φενακίζω

Ancient Greek

Etymology

From φένᾱξ (phénāx, “cheat, imposter”) +‎ -ῐ́ζω (-ízō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰe.naː.kíz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰe.naˈki.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸe.naˈci.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fe.naˈci.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fe.naˈci.zo/

Verb

φενᾱκῐ́ζω • (phenākízō)

(intransitive) to lie
(transitive) to trick, cheat, defraud

Inflection

Present: φενᾱκῐ́ζω, φενᾱκῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φενᾱκῐ́ζω	φενᾱκῐ́ζεις	φενᾱκῐ́ζει	φενᾱκῐ́ζετον	φενᾱκῐ́ζετον	φενᾱκῐ́ζομεν	φενᾱκῐ́ζετε	φενᾱκῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	φενᾱκῐ́ζω	φενᾱκῐ́ζῃς	φενᾱκῐ́ζῃ	φενᾱκῐ́ζητον	φενᾱκῐ́ζητον	φενᾱκῐ́ζωμεν	φενᾱκῐ́ζητε	φενᾱκῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐ́ζοιμῐ	φενᾱκῐ́ζοις	φενᾱκῐ́ζοι	φενᾱκῐ́ζοιτον	φενᾱκῐζοίτην	φενᾱκῐ́ζοιμεν	φενᾱκῐ́ζοιτε	φενᾱκῐ́ζοιεν
	imperative		φενᾱ́κῐζε	φενᾱκῐζέτω	φενᾱκῐ́ζετον	φενᾱκῐζέτων		φενᾱκῐ́ζετε	φενᾱκῐζόντων
middle/ passive	indicative	φενᾱκῐ́ζομαι	φενᾱκῐ́ζῃ, φενᾱκῐ́ζει	φενᾱκῐ́ζεται	φενᾱκῐ́ζεσθον	φενᾱκῐ́ζεσθον	φενᾱκῐζόμεθᾰ	φενᾱκῐ́ζεσθε	φενᾱκῐ́ζονται
	subjunctive	φενᾱκῐ́ζωμαι	φενᾱκῐ́ζῃ	φενᾱκῐ́ζηται	φενᾱκῐ́ζησθον	φενᾱκῐ́ζησθον	φενᾱκῐζώμεθᾰ	φενᾱκῐ́ζησθε	φενᾱκῐ́ζωνται
	optative	φενᾱκῐζοίμην	φενᾱκῐ́ζοιο	φενᾱκῐ́ζοιτο	φενᾱκῐ́ζοισθον	φενᾱκῐζοίσθην	φενᾱκῐζοίμεθᾰ	φενᾱκῐ́ζοισθε	φενᾱκῐ́ζοιντο
	imperative		φενᾱκῐ́ζου	φενᾱκῐζέσθω	φενᾱκῐ́ζεσθον	φενᾱκῐζέσθων		φενᾱκῐ́ζεσθε	φενᾱκῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φενᾱκῐ́ζειν				φενᾱκῐ́ζεσθαι
participle	m	φενᾱκῐ́ζων				φενᾱκῐζόμενος
	f	φενᾱκῐ́ζουσᾰ				φενᾱκῐζομένη
	n	φενᾱκῐ́ζον				φενᾱκῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐφενᾱ́κῐζον, ἐφενᾱκῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφενᾱ́κῐζον	ἐφενᾱ́κῐζες	ἐφενᾱ́κῐζε(ν)	ἐφενᾱκῐ́ζετον	ἐφενᾱκῐζέτην	ἐφενᾱκῐ́ζομεν	ἐφενᾱκῐ́ζετε	ἐφενᾱ́κῐζον
middle/ passive	indicative	ἐφενᾱκῐζόμην	ἐφενᾱκῐ́ζου	ἐφενᾱκῐ́ζετο	ἐφενᾱκῐ́ζεσθον	ἐφενᾱκῐζέσθην	ἐφενᾱκῐζόμεθᾰ	ἐφενᾱκῐ́ζεσθε	ἐφενᾱκῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: φενᾱκῐέω, φενᾱκῐέομαι, φενᾱκῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φενᾱκῐέω	φενᾱκῐέεις	φενᾱκῐέει	φενᾱκῐέετον	φενᾱκῐέετον	φενᾱκῐέομεν	φενᾱκῐέετε	φενᾱκῐέουσῐ(ν)
active	optative	φενᾱκῐέοιμῐ	φενᾱκῐέοις	φενᾱκῐέοι	φενᾱκῐέοιτον	φενᾱκῐεοίτην	φενᾱκῐέοιμεν	φενᾱκῐέοιτε	φενᾱκῐέοιεν
middle	indicative	φενᾱκῐέομαι	φενᾱκῐέῃ, φενᾱκῐέει	φενᾱκῐέεται	φενᾱκῐέεσθον	φενᾱκῐέεσθον	φενᾱκῐεόμεθᾰ	φενᾱκῐέεσθε	φενᾱκῐέονται
middle	optative	φενᾱκῐεοίμην	φενᾱκῐέοιο	φενᾱκῐέοιτο	φενᾱκῐέοισθον	φενᾱκῐεοίσθην	φενᾱκῐεοίμεθᾰ	φενᾱκῐέοισθε	φενᾱκῐέοιντο
passive	indicative	φενᾱκῐσθήσομαι	φενᾱκῐσθήσῃ	φενᾱκῐσθήσεται	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθησόμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσεσθε	φενᾱκῐσθήσονται
passive	optative	φενᾱκῐσθησοίμην	φενᾱκῐσθήσοιο	φενᾱκῐσθήσοιτο	φενᾱκῐσθήσοισθον	φενᾱκῐσθησοίσθην	φενᾱκῐσθησοίμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσοισθε	φενᾱκῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φενᾱκῐέειν			φενᾱκῐέεσθαι		φενᾱκῐσθήσεσθαι
participle	m	φενᾱκῐέων			φενᾱκῐεόμενος		φενᾱκῐσθησόμενος
	f	φενᾱκῐέουσᾰ			φενᾱκῐεομένη		φενᾱκῐσθησομένη
	n	φενᾱκῐέον			φενᾱκῐεόμενον		φενᾱκῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: φενᾱκῐῶ, φενᾱκῐοῦμαι, φενᾱκῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φενᾱκῐῶ	φενᾱκῐεῖς	φενᾱκῐεῖ	φενᾱκῐεῖτον	φενᾱκῐεῖτον	φενᾱκῐοῦμεν	φενᾱκῐεῖτε	φενᾱκῐοῦσῐ(ν)
active	optative	φενᾱκῐοίην, φενᾱκῐοῖμῐ	φενᾱκῐοίης, φενᾱκῐοῖς	φενᾱκῐοίη, φενᾱκῐοῖ	φενᾱκῐοῖτον, φενᾱκῐοίητον	φενᾱκῐοίτην, φενᾱκῐοιήτην	φενᾱκῐοῖμεν, φενᾱκῐοίημεν	φενᾱκῐοῖτε, φενᾱκῐοίητε	φενᾱκῐοῖεν, φενᾱκῐοίησᾰν
middle	indicative	φενᾱκῐοῦμαι	φενᾱκῐῇ	φενᾱκῐεῖται	φενᾱκῐεῖσθον	φενᾱκῐεῖσθον	φενᾱκῐούμεθᾰ	φενᾱκῐεῖσθε	φενᾱκῐοῦνται
middle	optative	φενᾱκῐοίμην	φενᾱκῐοῖο	φενᾱκῐοῖτο	φενᾱκῐοῖσθον	φενᾱκῐοίσθην	φενᾱκῐοίμεθᾰ	φενᾱκῐοῖσθε	φενᾱκῐοῖντο
passive	indicative	φενᾱκῐσθήσομαι	φενᾱκῐσθήσῃ	φενᾱκῐσθήσεται	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθήσεσθον	φενᾱκῐσθησόμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσεσθε	φενᾱκῐσθήσονται
passive	optative	φενᾱκῐσθησοίμην	φενᾱκῐσθήσοιο	φενᾱκῐσθήσοιτο	φενᾱκῐσθήσοισθον	φενᾱκῐσθησοίσθην	φενᾱκῐσθησοίμεθᾰ	φενᾱκῐσθήσοισθε	φενᾱκῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φενᾱκῐεῖν			φενᾱκῐεῖσθαι		φενᾱκῐσθήσεσθαι
participle	m	φενᾱκῐῶν			φενᾱκῐούμενος		φενᾱκῐσθησόμενος
	f	φενᾱκῐοῦσᾰ			φενᾱκῐουμένη		φενᾱκῐσθησομένη
	n	φενᾱκῐοῦν			φενᾱκῐούμενον		φενᾱκῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐφενᾱ́κῐσᾰ, ἐφενᾱκῐσᾰ́μην, ἐφενᾱκῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφενᾱ́κῐσᾰ	ἐφενᾱ́κῐσᾰς	ἐφενᾱ́κῐσε(ν)	ἐφενᾱκῐ́σᾰτον	ἐφενᾱκῐσᾰ́την	ἐφενᾱκῐ́σᾰμεν	ἐφενᾱκῐ́σᾰτε	ἐφενᾱ́κῐσᾰν
	subjunctive	φενᾱκῐ́σω	φενᾱκῐ́σῃς	φενᾱκῐ́σῃ	φενᾱκῐ́σητον	φενᾱκῐ́σητον	φενᾱκῐ́σωμεν	φενᾱκῐ́σητε	φενᾱκῐ́σωσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐ́σαιμῐ	φενᾱκῐ́σειᾰς, φενᾱκῐ́σαις	φενᾱκῐ́σειε(ν), φενᾱκῐ́σαι	φενᾱκῐ́σαιτον	φενᾱκῐσαίτην	φενᾱκῐ́σαιμεν	φενᾱκῐ́σαιτε	φενᾱκῐ́σειᾰν, φενᾱκῐ́σαιεν
	imperative		φενᾱ́κῐσον	φενᾱκῐσᾰ́τω	φενᾱκῐ́σᾰτον	φενᾱκῐσᾰ́των		φενᾱκῐ́σᾰτε	φενᾱκῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφενᾱκῐσᾰ́μην	ἐφενᾱκῐ́σω	ἐφενᾱκῐ́σᾰτο	ἐφενᾱκῐ́σᾰσθον	ἐφενᾱκῐσᾰ́σθην	ἐφενᾱκῐσᾰ́μεθᾰ	ἐφενᾱκῐ́σᾰσθε	ἐφενᾱκῐ́σᾰντο
	subjunctive	φενᾱκῐ́σωμαι	φενᾱκῐ́σῃ	φενᾱκῐ́σηται	φενᾱκῐ́σησθον	φενᾱκῐ́σησθον	φενᾱκῐσώμεθᾰ	φενᾱκῐ́σησθε	φενᾱκῐ́σωνται
	optative	φενᾱκῐσαίμην	φενᾱκῐ́σαιο	φενᾱκῐ́σαιτο	φενᾱκῐ́σαισθον	φενᾱκῐσαίσθην	φενᾱκῐσαίμεθᾰ	φενᾱκῐ́σαισθε	φενᾱκῐ́σαιντο
	imperative		φενᾱ́κῐσαι	φενᾱκῐσᾰ́σθω	φενᾱκῐ́σᾰσθον	φενᾱκῐσᾰ́σθων		φενᾱκῐ́σᾰσθε	φενᾱκῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφενᾱκῐ́σθην	ἐφενᾱκῐ́σθης	ἐφενᾱκῐ́σθη	ἐφενᾱκῐ́σθητον	ἐφενᾱκῐσθήτην	ἐφενᾱκῐ́σθημεν	ἐφενᾱκῐ́σθητε	ἐφενᾱκῐ́σθησᾰν
	subjunctive	φενᾱκῐσθῶ	φενᾱκῐσθῇς	φενᾱκῐσθῇ	φενᾱκῐσθῆτον	φενᾱκῐσθῆτον	φενᾱκῐσθῶμεν	φενᾱκῐσθῆτε	φενᾱκῐσθῶσῐ(ν)
	optative	φενᾱκῐσθείην	φενᾱκῐσθείης	φενᾱκῐσθείη	φενᾱκῐσθεῖτον, φενᾱκῐσθείητον	φενᾱκῐσθείτην, φενᾱκῐσθειήτην	φενᾱκῐσθεῖμεν, φενᾱκῐσθείημεν	φενᾱκῐσθεῖτε, φενᾱκῐσθείητε	φενᾱκῐσθεῖεν, φενᾱκῐσθείησᾰν
	imperative		φενᾱκῐ́σθητῐ	φενᾱκῐσθήτω	φενᾱκῐ́σθητον	φενᾱκῐσθήτων		φενᾱκῐ́σθητε	φενᾱκῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φενᾱκῐ́σαι			φενᾱκῐ́σᾰσθαι		φενᾱκῐσθῆναι
participle	m	φενᾱκῐ́σᾱς			φενᾱκῐσᾰ́μενος		φενᾱκῐσθείς
	f	φενᾱκῐ́σᾱσᾰ			φενᾱκῐσᾰμένη		φενᾱκῐσθεῖσᾰ
	n	φενᾱκῐ́σᾰν			φενᾱκῐσᾰ́μενον		φενᾱκῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐφενᾱ́κῐκᾰ, ἐφενᾱ́κῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφενᾱ́κῐκᾰ	ἐφενᾱ́κῐκᾰς	ἐφενᾱ́κῐκε(ν)	ἐφενᾱκῐ́κᾰτον	ἐφενᾱκῐ́κᾰτον	ἐφενᾱκῐ́κᾰμεν	ἐφενᾱκῐ́κᾰτε	ἐφενᾱκῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐφενᾱκῐ́κω	ἐφενᾱκῐ́κῃς	ἐφενᾱκῐ́κῃ	ἐφενᾱκῐ́κητον	ἐφενᾱκῐ́κητον	ἐφενᾱκῐ́κωμεν	ἐφενᾱκῐ́κητε	ἐφενᾱκῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐφενᾱκῐ́κοιμῐ, ἐφενᾱκῐκοίην	ἐφενᾱκῐ́κοις, ἐφενᾱκῐκοίης	ἐφενᾱκῐ́κοι, ἐφενᾱκῐκοίη	ἐφενᾱκῐ́κοιτον	ἐφενᾱκῐκοίτην	ἐφενᾱκῐ́κοιμεν	ἐφενᾱκῐ́κοιτε	ἐφενᾱκῐ́κοιεν
	imperative		ἐφενᾱ́κῐκε	ἐφενᾱκῐκέτω	ἐφενᾱκῐ́κετον	ἐφενᾱκῐκέτων		ἐφενᾱκῐ́κετε	ἐφενᾱκῐκόντων
middle/ passive	indicative	ἐφενᾱ́κῐσμαι	ἐφενᾱ́κῐσαι	ἐφενᾱ́κῐσται	ἐφενᾱ́κῐσθον	ἐφενᾱ́κῐσθον	ἐφενᾱκῐ́σμεθᾰ	ἐφενᾱ́κῐσθε	ἐφενᾱκῐ́δᾰται
	subjunctive	ἐφενᾱκῐσμένος ὦ	ἐφενᾱκῐσμένος ᾖς	ἐφενᾱκῐσμένος ᾖ	ἐφενᾱκῐσμένω ἦτον	ἐφενᾱκῐσμένω ἦτον	ἐφενᾱκῐσμένοι ὦμεν	ἐφενᾱκῐσμένοι ἦτε	ἐφενᾱκῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐφενᾱκῐσμένος εἴην	ἐφενᾱκῐσμένος εἴης	ἐφενᾱκῐσμένος εἴη	ἐφενᾱκῐσμένω εἴητον/εἶτον	ἐφενᾱκῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐφενᾱκῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐφενᾱκῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐφενᾱκῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐφενᾱ́κῐσο	ἐφενᾱκῐ́σθω	ἐφενᾱ́κῐσθον	ἐφενᾱκῐ́σθων		ἐφενᾱ́κῐσθε	ἐφενᾱκῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐφενᾱκῐκέναι				ἐφενᾱκῐ́σθαι
participle	m	ἐφενᾱκῐκώς				ἐφενᾱκῐσμένος
	f	ἐφενᾱκῐκυῖᾰ				ἐφενᾱκῐσμένη
	n	ἐφενᾱκῐκός				ἐφενᾱκῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐφενᾱκῐ́κειν, ἐφενᾱκῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφενᾱκῐ́κειν, ἐφενᾱκῐ́κη	ἐφενᾱκῐ́κεις, ἐφενᾱκῐ́κης	ἐφενᾱκῐ́κει(ν)	ἐφενᾱκῐ́κετον	ἐφενᾱκῐκέτην	ἐφενᾱκῐ́κεμεν	ἐφενᾱκῐ́κετε	ἐφενᾱκῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐφενᾱκῐ́σμην	ἐφενᾱ́κῐσο	ἐφενᾱ́κῐστο	ἐφενᾱ́κῐσθον	ἐφενᾱκῐ́σθην	ἐφενᾱκῐ́σμεθᾰ	ἐφενᾱ́κῐσθε	ἐφενᾱκῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.