συμπολίτης

Ancient Greek

Etymology

From σῠν- (sun-) + πολίτης (polítēs).

Pronunciation

 

Noun

σῠμπολῑ́της • (sumpolī́tēs) m (genitive σῠμπολῑ́του); first declension

  1. fellow citizen

Inflection

Descendants

  • Greek: συμπολίτης (sympolítis)
  • Latin: concīvis (calque)

See also

  • συμπατριώτης (sumpatriṓtēs)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek συμπολίτης (sumpolítēs). Morphologically, from συμ- (sym-) + πολίτης (polítis).

Noun

συμπολίτης • (sympolítis) m or f (plural συμπολίτες, feminine συμπολίτις)

  1. fellow citizen

Declension

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.