परम

Hindi

Etymology

From Sanskrit परम (parama).

Adjective

परम • (param) (indeclinable)

  1. absolute, ultimate
  2. best, unmatched

Derived terms

  • परमपिता (parampitā)
  • परमाणु (parmāṇu)
  • परमाणु बम (parmāṇu bam)
  • परमावश्यक (parmāvaśyak)

Pali

Alternative forms

Adjective

परम

  1. Devanagari script form of parama

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

Superlative of पर (pára).

Pronunciation

Adjective

परम • (paramá) stem

  1. most distant, last
  2. highest, most excellent
  3. chief, primary
  4. (with ablative) superior or inferior to

Declension

Masculine a-stem declension of परम (paramá)
Singular Dual Plural
Nominative परमः
paramáḥ
परमौ / परमा¹
paramaú / paramā́¹
परमाः / परमासः¹
paramā́ḥ / paramā́saḥ¹
Vocative परम
párama
परमौ / परमा¹
páramau / páramā¹
परमाः / परमासः¹
páramāḥ / páramāsaḥ¹
Accusative परमम्
paramám
परमौ / परमा¹
paramaú / paramā́¹
परमान्
paramā́n
Instrumental परमेण
paraméṇa
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमैः / परमेभिः¹
paramaíḥ / paramébhiḥ¹
Dative परमाय
paramā́ya
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमेभ्यः
paramébhyaḥ
Ablative परमात्
paramā́t
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमेभ्यः
paramébhyaḥ
Genitive परमस्य
paramásya
परमयोः
paramáyoḥ
परमाणाम्
paramā́ṇām
Locative परमे
paramé
परमयोः
paramáyoḥ
परमेषु
paraméṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of परमा (paramā́)
Singular Dual Plural
Nominative परमा
paramā́
परमे
paramé
परमाः
paramā́ḥ
Vocative परमे
párame
परमे
párame
परमाः
páramāḥ
Accusative परमाम्
paramā́m
परमे
paramé
परमाः
paramā́ḥ
Instrumental परमया / परमा¹
paramáyā / paramā́¹
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमाभिः
paramā́bhiḥ
Dative परमायै
paramā́yai
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमाभ्यः
paramā́bhyaḥ
Ablative परमायाः / परमायै²
paramā́yāḥ / paramā́yai²
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमाभ्यः
paramā́bhyaḥ
Genitive परमायाः / परमायै²
paramā́yāḥ / paramā́yai²
परमयोः
paramáyoḥ
परमाणाम्
paramā́ṇām
Locative परमायाम्
paramā́yām
परमयोः
paramáyoḥ
परमासु
paramā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of परम (paramá)
Singular Dual Plural
Nominative परमम्
paramám
परमे
paramé
परमाणि / परमा¹
paramā́ṇi / paramā́¹
Vocative परम
párama
परमे
párame
परमाणि / परमा¹
páramāṇi / páramā¹
Accusative परमम्
paramám
परमे
paramé
परमाणि / परमा¹
paramā́ṇi / paramā́¹
Instrumental परमेण
paraméṇa
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमैः / परमेभिः¹
paramaíḥ / paramébhiḥ¹
Dative परमाय
paramā́ya
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमेभ्यः
paramébhyaḥ
Ablative परमात्
paramā́t
परमाभ्याम्
paramā́bhyām
परमेभ्यः
paramébhyaḥ
Genitive परमस्य
paramásya
परमयोः
paramáyoḥ
परमाणाम्
paramā́ṇām
Locative परमे
paramé
परमयोः
paramáyoḥ
परमेषु
paraméṣu
Notes
  • ¹Vedic

Noun

परम • (parama) stem, n

  1. highest point, extreme limit

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.