στρουθοκάμηλος

Ancient Greek

Etymology

From στρουθός (strouthós, “sparrow”) +‎ κάμηλος (kámēlos, “camel”), from its camel-like neck.

Pronunciation
 

Noun

στρουθοκᾰ́μηλος • (strouthokámēlos) m or f (genitive στρουθοκᾰμήλου); second declension

  1. ostrich (Struthio camelus)
    Synonym: στρουθίων (strouthíōn)

Inflection
Second declension of ὁ, ἡ στρουθοκᾰ́μηλος; τοῦ, τῆς στρουθοκᾰμήλου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ, ἡ στρουθοκᾰ́μηλος
ho, hē strouthokámēlos		 τὼ στρουθοκᾰμήλω
tṑ strouthokamḗlō		 οἱ, αἱ στρουθοκᾰ́μηλοι
hoi, hai strouthokámēloi
Genitive τοῦ, τῆς στρουθοκᾰμήλου
toû, tês strouthokamḗlou		 τοῖν στρουθοκᾰμήλοιν
toîn strouthokamḗloin		 τῶν στρουθοκᾰμήλων
tôn strouthokamḗlōn
Dative τῷ, τῇ στρουθοκᾰμήλῳ
tôi, têi strouthokamḗlōi		 τοῖν στρουθοκᾰμήλοιν
toîn strouthokamḗloin		 τοῖς, ταῖς στρουθοκᾰμήλοις
toîs, taîs strouthokamḗlois
Accusative τὸν, τὴν στρουθοκᾰ́μηλον
tòn, tḕn strouthokámēlon		 τὼ στρουθοκᾰμήλω
tṑ strouthokamḗlō		 τοὺς, τᾱ̀ς στρουθοκᾰμήλους
toùs, tā̀s strouthokamḗlous
Vocative στρουθοκᾰ́μηλε
strouthokámēle		 στρουθοκᾰμήλω
strouthokamḗlō		 στρουθοκᾰ́μηλοι
strouthokámēloi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Further reading

Greek

Noun

στρουθοκάμηλος • (strouthokámilos) f (plural στρουθοκάμηλοι)

  1. (ornithology) ostrich, Struthio camelus.

Declension
declension of στρουθοκάμηλος
case     \     number singular plural
nominative στρουθοκάμηλος • στρουθοκάμηλοι •
genitive στρουθοκαμήλου • στρουθοκαμήλων •
accusative στρουθοκάμηλο • στρουθοκαμήλους •
vocative στρουθοκάμηλε •,  στρουθοκάμηλο • στρουθοκάμηλοι •
  • στρουθοκαμηλίζω (strouthokamilízo)
  • στρουθοκαμηλισμός m (strouthokamilismós)
  • στρουθοκαμηλικός (strouthokamilikós) (adjective)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.