στέγαρχος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sté.ɡar.kʰos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈste.ɡar.kʰos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈste.ɣar.xos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈste.ɣar.xos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈste.ɣar.xos/
Noun
στέγᾰρχος • (stégarkhos) m (genitive στεγᾰ́ρχου); second declension
- master of the house
- Synonyms: οἰκοδεσπότης (oikodespótēs), σταθμοῦχος (stathmoûkhos)
Inflection
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ στέγᾰρχος ho stégarkhos |
τὼ στεγᾰ́ρχω tṑ stegárkhō |
οἱ στέγᾰρχοι hoi stégarkhoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ στεγᾰ́ρχου toû stegárkhou |
τοῖν στεγᾰ́ρχοιν toîn stegárkhoin |
τῶν στεγᾰ́ρχων tôn stegárkhōn | ||||||||||
Dative | τῷ στεγᾰ́ρχῳ tôi stegárkhōi |
τοῖν στεγᾰ́ρχοιν toîn stegárkhoin |
τοῖς στεγᾰ́ρχοις toîs stegárkhois | ||||||||||
Accusative | τὸν στέγᾰρχον tòn stégarkhon |
τὼ στεγᾰ́ρχω tṑ stegárkhō |
τοὺς στεγᾰ́ρχους toùs stegárkhous | ||||||||||
Vocative | στέγᾰρχε stégarkhe |
στεγᾰ́ρχω stegárkhō |
στέγᾰρχοι stégarkhoi | ||||||||||
Notes: |
|
Further reading
- “στέγαρχος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- στέγαρχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.