στοιχείωμα
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /stoi̯.kʰěː.ɔː.ma/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /styˈkʰi.o.ma/
- (4th CE Koine) IPA(key): /styˈçi.o.ma/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /styˈçi.o.ma/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /stiˈçi.o.ma/
Noun
στοιχείωμᾰ • (stoikheíōma) n (genitive στοιχειώμᾰτος); third declension
Declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ στοιχείωμᾰ tò stoikheíōma |
τὼ στοιχειώμᾰτε tṑ stoikheiṓmate |
τᾰ̀ στοιχειώμᾰτᾰ tà stoikheiṓmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ στοιχειώμᾰτος toû stoikheiṓmatos |
τοῖν στοιχειωμᾰ́τοιν toîn stoikheiōmátoin |
τῶν στοιχειωμᾰ́των tôn stoikheiōmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ στοιχειώμᾰτῐ tôi stoikheiṓmati |
τοῖν στοιχειωμᾰ́τοιν toîn stoikheiōmátoin |
τοῖς στοιχειώμᾰσῐ / στοιχειώμᾰσῐν toîs stoikheiṓmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ στοιχείωμᾰ tò stoikheíōma |
τὼ στοιχειώμᾰτε tṑ stoikheiṓmate |
τᾰ̀ στοιχειώμᾰτᾰ tà stoikheiṓmata | ||||||||||
Vocative | στοιχείωμᾰ stoikheíōma |
στοιχειώμᾰτε stoikheiṓmate |
στοιχειώμᾰτᾰ stoikheiṓmata | ||||||||||
Notes: |
|
Synonyms
- (signs of the Zodiac): στοιχεῖᾰ (stoikheîa)
Derived terms
- στοιχειωμᾰτῐκοί (stoikheiōmatikoí)
References
- “στοιχείωμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «στοιχείωμα» on page 1,433/1 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.