைகளை āmaikaḷai |
Dative | ஆமைக்கு āmaikku |
ஆமைகளுக்கு āmaikaḷukku |
Genitive | ஆமையுடைய āmaiyuṭaiya |
ஆமைகளுடைய āmaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | ஆமை āmai |
ஆமைகள் āmaikaḷ |
Vocative | ஆமையே āmaiyē |
ஆமைகளே āmaikaḷē |
Accusative | ஆமையை āmaiyai |
ஆமைகளை āmaikaḷai |
Dative | ஆமைக்கு āmaikku |
ஆமைகளுக்கு āmaikaḷukku |
Benefactive | ஆமைக்காக āmaikkāka |
ஆமைகளுக்காக āmaikaḷukkāka |
Genitive 1 | ஆமையுடைய āmaiyuṭaiya |
ஆமைகளுடைய āmaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | ஆமையின் āmaiyiṉ |
ஆமைகளின் āmaikaḷiṉ |
Locative 1 | ஆமையில் āmaiyil |
ஆமைகளில் āmaikaḷil |
Locative 2 | ஆமையிடம் āmaiyiṭam |
ஆமைகளிடம் āmaikaḷiṭam |
Sociative 1 | ஆமையோடு āmaiyōṭu |
ஆமைகளோடு āmaikaḷōṭu |
Sociative 2 | ஆமையுடன் āmaiyuṭaṉ |
ஆமைகளுடன் āmaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | ஆமையால் āmaiyāl |
ஆமைகளால் āmaikaḷāl |
Ablative | ஆமையிலிருந்து āmaiyiliruntu |
ஆமைகளிலிருந்து āmaikaḷiliruntu |
See also
- வெள்ளாமை (veḷḷāmai)
References
- University of Madras (1924–1936) “ஆமை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.