уруг

Tuvan

Etymology

From Proto-Turkic *urug (seed, child, girl). Cognate with Karakalpak urıq, Kazakh ұрық (ūryq), Khakas урух (urux), Kyrgyz урук (uruk).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʊˈrʊɣ/

Noun

уруг • (urug) (definite accusative уругну, plural уруглар)

  1. child
    Мону уруглар безин билип турар.Monu uruglar bezin bilip turar.Even children know this.
  2. young girl, daughter

Declension

Declension of уруг
Nominative уруг
urug
Accusative уругну
urugnu
Singular Plural
Nominative уруг
urug
уруглар
uruglar
Genitive уругнуң
urugnuñ
уругларның
uruglarnıñ
Accusative уругну
urugnu
уругларны
uruglarnı
Dative уругга
urugga
уругларга
uruglarga
Locative уругда
urugda
уругларда
uruglarda
Ablative уругдан
urugdan
уруглардан
uruglardan
Prolative I уругже
urugje
уругларже
uruglarje
Prolative II уругдува
urugduva
уруглардува
uruglarduva
First person singular possessive forms of уруг
Nominative уругум
urugum
Accusative уругумну
urugumnu
Singular Plural
Nominative уругум
urugum
уругларым
uruglarım
Genitive уругумнуң
urugumnuñ
уругларымның
uruglarımnıñ
Accusative уругумну
urugumnu
уругларымны
uruglarımnı
Dative уругумга
urugumga
уругларымга
uruglarımga
Locative уругумда
urugumda
уругларымда
uruglarımda
Ablative уругумдан
urugumdan
уругларымдан
uruglarımdan
Prolative I уругумже
urugumje
уругларымже
uruglarımje
Prolative II уругумдува
urugumduva
уругларымдува
uruglarımduva
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.