φαγών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰa.ɡɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰaˈɡon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸaˈɣon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /faˈɣon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /faˈɣon/

Participle

φᾰγών • (phagṓn) m (feminine φᾰγοῦσᾰ, neuter φᾰγόν); first/third declension

aorist active participle of ἔφαγον (éphagon, “to eat”)

Declension

First and third declension of φᾰγών; φᾰγοῦσᾰ; φᾰγόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φᾰγών phagṓn	φᾰγοῦσᾰ phagoûsa	φᾰγόν phagón	φᾰγόντε phagónte	φᾰγούσᾱ phagoúsā	φᾰγόντε phagónte	φᾰγόντες phagóntes	φᾰγοῦσαι phagoûsai	φᾰγόντᾰ phagónta
Genitive	φᾰγόντος phagóntos	φᾰγούσης phagoúsēs	φᾰγόντος phagóntos	φᾰγόντοιν phagóntoin	φᾰγούσαιν phagoúsain	φᾰγόντοιν phagóntoin	φᾰγόντων phagóntōn	φᾰγουσῶν phagousôn	φᾰγόντων phagóntōn
Dative	φᾰγόντῐ phagónti	φᾰγούσῃ phagoúsēi	φᾰγόντῐ phagónti	φᾰγόντοιν phagóntoin	φᾰγούσαιν phagoúsain	φᾰγόντοιν phagóntoin	φᾰγοῦσῐ / φᾰγοῦσῐν phagoûsi(n)	φᾰγούσαις phagoúsais	φᾰγοῦσῐ / φᾰγοῦσῐν phagoûsi(n)
Accusative	φᾰγόντᾰ phagónta	φᾰγοῦσᾰν phagoûsan	φᾰγόν phagón	φᾰγόντε phagónte	φᾰγούσᾱ phagoúsā	φᾰγόντε phagónte	φᾰγόντᾰς phagóntas	φᾰγούσᾱς phagoúsās	φᾰγόντᾰ phagónta
Vocative	φᾰγών phagṓn	φᾰγοῦσᾰ phagoûsa	φᾰγόν phagón	φᾰγόντε phagónte	φᾰγούσᾱ phagoúsā	φᾰγόντε phagónte	φᾰγόντες phagóntes	φᾰγοῦσαι phagoûsai	φᾰγόντᾰ phagónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φᾰγόντως phagóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.