کار

See also: گاز, گار, and كار

Khowar

Etymology

From Sanskrit कर्ण (kárṇa, “ear”).

Noun

کار (kar)

  1. (anatomy) ear

References
  • Elena Bashir, Maula Nigah, Rahmat Karim Baig (2005) “کار”, in A digital Khowar-English dictionary with audio, Chicago: South Asia Language and Area Center, University of Chicago.

Persian

Pronunciation
 
  • (Dari, formal) IPA(key): [kʰɑːɾ]
    • (Kabuli) IPA(key): [kʰɑːɾ]
    • (Hazaragi) IPA(key): [kʰɔːɾ]

Readings
Classical reading? kār
Dari reading? kār
Iranian reading? kâr
Tajik reading? kor
  • Audio(file)
  • Rhymes: -âr

Etymology 1

From Middle Persian [script needed] (kʾl /⁠kār⁠/, “work, deed, affair”). Ultimately a derivative of Proto-Indo-European *kʷer- (“to do, make, construct”). Related to کردن (kardan), پیکر (peykar), etc. Cognates include Sanskrit -कार (-kāra) and Armenian կար- (kar-) (to be able to).

Noun
Dari کار
Iranian Persian
Tajik кор

کار • (kâr) (plural کارها (kâr-hâ))

  1. work
  2. (physics) work
  3. deed
  4. occupation, job
    دنبال یک کار تازه می‌گردم.
    donbâl-e yek kâr-e tâze mi-gardam.
    I'm looking for a new (lit. fresh) job.
  5. business
Derived terms
  • کار کردن (kâr kardan)
  • کار داشتن (kâr dâštan)
  • به کار بردن (be kâr bordan)
  • به کار رفتن (be kâr raftan)
  • به کار آمدن (be kâr âmadan)
  • به کار انداختن (be kâr andâxtan)
  • از کار انداختن (az kâr andâxtan)
  • از کار افتادن (az kâr oftâdan)
  • بی‌کار (bê-kâr)
  • همکار (hamkâr)
  • پرکار (por-kâr)
  • کم‌کار (kam-kâr)
  • کارگر (kârgar)
  • کاردان (kârdân)
  • کارآزمایی (kâr-âzmâyi)
  • کار و زندگی (kâr-o-zendegi)
  • کار و بار (kâr-o-bâr)
  • کارفرما (kârfarmâ)
  • کارآفرین (kâr-âfarin)
  • کارآفرینی (kâr-âfarini)
  • کارآگاه (kâr-âgâh)
  • کارشناس (kâršenâs)
  • کاربرد (kârbord)
  • کارسوق (kârsuq)
  • کارویژه (kârviže)
  • کارایی (kârâyi)
  • کارمند (kârmand)
  • کارکن (kârkon)
  • کاربر (kârbar)
  • کارآموز (kâr-âmuz)
  • کارمایه (kârmâye)
  • سرکار (sarkâr)
  • کاردرمانی (kârdarmâni)
  • کارورزی (kârvarzi)
  • کارآمد (kâr-âmad)
  • کارکرده (kârkarde)
  • کارکرد (kârkard)
  • کارکاه (kârkâh)
  • کارنامه (kârnâme)
  • کارخانه (kârxâne)
Descendants
  • → Azerbaijani: kar
  • → Baharna Arabic: كار (kār)
  • → Gulf Arabic: كار (kār, “hard-worker”)
  • → Hindustani:
    Hindi: कार (kār)
    Urdu: کار (kār)
  • → Ottoman Turkish: كار (kâr)

Verb

کار • (kâr)

  1. present stem form of کشتن (keštan, “to sow, to plant”)

Urdu

Etymology 1

Borrowed from Classical Persian کار (kār).

Noun

کار • (kār) m (Hindi spelling कार)

  1. work, occupation, action
  2. function, duty, use

Etymology 2

From Sanskrit कारक (kāraka).

Suffix

ـکار • (-kār) (Hindi spelling कार-)

  1. denotes a doer or agent; -er
Derived terms
Urdu terms suffixed with ـکار
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.