урын

Bashkir

Etymology

From Proto-Turkic *orun (place).

Cognate with Yakut орун (orun, place), Yakut орон (oron, bed).

Pronunciation

  • IPA(key): [uˈrɯ̞n]
  • Hyphenation: у‧рын

Noun

урын • (urın)

  1. place; location, position
    Юл аша тейешле урындан ғына сыҡ.
    Yul aşa teyeşle urından ğına sıq.
    Cross the street only at a designated place.
    Өй түрендәге диванда телевизор ҡарап ултырған инәй беҙҙе күргәс, урынынан тормаҡсы итте, уға үҙебеҙ яҡынланыҡ.
    Öy türendəge divanda televizor qarap ultırğan inəy beźźe kürgəs, urınınan tormaqsı itte, uğa üźebeź yaqınlanıq.
    When the grandma watching TV in the back part of the house saw us, (she) attempted to rise from her place, (but) we ourselves came up to her.
  2. Space for something, or to carry out an activity; room
  3. (job) position, post, office
    Етәксе урыны.
    Yetəkse urını.
    Manager's position.
  4. sleeping place, bed
    Урын һалыу.
    Urın halıw.
    Make the bed.

Declension

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.