στέφω
Ancient Greek
FWOTD – 12 May 2023
Etymology
From Proto-Hellenic *stékʷʰō, from Proto-Indo-European *stégʷʰ-e-ti, from *stegʷʰ- (“to enlace”).[1]
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sté.pʰɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈste.pʰo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈste.ɸo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈste.fo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈste.fo/
Verb
στέφω • (stéphō)
- to put around
- 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 50:
- μνημεῖά... πρὸς ἅρμ᾽ Ἀδράστου χερσὶν ἔστεφον
- mnēmeîá... pròs hárm᾽ Adrástou khersìn éstephon
- they hung remembrances of themselves around Andrastus' chariot
- μνημεῖά... πρὸς ἅρμ᾽ Ἀδράστου χερσὶν ἔστεφον
- to encircle, crown, wreath, garland
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 75:
- Ὧραι καλλίκομοι στέφον ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν
- Hôrai kallíkomoi stéphon ánthesin eiarinoîsin
- the rich-haired Hours crowned [her] with spring flowers
- Ὧραι καλλίκομοι στέφον ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν
- 405 BCE, Euripides, The Bacchae 313:
- τὸν θεὸν δ’ ἐς γῆν δέχου καὶ σπένδε καὶ βάκχευε καὶ στέφου κάρα.
- tòn theòn d’ es gên dékhou kaì spénde kaì bákkheue kaì stéphou kára.
- Receive the god into your land, pour libations to him, celebrate the Bacchic rites, and garland your head.
- τὸν θεὸν δ’ ἐς γῆν δέχου καὶ σπένδε καὶ βάκχευε καὶ στέφου κάρα.
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | στέφω | στέφεις | στέφει | στέφετον | στέφετον | στέφομεν | στέφετε | στέφουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | στέφω | στέφῃς | στέφῃ | στέφητον | στέφητον | στέφωμεν | στέφητε | στέφωσῐ(ν) | |||||
optative | στέφοιμῐ | στέφοις | στέφοι | στέφοιτον | στεφοίτην | στέφοιμεν | στέφοιτε | στέφοιεν | |||||
imperative | στέφε | στεφέτω | στέφετον | στεφέτων | στέφετε | στεφόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | στέφομαι | στέφῃ, στέφει |
στέφεται | στέφεσθον | στέφεσθον | στεφόμεθᾰ | στέφεσθε | στέφονται | ||||
subjunctive | στέφωμαι | στέφῃ | στέφηται | στέφησθον | στέφησθον | στεφώμεθᾰ | στέφησθε | στέφωνται | |||||
optative | στεφοίμην | στέφοιο | στέφοιτο | στέφοισθον | στεφοίσθην | στεφοίμεθᾰ | στέφοισθε | στέφοιντο | |||||
imperative | στέφου | στεφέσθω | στέφεσθον | στεφέσθων | στέφεσθε | στεφέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | στέφειν | στέφεσθαι | |||||||||||
participle | m | στέφων | στεφόμενος | ||||||||||
f | στέφουσᾰ | στεφομένη | |||||||||||
n | στέφον | στεφόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔστεφον, ἐστεφόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔστεφον | ἔστεφες | ἔστεφε(ν) | ἐστέφετον | ἐστεφέτην | ἐστέφομεν | ἐστέφετε | ἔστεφον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐστεφόμην | ἐστέφου | ἐστέφετο | ἐστέφεσθον | ἐστεφέσθην | ἐστεφόμεθᾰ | ἐστέφεσθε | ἐστέφοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: στέφον, στεφόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | στέφον | στέφες | στέφε(ν) | στέφετον | στεφέτην | στέφομεν | στέφετε | στέφον | ||||
middle/ passive |
indicative | στεφόμην | στέφου | στέφετο | στέφεσθον | στεφέσθην | στεφόμεθᾰ | στέφεσθε | στέφοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: στέψω, στέψομαι, στεφθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | στέψω | στέψεις | στέψει | στέψετον | στέψετον | στέψομεν | στέψετε | στέψουσῐ(ν) | ||||
optative | στέψοιμῐ | στέψοις | στέψοι | στέψοιτον | στεψοίτην | στέψοιμεν | στέψοιτε | στέψοιεν | |||||
middle | indicative | στέψομαι | στέψῃ, στέψει |
στέψεται | στέψεσθον | στέψεσθον | στεψόμεθᾰ | στέψεσθε | στέψονται | ||||
optative | στεψοίμην | στέψοιο | στέψοιτο | στέψοισθον | στεψοίσθην | στεψοίμεθᾰ | στέψοισθε | στέψοιντο | |||||
passive | indicative | στεφθήσομαι | στεφθήσῃ | στεφθήσεται | στεφθήσεσθον | στεφθήσεσθον | στεφθησόμεθᾰ | στεφθήσεσθε | στεφθήσονται | ||||
optative | στεφθησοίμην | στεφθήσοιο | στεφθήσοιτο | στεφθήσοισθον | στεφθησοίσθην | στεφθησοίμεθᾰ | στεφθήσοισθε | στεφθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | στέψειν | στέψεσθαι | στεφθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | στέψων | στεψόμενος | στεφθησόμενος | |||||||||
f | στέψουσᾰ | στεψομένη | στεφθησομένη | ||||||||||
n | στέψον | στεψόμενον | στεφθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔστεψᾰ | ἔστεψᾰς | ἔστεψε(ν) | ἐστέψᾰτον | ἐστεψᾰ́την | ἐστέψᾰμεν | ἐστέψᾰτε | ἔστεψᾰν | ||||
subjunctive | στέψω | στέψῃς | στέψῃ | στέψητον | στέψητον | στέψωμεν | στέψητε | στέψωσῐ(ν) | |||||
optative | στέψαιμῐ | στέψειᾰς, στέψαις |
στέψειε(ν), στέψαι |
στέψαιτον | στεψαίτην | στέψαιμεν | στέψαιτε | στέψειᾰν, στέψαιεν | |||||
imperative | στέψον | στεψᾰ́τω | στέψᾰτον | στεψᾰ́των | στέψᾰτε | στεψᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐστεψᾰ́μην | ἐστέψω | ἐστέψᾰτο | ἐστέψᾰσθον | ἐστεψᾰ́σθην | ἐστεψᾰ́μεθᾰ | ἐστέψᾰσθε | ἐστέψᾰντο | ||||
subjunctive | στέψωμαι | στέψῃ | στέψηται | στέψησθον | στέψησθον | στεψώμεθᾰ | στέψησθε | στέψωνται | |||||
optative | στεψαίμην | στέψαιο | στέψαιτο | στέψαισθον | στεψαίσθην | στεψαίμεθᾰ | στέψαισθε | στέψαιντο | |||||
imperative | στέψαι | στεψᾰ́σθω | στέψᾰσθον | στεψᾰ́σθων | στέψᾰσθε | στεψᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐστέφθην | ἐστέφθης | ἐστέφθη | ἐστέφθητον | ἐστεφθήτην | ἐστέφθημεν | ἐστέφθητε | ἐστέφθησᾰν | ||||
subjunctive | στεφθῶ | στεφθῇς | στεφθῇ | στεφθῆτον | στεφθῆτον | στεφθῶμεν | στεφθῆτε | στεφθῶσῐ(ν) | |||||
optative | στεφθείην | στεφθείης | στεφθείη | στεφθεῖτον, στεφθείητον |
στεφθείτην, στεφθειήτην |
στεφθεῖμεν, στεφθείημεν |
στεφθεῖτε, στεφθείητε |
στεφθεῖεν, στεφθείησᾰν | |||||
imperative | στέφθητῐ | στεφθήτω | στέφθητον | στεφθήτων | στέφθητε | στεφθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | στέψαι | στέψᾰσθαι | στεφθῆναι | ||||||||||
participle | m | στέψᾱς | στεψᾰ́μενος | στεφθείς | |||||||||
f | στέψᾱσᾰ | στεψᾰμένη | στεφθεῖσᾰ | ||||||||||
n | στέψᾰν | στεψᾰ́μενον | στεφθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἔστεμμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | ἔστεμμαι | ἔστεψαι | ἔστεπται | ἔστεφθον | ἔστεφθον | ἐστέμμεθᾰ | ἔστεφθε | ἐστέφᾰται | ||||
subjunctive | ἐστεμμένος ὦ | ἐστεμμένος ᾖς | ἐστεμμένος ᾖ | ἐστεμμένω ἦτον | ἐστεμμένω ἦτον | ἐστεμμένοι ὦμεν | ἐστεμμένοι ἦτε | ἐστεμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐστεμμένος εἴην | ἐστεμμένος εἴης | ἐστεμμένος εἴη | ἐστεμμένω εἴητον/εἶτον | ἐστεμμένω εἰήτην/εἴτην | ἐστεμμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐστεμμένοι εἴητε/εἶτε | ἐστεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἔστεψο | ἐστέφθω | ἔστεφθον | ἐστέφθων | ἔστεφθε | ἐστέφθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | ἐστέφθαι | ||||||||||||
participle | m | ἐστεμμένος | |||||||||||
f | ἐστεμμένη | ||||||||||||
n | ἐστεμμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Synonyms
- στέπτω (stéptō)
Derived terms
- ἀκανθοστεφής (akanthostephḗs)
- δῐστεφής (distephḗs)
- ἐκστέφω (ekstéphō)
- ἐπῐστέφής (epistéphḗs)
- ἐπῐστεφω (epistephō)
- εὐστεφής (eustephḗs)
- ἰχθῠστεφής (ikhthustephḗs)
- κισσοστεφής (kissostephḗs)
- κᾰλᾰμοστεφής (kalamostephḗs)
- κᾰτᾰστεφής (katastephḗs)
- κᾰτᾰστέφω (katastéphō)
- λευκοστεφής (leukostephḗs)
- νεοστεφής (neostephḗs)
- περιστεφής (peristephḗs)
- περιστέφω (peristéphō)
- πολῠστεφής (polustephḗs)
- πῠριστεφής (puristephḗs)
- ῥοδοστεφής (rhodostephḗs)
- στέμμᾰ (stémma)
- στεπτήρῐος (steptḗrios)
- στεπτός (steptós)
- στεπτῐκός (steptikós)
- στέφος (stéphos)
- στεφᾰ́νη (stephánē)
- στέφᾰνος (stéphanos)
- στέψῐς (stépsis)
- σῠστέφομαι (sustéphomai)
- χρῡσοστεφής (khrūsostephḗs)
- ᾰ̔λῐστεφής (halistephḗs)
- ᾰ̓μφῐστεφής (amphistephḗs)
- ᾰ̓νᾰστέφω (anastéphō)
- ᾰ̓στεφής (astephḗs)
References
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1403
Further reading
- “στέφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- στέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- στέφω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Greek
Etymology
From Ancient Greek στέφω (stéphō), from Proto-Hellenic *stékʷʰō, from Proto-Indo-European *stegʷʰ-. For 'crowning a monarch' semantic loan from French couronner.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈste.fo/
- Hyphenation: στέ‧φω
Verb
στέφω • (stéfo) active (past έστεψα, passive στέφομαι)
- to crown (a monarch, a beauty pageant or competition winner)
- (learned) Synonym of στεφανώνω (stefanóno)
- (in marriage ceremony) to place crown on the heads of the bride and bridegroom
- (figuratively, of an activity) to successfully conclude
- Η προσπάθειά μου στέφθηκε με επιτυχία.
- I prospátheiá mou stéfthike me epitychía.
- My effort was crowned with success.
Conjugation
στέφω στέφομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | στέφω | στέψω | στέφομαι | στεφθώ |
2 sg | στέφεις | στέψεις | στέφεσαι | στεφθείς |
3 sg | στέφει | στέψει | στέφεται | στεφθεί |
1 pl | στέφουμε, [‑ομε] | στέψουμε, [‑ομε] | στεφόμαστε | στεφθούμε |
2 pl | στέφετε | στέψετε | στέφεστε, {στέφεσθε} | στεφθείτε |
3 pl | στέφουν[ε] | στέψουν[ε] | στέφονται | στεφθούν[ε] |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | έστεφα | έστεψα | στεφόμουν[α] | στέφθηκα, [{εστέφθην}] |
2 sg | έστεφες | έστεψες | στεφόσουν[α] | στέφθηκες, [{εστέφθης}] |
3 sg | έστεφε | έστεψε | στεφόταν[ε] | στέφθηκε, {εστέφθη} |
1 pl | στέφαμε | στέψαμε | στεφόμασταν, (‑όμαστε) | στεφθήκαμε, [{εστέφθημεν}] |
2 pl | στέφατε | στέψατε | στεφόσασταν, (‑όσαστε) | στεφθήκατε, [{εστέφθητε}] |
3 pl | έστεφαν, [στέφαν(ε)] | έστεψαν, [στέψαν(ε)] | στέφονταν | στέφθηκαν, [στεφθήκαν(ε)], {εστέφθησαν} |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα στέφω ➤ | θα στέψω ➤ | θα στέφομαι ➤ | θα στεφθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα στέφεις, … | θα στέψεις, … | θα στέφεσαι, … | θα στεφθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … στέψει | έχω, έχεις, … στεφθεί είμαι, είσαι, … εστεμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … στέψει | είχα, είχες, … στεφθεί ήμουν, ήσουν, … εστεμμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … στέψει | θα έχω, θα έχεις, … στεφθεί θα είμαι, θα είσαι, … εστεμμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | στέφε | στέψε | — | στέψου |
2 pl | στέφετε | στέψτε | στέφεστε, {στέφεσθε} | στεφθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | στέφοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας στέψει ➤ | {εστεμμένος, ‑η, ‑o} ➤ | ||
Nonfinite form➤ | στέψει | στεφθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- εστεμμένος (estemménos, participle & noun) (learned)
- στέμμα n (stémma, “crown”)
- -στεφής (-stefís, “wearing wearth”)
- -στέφανος (-stéfanos, “wearing wearth”)
- -στεφάνωτος (-stefánotos, “wearing wearth”)
- στεφάνη f (stefáni, “object encircling something”)
- στεφανηφόρος (stefanifóros, “wearing a wreath”) (learned, literature)
- στεφάνι n (stefáni, “wreath, garland”)
- στεφανιαίος (stefaniaíos, “coronary”) (anatomy)
- στεφανιαία f (stefaniaía, “coronary”) (medicine, cardiology)
- στέφανο n (stéfano, “marriage's garland”), (chiefly in the plural) στέφανα (stéfana)
- στεφανοθήκη f (stefanothíki, “case for marriage's crowns”)
- στέφανος m (stéfanos, “wreath, garland”) (learned)
- Στέφανος m (Stéfanos, “Stephen”) Στεφανία f (Stefanía)
- στεφανοχάρτι n (stefanochárti, “marriage licence”) (familiar)
- στεφάνωμα n (stefánoma, “placing wreath”)
- στεφανώνω (stefanóno, “place wreath”) & compounds
- στεφανωμένος (stefanoménos, “wearing a wreath; married”, participle) & compounds
- στεφάνωση f (stefánosi, “placing wreath”) (rare)
- στεφανωτός (stefanotós, “married”) (vernacular)
- στέψη f (stépsi, “crowning”)
- φωτοστέφανο n (fotostéfano, “halo”)
References
- στέφω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.