σαρκοφάγος

Ancient Greek

Pronunciation
 

Etymology 1

From σάρξ (sárx, “flesh, meat”) +‎ φᾰγεῖν (phageîn, “to eat”) +‎ -ος (-os).

Adjective

σᾰρκοφᾰ́γος • (sarkophágos) m or f (neuter σᾰρκοφᾰ́γον); second declension

  1. flesh-eating, carnivorous
    Synonym: σαρκοβόρος (sarkobóros)
Declension
Second declension of σᾰρκοφᾰ́γος; σᾰρκοφᾰ́γον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative σᾰρκοφᾰ́γος
sarkophágos		 σᾰρκοφᾰ́γον
sarkophágon		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γοι
sarkophágoi		 σᾰρκοφᾰ́γᾰ
sarkophága
Genitive σᾰρκοφᾰ́γου
sarkophágou		 σᾰρκοφᾰ́γου
sarkophágou		 σᾰρκοφᾰ́γοιν
sarkophágoin		 σᾰρκοφᾰ́γοιν
sarkophágoin		 σᾰρκοφᾰ́γων
sarkophágōn		 σᾰρκοφᾰ́γων
sarkophágōn
Dative σᾰρκοφᾰ́γῳ
sarkophágōi		 σᾰρκοφᾰ́γῳ
sarkophágōi		 σᾰρκοφᾰ́γοιν
sarkophágoin		 σᾰρκοφᾰ́γοιν
sarkophágoin		 σᾰρκοφᾰ́γοις
sarkophágois		 σᾰρκοφᾰ́γοις
sarkophágois
Accusative σᾰρκοφᾰ́γον
sarkophágon		 σᾰρκοφᾰ́γον
sarkophágon		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γους
sarkophágous		 σᾰρκοφᾰ́γᾰ
sarkophága
Vocative σᾰρκοφᾰ́γε
sarkopháge		 σᾰρκοφᾰ́γον
sarkophágon		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γοι
sarkophágoi		 σᾰρκοφᾰ́γᾰ
sarkophága
Derived forms Adverb Comparative Superlative
σᾰρκοφᾰ́γως
sarkophágōs		 σᾰρκοφᾰγώτερος
sarkophagṓteros		 σᾰρκοφᾰγώτᾰτος
sarkophagṓtatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Etymology 2

By ellipsis of [λίθος] σαρκοφάγος, a limestone found at Assos in Troas, remarkable for consuming the flesh of corpses laid in it; coffins were made of it, and such a coffin was called a σαρκοφάγος.

Noun

σᾰρκοφᾰ́γος • (sarkophágos) m (genitive σᾰρκοφᾰ́γου); second declension

  1. sarcophagus
Declension
Second declension of ὁ σᾰρκοφᾰ́γος; τοῦ σᾰρκοφᾰ́γου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ σᾰρκοφᾰ́γος
ho sarkophágos		 τὼ σᾰρκοφᾰ́γω
tṑ sarkophágō		 οἱ σᾰρκοφᾰ́γοι
hoi sarkophágoi
Genitive τοῦ σᾰρκοφᾰ́γου
toû sarkophágou		 τοῖν σᾰρκοφᾰ́γοιν
toîn sarkophágoin		 τῶν σᾰρκοφᾰ́γων
tôn sarkophágōn
Dative τῷ σᾰρκοφᾰ́γῳ
tôi sarkophágōi		 τοῖν σᾰρκοφᾰ́γοιν
toîn sarkophágoin		 τοῖς σᾰρκοφᾰ́γοις
toîs sarkophágois
Accusative τὸν σᾰρκοφᾰ́γον
tòn sarkophágon		 τὼ σᾰρκοφᾰ́γω
tṑ sarkophágō		 τοὺς σᾰρκοφᾰ́γους
toùs sarkophágous
Vocative σᾰρκοφᾰ́γε
sarkopháge		 σᾰρκοφᾰ́γω
sarkophágō		 σᾰρκοφᾰ́γοι
sarkophágoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
Descendants
  • Greek: σαρκοφάγος (sarkofágos)
  • → Latin: sarcophagus

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek σαρκοφάγος (sarkophágos). By surface analysis, σάρκα (sárka) +‎ -φάγος (-fágos).

Adjective

σαρκοφάγος • (sarkofágos) m (feminine σαρκοφάγος, neuter σαρκοφάγο)

  1. carnivorous, meat-eating

Declension
Declension of σαρκοφάγος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σαρκοφάγος • σαρκοφάγος • σαρκοφάγο • σαρκοφάγοι • σαρκοφάγοι • σαρκοφάγα •
genitive σαρκοφάγου • σαρκοφάγου • σαρκοφάγου • σαρκοφάγων • σαρκοφάγων • σαρκοφάγων •
accusative σαρκοφάγο • σαρκοφάγο • σαρκοφάγο • σαρκοφάγους • σαρκοφάγους • σαρκοφάγα •
vocative σαρκοφάγε • σαρκοφάγε • σαρκοφάγο • σαρκοφάγοι • σαρκοφάγοι • σαρκοφάγα •

Noun

σαρκοφάγος • (sarkofágos) f or m (plural σαρκοφάγοι)

  1. (feminine gender) sarcophagus
  2. (masculine and feminine genders) carnivore

Declension
declension of σαρκοφάγος
case     \     number singular plural
nominative σαρκοφάγος • σαρκοφάγοι •
genitive σαρκοφάγου • σαρκοφάγων •
accusative σαρκοφάγο • σαρκοφάγους •
vocative σαρκοφάγε • σαρκοφάγοι •
both gendered nouns have the same declined forms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.