غلا

See also: علا

Arabic

Root
غ ل و (ḡ-l-w)

Pronunciation

IPA^(key): /ɣa.laː/
Rhymes: -aː, -laː
Homophone: غَلَىٰ (ḡalā)

Verb

غَلَا • (ḡalā) I, non-past يَغْلُو‎ (yaḡlū)

to transgress, to exceed, to overreach, to go too far, to exaggerate [+ فِي (object)]

Conjugation

Conjugation of

غَلَا

(form-I final-weak, verbal nouns غُلُوّ or غَلْو)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					غُلُوّ or غَلْو ḡuluww or ḡalw
active participle اِسْم الْفَاعِل					غَالٍ ḡālin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَغْلُوّ maḡluww
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلَوْتُ ḡalawtu	غَلَوْتَ ḡalawta	غَلَا ḡalā	غَلَوْتُمَا ḡalawtumā	غَلَوَا ḡalawā	غَلَوْنَا ḡalawnā	غَلَوْتُمْ ḡalawtum	غَلَوْا ḡalaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غَلَوْتُ ḡalawtu	غَلَوْتِ ḡalawti	غَلَتْ ḡalat	غَلَوْتُمَا ḡalawtumā	غَلَتَا ḡalatā	غَلَوْنَا ḡalawnā	غَلَوْتُنَّ ḡalawtunna	غَلَوْنَ ḡalawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلُو ʔaḡlū	تَغْلُو taḡlū	يَغْلُو yaḡlū	تَغْلُوَانِ taḡluwāni	يَغْلُوَانِ yaḡluwāni	نَغْلُو naḡlū	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَغْلُو ʔaḡlū	تَغْلِينَ taḡlīna	تَغْلُو taḡlū	تَغْلُوَانِ taḡluwāni	تَغْلُوَانِ taḡluwāni	نَغْلُو naḡlū	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلُوَ ʔaḡluwa	تَغْلُوَ taḡluwa	يَغْلُوَ yaḡluwa	تَغْلُوَا taḡluwā	يَغْلُوَا yaḡluwā	نَغْلُوَ naḡluwa	تَغْلُوا taḡlū	يَغْلُوا yaḡlū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَغْلُوَ ʔaḡluwa	تَغْلِي taḡlī	تَغْلُوَ taḡluwa	تَغْلُوَا taḡluwā	تَغْلُوَا taḡluwā	نَغْلُوَ naḡluwa	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلُ ʔaḡlu	تَغْلُ taḡlu	يَغْلُ yaḡlu	تَغْلُوَا taḡluwā	يَغْلُوَا yaḡluwā	نَغْلُ naḡlu	تَغْلُوا taḡlū	يَغْلُوا yaḡlū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَغْلُ ʔaḡlu	تَغْلِي taḡlī	تَغْلُ taḡlu	تَغْلُوَا taḡluwā	تَغْلُوَا taḡluwā	نَغْلُ naḡlu	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
imperative الْأَمْر	m		اُغْلُ uḡlu		اُغْلُوَا uḡluwā			اُغْلُوا uḡlū
imperative الْأَمْر	f		اُغْلِي uḡlī		اُغْلُوَا uḡluwā			اُغْلُونَ uḡlūna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غُلِيتُ ḡulītu	غُلِيتَ ḡulīta	غُلِيَ ḡuliya	غُلِيتُمَا ḡulītumā	غُلِيَا ḡuliyā	غُلِينَا ḡulīnā	غُلِيتُمْ ḡulītum	غُلُوا ḡulū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غُلِيتُ ḡulītu	غُلِيتِ ḡulīti	غُلِيَتْ ḡuliyat	غُلِيتُمَا ḡulītumā	غُلِيَتَا ḡuliyatā	غُلِينَا ḡulīnā	غُلِيتُنَّ ḡulītunna	غُلِينَ ḡulīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغْلَى ʔuḡlā	تُغْلَى tuḡlā	يُغْلَى yuḡlā	تُغْلَيَانِ tuḡlayāni	يُغْلَيَانِ yuḡlayāni	نُغْلَى nuḡlā	تُغْلَوْنَ tuḡlawna	يُغْلَوْنَ yuḡlawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُغْلَى ʔuḡlā	تُغْلَيْنَ tuḡlayna	تُغْلَى tuḡlā	تُغْلَيَانِ tuḡlayāni	تُغْلَيَانِ tuḡlayāni	نُغْلَى nuḡlā	تُغْلَيْنَ tuḡlayna	يُغْلَيْنَ yuḡlayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغْلَى ʔuḡlā	تُغْلَى tuḡlā	يُغْلَى yuḡlā	تُغْلَيَا tuḡlayā	يُغْلَيَا yuḡlayā	نُغْلَى nuḡlā	تُغْلَوْا tuḡlaw	يُغْلَوْا yuḡlaw
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُغْلَى ʔuḡlā	تُغْلَيْ tuḡlay	تُغْلَى tuḡlā	تُغْلَيَا tuḡlayā	تُغْلَيَا tuḡlayā	نُغْلَى nuḡlā	تُغْلَيْنَ tuḡlayna	يُغْلَيْنَ yuḡlayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغْلَ ʔuḡla	تُغْلَ tuḡla	يُغْلَ yuḡla	تُغْلَيَا tuḡlayā	يُغْلَيَا yuḡlayā	نُغْلَ nuḡla	تُغْلَوْا tuḡlaw	يُغْلَوْا yuḡlaw
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُغْلَ ʔuḡla	تُغْلَيْ tuḡlay	تُغْلَ tuḡla	تُغْلَيَا tuḡlayā	تُغْلَيَا tuḡlayā	نُغْلَ nuḡla	تُغْلَيْنَ tuḡlayna	يُغْلَيْنَ yuḡlayna

Verb

غَلَا • (ḡalā) I, non-past يَغْلُو‎ (yaḡlū)

to become expensive

Conjugation

Conjugation of

غَلَا

(form-I final-weak, verbal noun غَلَاء)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					غَلَاء ḡalāʔ
active participle اِسْم الْفَاعِل					غَالٍ ḡālin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَغْلُوّ maḡluww
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلَوْتُ ḡalawtu	غَلَوْتَ ḡalawta	غَلَا ḡalā	غَلَوْتُمَا ḡalawtumā	غَلَوَا ḡalawā	غَلَوْنَا ḡalawnā	غَلَوْتُمْ ḡalawtum	غَلَوْا ḡalaw
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غَلَوْتُ ḡalawtu	غَلَوْتِ ḡalawti	غَلَتْ ḡalat	غَلَوْتُمَا ḡalawtumā	غَلَتَا ḡalatā	غَلَوْنَا ḡalawnā	غَلَوْتُنَّ ḡalawtunna	غَلَوْنَ ḡalawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلُو ʔaḡlū	تَغْلُو taḡlū	يَغْلُو yaḡlū	تَغْلُوَانِ taḡluwāni	يَغْلُوَانِ yaḡluwāni	نَغْلُو naḡlū	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَغْلُو ʔaḡlū	تَغْلِينَ taḡlīna	تَغْلُو taḡlū	تَغْلُوَانِ taḡluwāni	تَغْلُوَانِ taḡluwāni	نَغْلُو naḡlū	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلُوَ ʔaḡluwa	تَغْلُوَ taḡluwa	يَغْلُوَ yaḡluwa	تَغْلُوَا taḡluwā	يَغْلُوَا yaḡluwā	نَغْلُوَ naḡluwa	تَغْلُوا taḡlū	يَغْلُوا yaḡlū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَغْلُوَ ʔaḡluwa	تَغْلِي taḡlī	تَغْلُوَ taḡluwa	تَغْلُوَا taḡluwā	تَغْلُوَا taḡluwā	نَغْلُوَ naḡluwa	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلُ ʔaḡlu	تَغْلُ taḡlu	يَغْلُ yaḡlu	تَغْلُوَا taḡluwā	يَغْلُوَا yaḡluwā	نَغْلُ naḡlu	تَغْلُوا taḡlū	يَغْلُوا yaḡlū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَغْلُ ʔaḡlu	تَغْلِي taḡlī	تَغْلُ taḡlu	تَغْلُوَا taḡluwā	تَغْلُوَا taḡluwā	نَغْلُ naḡlu	تَغْلُونَ taḡlūna	يَغْلُونَ yaḡlūna
imperative الْأَمْر	m		اُغْلُ uḡlu		اُغْلُوَا uḡluwā			اُغْلُوا uḡlū
imperative الْأَمْر	f		اُغْلِي uḡlī		اُغْلُوَا uḡluwā			اُغْلُونَ uḡlūna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	—	—	غُلِيَ ḡuliya	—	—	—	—	—
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	—	—	—	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	—	—	يُغْلَى yuḡlā	—	—	—	—	—
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	—	—	—	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	—	—	يُغْلَى yuḡlā	—	—	—	—	—
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	—	—	—	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	—	—	يُغْلَ yuḡla	—	—	—	—	—
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	—	—	—	—	—	—	—	—

References

Freytag, Georg (1835) “غلا”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎ (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, pages 291–292

Moroccan Arabic

Pronunciation

IPA^(key): /ɣla/

Etymology 1

From Arabic غَلَا (ḡalā).

Verb

غلا • (ḡla) I (non-past يغلا (yaḡla))

to become expensive

Conjugation

^{The template Template:ary-conj-fʕa-yafʕa-madd does not use the parameter(s): 1=غ
2=ل
3=ḡ
4=l
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

This verb needs an inflection-table template.

Etymology 2

From Arabic غَلَاء (ḡalāʔ).

Noun

غلا • (ḡla) m

high cost

Related terms

غلى (ḡalla, “to make something expensive”)

Pashto

Pronunciation

IPA^(key): /ɣlɑ/
Audio (file)

Noun

غلا • (ǧlâ) f

theft

Declension

declension of غلا

	singular	plural
direct	غلا (ǧlâ)	غلاګانې غلاوې (ǧlâgā́ne ǧlâwe)
oblique	غلا (ǧlâ)	غلاګانو غلاوو (ǧlâgā́no ǧlâwo)
vocative	غلا (ǧlâ)	غلاګانو غلاوو (ǧlâgā́no ǧlâwo)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.