विन्दति

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *windáti, from Proto-Indo-Iranian *windáti, from Proto-Indo-European *wi-néd-ti, from *weyd- (to see). Cognate with Russian ви́деть (vídetʹ), Latin videō, Ancient Greek οἶδα (oîda), Bulgarian ви́дя (vídja), English wit.

Pronunciation

Verb

विन्दति • (vindáti) third-singular present indicative (root विद्, class 6, type P)

  1. to find, discover, obtain
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 10.108.11:
      दू॒रमि॑त पणयो॒ वरी॑य॒ उद्गावो॑ यन्तु मिन॒तीॠ॒तेन॑ ।
      बृह॒स्पति॒र्या अवि॑न्द॒न्निगू॑ळ्हाः॒ सोमो॒ ग्रावा॑ण॒ ऋष॑यश्च॒ विप्राः॑ ॥
      dūrámita paṇayo várīya údgā́vo yantu minatī́ṝténa.
      bṛ́haspátiryā́ ávindannígūḷhāḥ sómo grā́vāṇa ṛ́ṣayaśca víprāḥ.
      Hence, far away, ye Panis! Let the cattle lowing come forth as holy Law commandeth,
      kine which Bṛhaspati, and Soma, Ṛsis, and pressing-stones have found when hidden.
  2. to get or procure for (+ dative)
  3. to consider as, take for (+ two accusatives)
  4. to marry

Conjugation

Present: विन्दति (vindáti), विन्दते (vindáte)
Active Mediopassive
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Indicative
Third विन्दति
vindáti
विन्दतः
vindátaḥ
विन्दन्ति
vindánti
विन्दते
vindáte
विन्देते
vindéte
विन्दन्ते
vindánte
Second विन्दसि
vindási
विन्दथः
vindáthaḥ
विन्दथ
vindátha
विन्दसे
vindáse
विन्देथे
vindéthe
विन्दध्वे
vindádhve
First विन्दामि
vindā́mi
विन्दावः
vindā́vaḥ
विन्दामः
vindā́maḥ
विन्दे
vindé
विन्दावहे
vindā́vahe
विन्दामहे
vindā́mahe
Imperative
Third विन्दतु
vindátu
विन्दताम्
vindátām
विन्दन्तु
vindántu
विन्दताम्
vindátām
विन्देताम्
vindétām
विन्दन्ताम्
vindántām
Second विन्द
vindá
विन्दतम्
vindátam
विन्दत
vindáta
विन्दस्व
vindásva
विन्देथाम्
vindéthām
विन्दध्वम्
vindádhvam
First विन्दानि
vindā́ni
विन्दाव
vindā́va
विन्दाम
vindā́ma
विन्दै
vindaí
विन्दावहै
vindā́vahai
विन्दामहै
vindā́mahai
Optative/Potential
Third विन्देत्
vindét
विन्देताम्
vindétām
विन्देयुः
vindéyuḥ
विन्देत
vindéta
विन्देयाताम्
vindéyātām
विन्देरन्
vindéran
Second विन्देः
vindéḥ
विन्देतम्
vindétam
विन्देत
vindéta
विन्देथाः
vindéthāḥ
विन्देयाथाम्
vindéyāthām
विन्देध्वम्
vindédhvam
First विन्देयम्
vindéyam
विन्देव
vindéva
विन्देम
vindéma
विन्देय
vindéya
विन्देवहि
vindévahi
विन्देमहि
vindémahi
Participles
विन्दत्
vindát
विन्दमान
vindámāna
Imperfect: अविन्दत् (ávindat), अविन्दत (ávindata)
Active Mediopassive
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Indicative
Third अविन्दत्
ávindat
अविन्दताम्
ávindatām
अविन्दन्
ávindan
अविन्दत
ávindata
अविन्देताम्
ávindetām
अविन्दन्त
ávindanta
Second अविन्दः
ávindaḥ
अविन्दतम्
ávindatam
अविन्दत
ávindata
अविन्दथाः
ávindathāḥ
अविन्देथाम्
ávindethām
अविन्दध्वम्
ávindadhvam
First अविन्दम्
ávindam
अविन्दाव
ávindāva
अविन्दाम
ávindāma
अविन्दे
ávinde
अविन्दावहि
ávindāvahi
अविन्दामहि
ávindāmahi

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.