φουμάρω

Greek

Etymology

Borrowed from Italian fumare, from Latin fumare.

Pronunciation
  • IPA(key): /fuˈmaro/
  • Hyphenation: φου‧μά‧ρω

Verb

φουμάρω • (foumáro) (past φούμαρα/φουμάρισα, passive —) (Standard Modern Greek)

  1. (colloquial, informal) to smoke (cigarette, etc)
    Alternative (vernacular): φουμέρνω (foumérno)

Conjugation
φουμάρω   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg φουμάρω φουμάρω
2 sg φουμάρεις φουμάρεις
3 sg φουμάρει φουμάρει
1 pl φουμάρουμε, [‑ομε] φουμάρουμε, [‑ομε]
2 pl φουμάρετε φουμάρετε
3 pl φουμάρουν(ε) φουμάρουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg φούμαρα, φουμάριζα φούμαρα, φουμάρισα
2 sg φούμαρες, φουμάριζες φούμαρες, φουμάρισες
3 sg φούμαρε, φουμάριζε φούμαρε, φουμάρισε
1 pl φουμάραμε φουμάραμε
2 pl φουμάρατε φουμάρατε
3 pl φούμαραν, φουμάραν(ε), φουμάριζαν φούμαραν, φουμάραν(ε), φουμάρισαν
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα φουμάρω ➤ θα φουμάρω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα φουμάρεις, … θα φουμάρεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … φουμάρει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … φουμάρει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … φουμάρει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg φούμαρε, φουμάριζε φούμαρε, φουμάρισε
2 pl φουμάρετε φουμάρετε
Other forms
Active present participle ➤   φουμάροντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας φουμάρει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   φουμάρει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • φούμα f (foúma, “smoking”) (slang)
  • φουμαδόρος m (foumadóros, “smoker”), φουμαδόρισσα f (foumadórissa)
  • φουμάρισμα n (foumárisma, “smoking”) (colloquial)
  • φούμαρο n (foúmaro)
  • φούμο n (foúmo, “black dust”) (with no plural)

Italiot Greek

Etymology

Borrowed from Italian fumare, from Latin fumare.

Verb

φουμάρω (foumáro)

  1. smoke (cigarettes, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.