τυροκομεῖον

Ancient Greek

From τῡρός (tūrós, “cheese”) +‎ κομέω (koméō, “to take care of”) +‎ -εῖον (-eîon).

τῡροκομεῖον • (tūrokomeîon) n (genitive τῡροκομείου); second declension

Second declension of τὸ τῡροκομεῖον; τοῦ τῡροκομείου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ τῡροκομεῖον tò tūrokomeîon	τὼ τῡροκομείω tṑ tūrokomeíō	τᾰ̀ τῡροκομεῖᾰ tà tūrokomeîa
Genitive	τοῦ τῡροκομείου toû tūrokomeíou	τοῖν τῡροκομείοιν toîn tūrokomeíoin	τῶν τῡροκομείων tôn tūrokomeíōn
Dative	τῷ τῡροκομείῳ tôi tūrokomeíōi	τοῖν τῡροκομείοιν toîn tūrokomeíoin	τοῖς τῡροκομείοις toîs tūrokomeíois
Accusative	τὸ τῡροκομεῖον tò tūrokomeîon	τὼ τῡροκομείω tṑ tūrokomeíō	τᾰ̀ τῡροκομεῖᾰ tà tūrokomeîa
Vocative	τῡροκομεῖον tūrokomeîon	τῡροκομείω tūrokomeíō	τῡροκομεῖᾰ tūrokomeîa
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.