συγχωρώ

See also: συγχωρῶ

Greek

Alternative forms

Etymology

From Koine Greek συγχωρῶ (sunkhōrô), contracted form of συγχωρέω (sunkhōréō).

Pronunciation
  • IPA(key): /siŋ.xoˈɾo/
  • Hyphenation: συγ‧χω‧ρώ

Verb

συγχωρώ • (synchoró) / συγχωράω (past συγχώρησα/συγχώρεσα, passive συγχωρούμαι, p‑past συγχωρήθηκα/συγχωρέθηκα)

  1. to forgive, pardon, excuse
  2. to pardon, excuse
    με συγχωρείτε ― me synchoreíte ― pardon (UK), excuse me (US)
    με συγχωρείτε; ― me synchoreíte? ― pardon? (UK), excuse me? (US) used as: excuse me? (could you repeat what you said)

Usage notes
  • 2nd Conjugation, Class B with characteristic -ει- endings. The variant συγχωράω/συγχωρώ belongs to the 2nd Conjugation, Class A with characteristic -α- endings and passive συγχωριέμαι (synchoriémai). Both conjugations share most of the forms, with double infix -ησ- and -εσ-.

Conjugation
συγχωρώ, συγχωρούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συγχωρώ  (συγχωράω →) συγχωρήσω, συγχωρέσω συγχωρούμαι συγχωρηθώ, συγχωρεθώ
2 sg συγχωρείς συγχωρήσεις, συγχωρέσεις συγχωρείσαι συγχωρηθείς, συγχωρεθείς
3 sg συγχωρεί συγχωρήσει, συγχωρέσει συγχωρείται συγχωρηθεί, συγχωρεθεί
1 pl συγχωρούμε συγχωρήσουμε, [‑ομε] , συγχωρέσουμε, [‑ομε] συγχωρούμαστε συγχωρηθούμε, συγχωρεθούμε
2 pl συγχωρείτε συγχωρήσετε, συγχωρέσετε συγχωρείστε, {συγχωρείσθε} συγχωρηθείτε, συγχωρεθείτε
3 pl συγχωρούν(ε) συγχωρήσουν(ε), συγχωρέσουν(ε) συγχωρούνται συγχωρηθούν(ε), συγχωρεθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg συγχωρούσα συγχώρησα, συγχώρεσα [συγχωρούμουν(α)] συγχωρήθηκα, συγχωρέθηκα
2 sg συγχωρούσες συγχώρησες, συγχώρεσες [συγχωρούσουν(α)] συγχωρήθηκες, συγχωρέθηκες
3 sg συγχωρούσε συγχώρησε, συγχώρεσε συγχωρούνταν, {συγχωρείτο} συγχωρήθηκε, συγχωρέθηκε
1 pl συγχωρούσαμε συγχωρήσαμε, συγχωρέσαμε συγχωρούμασταν, (‑ούμαστε) συγχωρηθήκαμε, συγχωρεθήκαμε
2 pl συγχωρούσατε συγχωρήσατε, συγχωρέσατε [συγχωρούσασταν, (‑ούσαστε)] συγχωρηθήκατε, συγχωρεθήκατε
3 pl συγχωρούσαν(ε) συγχώρησαν, συγχωρήσαν(ε), συγχώρεσαν, συγχωρέσαν(ε) συγχωρούνταν, {συγχωρούντο} συγχωρήθηκαν, συγχωρηθήκαν(ε), συγχωρέθηκαν, συγχωρεθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα συγχωρώ ➤ θα συγχωρήσω/συγχωρέσω ➤ θα συγχωρούμαι ➤ θα συγχωρηθώ/συγχωρεθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συγχωρείς, … θα συγχωρήσεις/συγχωρέσεις, … θα συγχωρείσαι, … θα συγχωρηθείς/συγχωρεθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συγχωρήσει/συγχωρέσει
  έχω, έχεις, … συγχωρημένο/συγχωρεμένο, -η, -ο ➤		   έχω, έχεις, … συγχωρηθεί/συγχωρεθεί
  είμαι, είσαι, … συγχωρημένος/συγχωρεμένος, -η, -ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συγχωρήσει/συγχωρέσει
  είχα, είχες, … συγχωρημένο/συγχωρεμένο, -η, -ο		   είχα, είχες, … συγχωρηθεί/συγχωρεθεί
  ήμουν, ήσουν, … συγχωρημένος/συγχωρεμένος, -η, -ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συγχωρήσει/συγχωρέσει
  θα έχω, θα έχεις, … συγχωρημένο/συγχωρεμένο, -η, -ο		   θα έχω, θα έχεις, … συγχωρηθεί/συγχωρεθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … συγχωρημένος/συγχωρεμένος, -η, -ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — συγχώρησε, συγχώρεσε, συγχώρα — συγχωρήσου, συγχωρέσου
2 pl συγχωρείτε συγχωρήστε, συγχωρέστε συγχωρείστε, {συγχωρείσθε} συγχωρηθείτε, συγχωρεθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ συγχωρώντας ➤ συγχωρούμενος, -η, -ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας συγχωρήσει ➤ συγχωρημένος/συγχωρεμένος, -η, -ο ➤
Nonfinite form➤ συγχωρήσει, συγχωρέσει συγχωρηθεί, συγχωρεθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • Many forms shared with the 2nd Conjugation, Class Α verb συγχωράω.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • ασυγχώρητος (asynchóritos, “unforgivable”)
  • συγχωρεμένος (synchoreménos, “excusable”)
  • συγχωρημένος (synchoriménos, participle), συγχωρεμένος (synchoreménos), συχωρεμένος (sychoreménos), σχωρεμένος (schoreménos)
  • συγχώρεση f (synchóresi, “forgiveness”)
  • συγχωρητέος (synchoritéos)
  • συγχωρητήριος (synchoritírios)
  • συγχωρητικός (synchoritikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.