साह
Hindi
Etymology
Derived from Prakrit 𑀲𑀸𑀳𑀼- (sāhu-), from Sanskrit साधु (sādhu). Cognate to Southern Hindko 𑅰𑅐𑅒, Nepali साउ (sāu), Bengali সাউ (śau), Gujarati સાહ (sāh), Marathi 𑘭𑘰𑘄 (sāu).
Pronunciation
- (Delhi Hindi) IPA(key): /sɑːɦ/, [säːʱ]
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- সাহ (Assamese script)
- ᬲᬵᬳ (Balinese script)
- সাহ (Bengali script)
- 𑰭𑰯𑰮 (Bhaiksuki script)
- 𑀲𑀸𑀳 (Brahmi script)
- သာဟ (Burmese script)
- સાહ (Gujarati script)
- ਸਾਹ (Gurmukhi script)
- 𑌸𑌾𑌹 (Grantha script)
- ꦱꦴꦲ (Javanese script)
- 𑂮𑂰𑂯 (Kaithi script)
- ಸಾಹ (Kannada script)
- សាហ (Khmer script)
- ສາຫ (Lao script)
- സാഹ (Malayalam script)
- ᠰᠠ᠊ᠠᡥᠠ (Manchu script)
- 𑘭𑘰𑘮 (Modi script)
- ᠰᠠᢗᠾᠠ᠋ (Mongolian script)
- 𑧍𑧑𑧎 (Nandinagari script)
- 𑐳𑐵𑐴 (Newa script)
- ସାହ (Odia script)
- ꢱꢵꢲ (Saurashtra script)
- 𑆱𑆳𑆲 (Sharada script)
- 𑖭𑖯𑖮 (Siddham script)
- සාහ (Sinhalese script)
- 𑪁𑩛𑪂 (Soyombo script)
- 𑚨𑚭𑚩 (Takri script)
- ஸாஹ (Tamil script)
- సాహ (Telugu script)
- สาห (Thai script)
- སཱ་ཧ (Tibetan script)
- 𑒮𑒰𑒯 (Tirhuta script)
- 𑨰𑨊𑨱 (Zanabazar Square script)
Etymology
From सह् (sah, “to prevail, conquer”).
Adjective
साह • (sāha) stem
- powerful, mighty
- (also षाह (ṣāha) at the end of compounds) resisting, conquering, subduing
Declension
| Masculine a-stem declension of साह | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | साहः (sāhaḥ) | ||
| Gen. sg. | साहस्य (sāhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | साहः (sāhaḥ) | साहौ (sāhau) | साहाः (sāhāḥ) |
| Vocative | साह (sāha) | साहौ (sāhau) | साहाः (sāhāḥ) |
| Accusative | साहम् (sāham) | साहौ (sāhau) | साहान् (sāhān) |
| Instrumental | साहेन (sāhena) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहैः (sāhaiḥ) |
| Dative | साहाय (sāhāya) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहेभ्यः (sāhebhyaḥ) |
| Ablative | साहात् (sāhāt) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहेभ्यः (sāhebhyaḥ) |
| Genitive | साहस्य (sāhasya) | साहयोः (sāhayoḥ) | साहानाम् (sāhānām) |
| Locative | साहे (sāhe) | साहयोः (sāhayoḥ) | साहेषु (sāheṣu) |
| Feminine ā-stem declension of साह | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | साहा (sāhā) | ||
| Gen. sg. | साहायाः (sāhāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | साहा (sāhā) | साहे (sāhe) | साहाः (sāhāḥ) |
| Vocative | साहे (sāhe) | साहे (sāhe) | साहाः (sāhāḥ) |
| Accusative | साहाम् (sāhām) | साहे (sāhe) | साहाः (sāhāḥ) |
| Instrumental | साहया (sāhayā) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहाभिः (sāhābhiḥ) |
| Dative | साहायै (sāhāyai) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहाभ्यः (sāhābhyaḥ) |
| Ablative | साहायाः (sāhāyāḥ) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहाभ्यः (sāhābhyaḥ) |
| Genitive | साहायाः (sāhāyāḥ) | साहयोः (sāhayoḥ) | साहानाम् (sāhānām) |
| Locative | साहायाम् (sāhāyām) | साहयोः (sāhayoḥ) | साहासु (sāhāsu) |
| Neuter a-stem declension of साह | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | साहम् (sāham) | ||
| Gen. sg. | साहस्य (sāhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | साहम् (sāham) | साहे (sāhe) | साहानि (sāhāni) |
| Vocative | साह (sāha) | साहे (sāhe) | साहानि (sāhāni) |
| Accusative | साहम् (sāham) | साहे (sāhe) | साहानि (sāhāni) |
| Instrumental | साहेन (sāhena) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहैः (sāhaiḥ) |
| Dative | साहाय (sāhāya) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहेभ्यः (sāhebhyaḥ) |
| Ablative | साहात् (sāhāt) | साहाभ्याम् (sāhābhyām) | साहेभ्यः (sāhebhyaḥ) |
| Genitive | साहस्य (sāhasya) | साहयोः (sāhayoḥ) | साहानाम् (sāhānām) |
| Locative | साहे (sāhe) | साहयोः (sāhayoḥ) | साहेषु (sāheṣu) |
References
- Monier Williams (1899) “साह”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1212/1.
- Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 718
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.