σύνορο

• σύνορον (sýnoron) — Katharevousa

From Byzantine Greek σῠ́νορον (súnoron, “border, boundary, limit”) from Koine Greek σῠ́νορος (súnoros, “conterminous with, neighboring, bordering”), equivalent to συν- (syn-, “with”) +‎ όριο (ório, “boundary”).

• IPA^(key): /ˈsi.no.ro/
• Hyphenation: σύ‧νο‧ρο

σύνορο • (sýnoro) n (plural σύνορα)

1. border, boundary, limit, dividing line
2. (in the plural) borders; the border, common border area; borderzone, borderland; frontier

   Τουρκικό τεθωρακισμένο προσπαθεί με σχοινί να ρίξει τον φράχτη στα σύνορα

   Tourkikó tethorakisméno prospatheí me schoiní na ríxei ton fráchti sta sýnora

   Turkish tank tries to knock over fence with rope at the border

• όριο (ório), όριον (órion)

• συνορεύω (synorévo, “to share a common border; abut, adjoin, be adjacent to”)
• συνοριοφύλακας (synoriofýlakas, “border guard”)

σύνορο - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.