मन्त्र

Nepali

Borrowed from Sanskrit मन्त्र (mantra).

मन्त्र • (mantra)

From Proto-Indo-Aryan *mántram, from Proto-Indo-Iranian *mántram, from Proto-Indo-European *mén-trom, from *men- (“to think”) +‎ *-trom, hence "instrument of thought". Related to मनस् (mánas, “mind”). Cognate with Avestan 𐬨𐬄𐬚𐬭𐬀 (mąθra).

मन्त्र • (mántra) stem, m or n

sacred text or speech
a prayer or song of praise (RV. AV. TS.), a sacred formula addressed to any individual deity; a mantra
a Vedic hymn or sacrificial formula, that portion of the Veda which contains the texts called ऋच् (ṛc-) or यजुस् (yajus-) or सामन् (sāma) or अथर्वन् (atharvan) (as opposed to the Brahmana or Upanishad portions); a mantra
a mystical verse or magical formula (sometimes personified), incantation, charm, spell; a mantra
consultation, resolution, counsel, advice, plan, design, secret

Masculine a-stem declension of मन्त्र (mántra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मन्त्रः mántraḥ	मन्त्रौ / मन्त्रा¹ mántrau / mántrā¹	मन्त्राः / मन्त्रासः¹ mántrāḥ / mántrāsaḥ¹
Vocative	मन्त्र mántra	मन्त्रौ / मन्त्रा¹ mántrau / mántrā¹	मन्त्राः / मन्त्रासः¹ mántrāḥ / mántrāsaḥ¹
Accusative	मन्त्रम् mántram	मन्त्रौ / मन्त्रा¹ mántrau / mántrā¹	मन्त्रान् mántrān
Instrumental	मन्त्रेण mántreṇa	मन्त्राभ्याम् mántrābhyām	मन्त्रैः / मन्त्रेभिः¹ mántraiḥ / mántrebhiḥ¹
Dative	मन्त्राय mántrāya	मन्त्राभ्याम् mántrābhyām	मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ
Ablative	मन्त्रात् mántrāt	मन्त्राभ्याम् mántrābhyām	मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ
Genitive	मन्त्रस्य mántrasya	मन्त्रयोः mántrayoḥ	मन्त्राणाम् mántrāṇām
Locative	मन्त्रे mántre	मन्त्रयोः mántrayoḥ	मन्त्रेषु mántreṣu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of मन्त्र (mántra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मन्त्रम् mántram	मन्त्रे mántre	मन्त्राणि / मन्त्रा¹ mántrāṇi / mántrā¹
Vocative	मन्त्र mántra	मन्त्रे mántre	मन्त्राणि / मन्त्रा¹ mántrāṇi / mántrā¹
Accusative	मन्त्रम् mántram	मन्त्रे mántre	मन्त्राणि / मन्त्रा¹ mántrāṇi / mántrā¹
Instrumental	मन्त्रेण mántreṇa	मन्त्राभ्याम् mántrābhyām	मन्त्रैः / मन्त्रेभिः¹ mántraiḥ / mántrebhiḥ¹
Dative	मन्त्राय mántrāya	मन्त्राभ्याम् mántrābhyām	मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ
Ablative	मन्त्रात् mántrāt	मन्त्राभ्याम् mántrābhyām	मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ
Genitive	मन्त्रस्य mántrasya	मन्त्रयोः mántrayoḥ	मन्त्राणाम् mántrāṇām
Locative	मन्त्रे mántre	मन्त्रयोः mántrayoḥ	मन्त्रेषु mántreṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “मन्त्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, pages 785/3, 786/1.
Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎ (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 311

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.