συντίθημι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

συν- (sun-) +‎ τίθημι (títhēmi)

Pronunciation
 

Verb

συντίθημῐ • (suntíthēmi)

  1. to assemble, put together

Conjugation
   Present: σῠντῐ́θημῐ, σῠντῐ́θεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠντῐ́θημῐ σῠντῐ́θης σῠντῐ́θησῐ(ν) σῠντῐ́θετον σῠντῐ́θετον σῠντῐ́θεμεν σῠντῐ́θετε σῠντῐθέᾱσῐ(ν)
subjunctive σῠντῐθῶ σῠντῐθῇς σῠντῐθῇ σῠντῐθῆτον σῠντῐθῆτον σῠντῐθῶμεν σῠντῐθῆτε σῠντῐθῶσῐ(ν)
optative σῠντῐθείην σῠντῐθείης σῠντῐθείη σῠντῐθεῖτον,
σῠντῐθείητον		 σῠντῐθείτην,
σῠντῐθειήτην		 σῠντῐθεῖμεν,
σῠντῐθείημεν		 σῠντῐθεῖτε,
σῠντῐθείητε		 σῠντῐθεῖεν,
σῠντῐθείησᾰν
imperative   σῠντῐ́θει σῠντῐθέτω σῠντῐ́θετον σῠντῐθέτων   σῠντῐ́θετε σῠντῐθέντων
middle/
passive		 indicative σῠντῐ́θεμαι σῠντῐ́θεσαι σῠντῐ́θεται σῠντῐ́θεσθον σῠντῐ́θεσθον σῠντῐθέμεθᾰ σῠντῐ́θεσθε σῠντῐ́θενται
subjunctive σῠντῐθῶμαι σῠντῐθῇ σῠντῐθῆται σῠντῐθῆσθον σῠντῐθῆσθον σῠντῐθώμεθᾰ σῠντῐθῆσθε σῠντῐθῶνται
optative σῠντῐθείμην σῠντῐθεῖο σῠντῐθεῖτο,
σῠντῐθοῖτο		 σῠντῐθεῖσθον,
σῠντῐθοῖσθον		 σῠντῐθείσθην,
σῠντῐθοίσθην		 σῠντῐθείμεθᾰ,
σῠντῐθοίμεθᾰ		 σῠντῐθεῖσθε,
σῠντῐθοῖσθε		 σῠντῐθεῖντο,
σῠντῐθοῖντο
imperative   σῠντῐ́θεσο σῠντῐθέσθω σῠντῐ́θεσθον σῠντῐθέσθων   σῠντῐ́θεσθε σῠντῐθέσθων
active middle/passive
infinitive σῠντῐθέναι σῠντῐ́θεσθαι
participle m σῠντῐθείς σῠντῐθέμενος
f σῠντῐθεῖσᾰ σῠντῐθεμένη
n σῠντῐθέν σῠντῐθέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠντῐθέμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σῠντῐθέμην σῠντῐ́θεσο σῠντῐ́θετο σῠντῐ́θεσθον σῠντῐθέσθην σῠντῐθέμε(σ)θᾰ σῠντῐ́θεσθε σῠντῐ́θεντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠντεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative σῠντεθήσομαι σῠντεθήσῃ σῠντεθήσεται σῠντεθήσεσθον σῠντεθήσεσθον σῠντεθησόμεθᾰ σῠντεθήσεσθε σῠντεθήσονται
optative σῠντεθησοίμην σῠντεθήσοιο σῠντεθήσοιτο σῠντεθήσοισθον σῠντεθησοίσθην σῠντεθησοίμεθᾰ σῠντεθήσοισθε σῠντεθήσοιντο
passive
infinitive σῠντεθήσεσθαι
participle m σῠντεθησόμενος
f σῠντεθησομένη
n σῠντεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνέθετον, σῠνεθέμην, σῠνετέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       σῠνέθετον σῠνεθέτην σῠνέθεμεν σῠνέθετε σῠνέθεσᾰν
subjunctive σῠνθῶ σῠνθῇς σῠνθῇ σῠνθῆτον σῠνθῆτον σῠνθῶμεν σῠνθῆτε σῠνθῶσῐ(ν)
optative σῠνθείην σῠνθείης σῠνθείη σῠνθεῖτον,
σῠνθείητον		 σῠνθείτην,
σῠνθειήτην		 σῠνθεῖμεν,
σῠνθείημεν		 σῠνθεῖτε,
σῠνθείητε		 σῠνθεῖεν,
σῠνθείησᾰν
imperative   σῠ́νθες σῠνθέτω σῠ́νθετον σῠνθέτων   σῠ́νθετε σῠνθέντων
middle indicative σῠνεθέμην σῠνέθου,
σῠνέθεο,
σῠνέθευ		 σῠνέθετο σῠνέθεσθον σῠνεθέσθην σῠνεθέμεθᾰ σῠνέθεσθε σῠνέθεντο
subjunctive σῠνθῶμαι σῠνθῇ σῠνθῆται σῠνθῆσθον σῠνθῆσθον σῠνθώμεθᾰ σῠνθῆσθε σῠνθῶνται
optative σῠνθείμην σῠνθεῖο σῠνθεῖτο,
σῠνθοῖτο		 σῠνθεῖσθον σῠνθείσθην σῠνθείμεθᾰ σῠνθεῖσθε σῠνθεῖντο
imperative   σῠνθοῦ,
σύνθεο		 σῠνθέσθω σῠ́νθεσθον σῠνθέσθων   σῠ́νθεσθε σῠνθέσθων
passive indicative σῠνετέθην σῠνετέθης σῠνετέθη σῠνετέθητον σῠνετεθήτην σῠνετέθημεν σῠνετέθητε σῠνετέθησᾰν
subjunctive σῠντεθῶ σῠντεθῇς σῠντεθῇ σῠντεθῆτον σῠντεθῆτον σῠντεθῶμεν σῠντεθῆτε σῠντεθῶσῐ(ν)
optative σῠντεθείην σῠντεθείης σῠντεθείη σῠντεθεῖτον,
σῠντεθείητον		 σῠντεθείτην,
σῠντεθειήτην		 σῠντεθεῖμεν,
σῠντεθείημεν		 σῠντεθεῖτε,
σῠντεθείητε		 σῠντεθεῖεν,
σῠντεθείησᾰν
imperative   σῠντέθητῐ σῠντεθήτω σῠντέθητον σῠντεθήτων   σῠντέθητε σῠντεθέντων
active middle passive
infinitive σῠνθεῖναι σῠνθέσθαι σῠντεθῆναι
participle m σῠνθείς σῠνθέμενος σῠντεθείς
f σῠνθεῖσᾰ σῠνθεμένη σῠντεθεῖσᾰ
n σῠνθέν σῠνθέμενον σῠντεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνθέμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σῠνθέμην σύνθεο σῠ́νθετο σῠ́νθεσθον σῠνθέσθην σῠνθέμε(σ)θᾰ σῠ́νθεσθε σῠ́νθεντο
subjunctive σῠνθῶμαι σῠνθῇ σῠνθῆται σῠνθῆσθον σῠνθῆσθον σῠνθώμε(σ)θᾰ σῠνθῆσθε σῠνθῶνται
optative σῠνθείμην σῠνθεῖο σῠνθεῖτο,
σῠνθοῖτο		 σῠνθεῖσθον σῠνθείσθην σῠνθείμε(σ)θᾰ σῠνθεῖσθε σῠνθείᾰτο
imperative   σύνθεο σῠνθέσθω σῠ́νθεσθον σῠνθέσθων   σῠ́νθεσθε σῠνθέσθων
middle
infinitive σῠνθέσθαι
participle m σῠνθέμενος
f σῠνθεμένη
n σῠνθέμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνέθηκᾰ, σῠνεθηκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέθηκᾰ σῠνέθηκᾰς σῠνέθηκε(ν) σῠνεθήκᾰτον σῠνεθηκᾰ́την σῠνεθήκᾰμεν σῠνεθήκᾰτε σῠνέθηκᾰν
subjunctive σῠνθήκω σῠνθήκῃς σῠνθήκῃ σῠνθήκητον σῠνθήκητον σῠνθήκωμεν σῠνθήκητε σῠνθήκωσῐ(ν)
optative σῠνθήκαιμῐ σῠνθήκειᾰς,
σῠνθήκαις		 σῠνθήκειε(ν),
σῠνθήκαι		 σῠνθήκαιτον σῠνθηκαίτην σῠνθήκαιμεν σῠνθήκαιτε σῠνθήκειᾰν,
σῠνθήκαιεν
imperative   σῠ́νθηκον σῠνθηκᾰ́τω σῠνθήκᾰτον σῠνθηκᾰ́των   σῠνθήκᾰτε σῠνθηκᾰ́ντων
middle indicative σῠνεθηκᾰ́μην σῠνεθήκω σῠνεθήκᾰτο σῠνεθήκᾰσθον σῠνεθηκᾰ́σθην σῠνεθηκᾰ́μεθᾰ σῠνεθήκᾰσθε σῠνεθήκᾰντο
subjunctive σῠνθήκωμαι σῠνθήκῃ σῠνθήκηται σῠνθήκησθον σῠνθήκησθον σῠνθηκώμεθᾰ σῠνθήκησθε σῠνθήκωνται
optative σῠνθηκαίμην σῠνθήκαιο σῠνθήκαιτο σῠνθήκαισθον σῠνθηκαίσθην σῠνθηκαίμεθᾰ σῠνθήκαισθε σῠνθήκαιντο
imperative   σῠ́νθηκαι σῠνθηκᾰ́σθω σῠνθήκᾰσθον σῠνθηκᾰ́σθων   σῠνθήκᾰσθε σῠνθηκᾰ́σθων
active middle
infinitive σῠνθῆκαι σῠνθήκᾰσθαι
participle m σῠνθήκᾱς σῠνθηκᾰ́μενος
f σῠνθήκᾱσᾰ σῠνθηκᾰμένη
n σῠνθῆκᾰν σῠνθηκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σῠντέθειμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative σῠντέθειμαι σῠντέθεισαι σῠντέθειται σῠντέθεισθον σῠντέθεισθον σῠντεθείμεθᾰ σῠντέθεισθε σῠντέθεινται
subjunctive σῠντεθειμένος ὦ σῠντεθειμένος ᾖς σῠντεθειμένος ᾖ σῠντεθειμένω ἦτον σῠντεθειμένω ἦτον σῠντεθειμένοι ὦμεν σῠντεθειμένοι ἦτε σῠντεθειμένοι ὦσῐ(ν)
optative σῠντεθειμένος εἴην σῠντεθειμένος εἴης σῠντεθειμένος εἴη σῠντεθειμένω εἴητον/εἶτον σῠντεθειμένω εἰήτην/εἴτην σῠντεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν σῠντεθειμένοι εἴητε/εἶτε σῠντεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   σῠντέθεισο σῠντεθείσθω σῠντέθεισθον σῠντεθείσθων   σῠντέθεισθε σῠντεθείσθων
infinitive σῠντεθεῖσθαι
participle m σῠντεθειμένος
f σῠντεθειμένη
n σῠντεθειμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants
  • → Greek: συνθέτω (synthéto) (learned)

See also
  • σύγκειμαι (súnkeimai) – functions as the passive of συντίθημι (suntíthēmi)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.