հայթայթեմ
Old Armenian
Alternative forms
- հայթհայթեմ (haytʻhaytʻem)
- խայթայթեմ (xaytʻaytʻem)
Etymology
Reduplication of հայթեմ (haytʻem) with a semantic development ‘to attach, to adjust, to put together’ > ‘to devise, contrive, find a pretext, etc.’
Verb
հայթայթեմ • (haytʻaytʻem)
- to devise, contrive, concoct, find a solution or pretext, make an effort
Conjugation
active
| infinitive | հայթայթել (haytʻaytʻel) | participle | հայթայթեցեալ, հայթայթեալ (haytʻaytʻecʻeal, haytʻaytʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հայթայթեց- (haytʻaytʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթեմ (haytʻaytʻem) | հայթայթես (haytʻaytʻes) | հայթայթէ (haytʻaytʻē) | հայթայթեմք (haytʻaytʻemkʻ) | հայթայթէք (haytʻaytʻēkʻ) | հայթայթեն (haytʻaytʻen) | |
| imperfect | հայթայթէի, հայթայթեի* (haytʻaytʻēi, haytʻaytʻei*) | հայթայթէիր, հայթայթեիր* (haytʻaytʻēir, haytʻaytʻeir*) | հայթայթէր (haytʻaytʻēr) | հայթայթէաք, հայթայթեաք* (haytʻaytʻēakʻ, haytʻaytʻeakʻ*) | հայթայթէիք, հայթայթեիք* (haytʻaytʻēikʻ, haytʻaytʻeikʻ*) | հայթայթէին, հայթայթեին* (haytʻaytʻēin, haytʻaytʻein*) | |
| aorist | հայթայթեցի (haytʻaytʻecʻi) | հայթայթեցեր (haytʻaytʻecʻer) | հայթայթեաց (haytʻaytʻeacʻ) | հայթայթեցաք (haytʻaytʻecʻakʻ) | հայթայթեցէք, հայթայթեցիք (haytʻaytʻecʻēkʻ, haytʻaytʻecʻikʻ) | հայթայթեցին (haytʻaytʻecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթիցեմ (haytʻaytʻicʻem) | հայթայթիցես (haytʻaytʻicʻes) | հայթայթիցէ (haytʻaytʻicʻē) | հայթայթիցեմք (haytʻaytʻicʻemkʻ) | հայթայթիցէք (haytʻaytʻicʻēkʻ) | հայթայթիցեն (haytʻaytʻicʻen) | |
| aorist | հայթայթեցից (haytʻaytʻecʻicʻ) | հայթայթեսցես (haytʻaytʻescʻes) | հայթայթեսցէ (haytʻaytʻescʻē) | հայթայթեսցուք (haytʻaytʻescʻukʻ) | հայթայթեսջիք (haytʻaytʻesǰikʻ) | հայթայթեսցեն (haytʻaytʻescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հայթայթեա՛ (haytʻaytʻeá) | — | — | հայթայթեցէ՛ք (haytʻaytʻecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | հայթայթեսջի՛ր (haytʻaytʻesǰír) | — | — | հայթայթեսջի՛ք (haytʻaytʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հայթայթեր (mí haytʻaytʻer) | — | — | մի՛ հայթայթէք (mí haytʻaytʻēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | հայթայթել, հայթայթիլ* (haytʻaytʻel, haytʻaytʻil*) | participle | հայթայթեցեալ, հայթայթեալ (haytʻaytʻecʻeal, haytʻaytʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հայթայթեց- (haytʻaytʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթիմ (haytʻaytʻim) | հայթայթիս (haytʻaytʻis) | հայթայթի (haytʻaytʻi) | հայթայթիմք (haytʻaytʻimkʻ) | հայթայթիք (haytʻaytʻikʻ) | հայթայթին (haytʻaytʻin) | |
| imperfect | հայթայթէի (haytʻaytʻēi) | հայթայթէիր (haytʻaytʻēir) | հայթայթէր, հայթայթիւր (haytʻaytʻēr, haytʻaytʻiwr) | հայթայթէաք (haytʻaytʻēakʻ) | հայթայթէիք (haytʻaytʻēikʻ) | հայթայթէին (haytʻaytʻēin) | |
| aorist | հայթայթեցայ (haytʻaytʻecʻay) | հայթայթեցար (haytʻaytʻecʻar) | հայթայթեցաւ (haytʻaytʻecʻaw) | հայթայթեցաք (haytʻaytʻecʻakʻ) | հայթայթեցայք (haytʻaytʻecʻaykʻ) | հայթայթեցան (haytʻaytʻecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հայթայթիցիմ (haytʻaytʻicʻim) | հայթայթիցիս (haytʻaytʻicʻis) | հայթայթիցի (haytʻaytʻicʻi) | հայթայթիցիմք (haytʻaytʻicʻimkʻ) | հայթայթիցիք (haytʻaytʻicʻikʻ) | հայթայթիցին (haytʻaytʻicʻin) | |
| aorist | հայթայթեցայց (haytʻaytʻecʻaycʻ) | հայթայթեսցիս (haytʻaytʻescʻis) | հայթայթեսցի (haytʻaytʻescʻi) | հայթայթեսցուք (haytʻaytʻescʻukʻ) | հայթայթեսջիք (haytʻaytʻesǰikʻ) | հայթայթեսցին (haytʻaytʻescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հայթայթեա՛ց (haytʻaytʻeácʻ) | — | — | հայթայթեցարո՛ւք (haytʻaytʻecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | հայթայթեսջի՛ր (haytʻaytʻesǰír) | — | — | հայթայթեսջի՛ք (haytʻaytʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հայթայթիր (mí haytʻaytʻir) | — | — | մի՛ հայթայթիք (mí haytʻaytʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: հայթայթել (haytʻaytʻel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հայթայթեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 385
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.