σπασμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of σπάζομαι (spázomai), passive voice of σπάζω (“Ι break”). Also perfect passive participle of σπάω (spáo), an active parallel form with no passive forms.

Pronunciation

IPA^(key): /spaˈzme.nos/
Hyphenation: σπα‧σμέ‧νος

Participle

σπασμένος • (spasménos) m (feminine σπασμένη, neuter σπασμένο)

broken, ruptured, fractured
broken (by age and bad health)
(figuratively) pissed off, annoyed, fed up
(of speech) spoken with foreign accent
Μιλούσε σπασμένα ελληνικά. ― Miloúse spasména elliniká. ― (please add an English translation of this usage example)

Declension

Declension of σπασμένος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σπασμένος •	σπασμένη •	σπασμένο •	σπασμένοι •	σπασμένες •	σπασμένα •
genitive	σπασμένου •	σπασμένης •	σπασμένου •	σπασμένων •	σπασμένων •	σπασμένων •
accusative	σπασμένο •	σπασμένη •	σπασμένο •	σπασμένους •	σπασμένες •	σπασμένα •
vocative	σπασμένε •	σπασμένη •	σπασμένο •	σπασμένοι •	σπασμένες •	σπασμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σπασμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σπασμένος, etc.)

Synonyms

σπαστός (spastós, “broken; breakable, folding; wavy (of hair)”)
κομματιασμένος (kommatiasménos, “broken in pieces”, participle)

Antonyms

άσπαστος (áspastos, “unbroken”)
αθρυμμάτιστος (athrymmátistos, “unbroken”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.