σήπω
Ancient Greek
Etymology
From σήψ (sḗps, “putrefying sore”). The alternation between η and α has suggested PIE origin (possible roots: Proto-Indo-European *tweh₂p-, *tyeh₂p- or *Kyeh₂p- (last option chosen by LIV)), though a zero grade -ih₂- would not actually yield Proto-Greek -ya-. Beekes rejects relation to Lithuanian siupti (“to putrefy”) or Sanskrit क्याकु (kyāku, “fungus”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sɛ̌ː.pɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈse̝.po/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsi.po/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsi.po/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsi.po/
Verb
σήπω • (sḗpō)
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σήπω | σήπεις | σήπει | σήπετον | σήπετον | σήπομεν | σήπετε | σήπουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σήπω | σήπῃς | σήπῃ | σήπητον | σήπητον | σήπωμεν | σήπητε | σήπωσῐ(ν) | |||||
optative | σήποιμῐ | σήποις | σήποι | σήποιτον | σηποίτην | σήποιμεν | σήποιτε | σήποιεν | |||||
imperative | σῆπε | σηπέτω | σήπετον | σηπέτων | σήπετε | σηπόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σήπομαι | σήπῃ, σήπει |
σήπεται | σήπεσθον | σήπεσθον | σηπόμεθᾰ | σήπεσθε | σήπονται | ||||
subjunctive | σήπωμαι | σήπῃ | σήπηται | σήπησθον | σήπησθον | σηπώμεθᾰ | σήπησθε | σήπωνται | |||||
optative | σηποίμην | σήποιο | σήποιτο | σήποισθον | σηποίσθην | σηποίμεθᾰ | σήποισθε | σήποιντο | |||||
imperative | σήπου | σηπέσθω | σήπεσθον | σηπέσθων | σήπεσθε | σηπέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σήπειν | σήπεσθαι | |||||||||||
participle | m | σήπων | σηπόμενος | ||||||||||
f | σήπουσᾰ | σηπομένη | |||||||||||
n | σῆπον | σηπόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔσηπον, ἐσηπόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσηπον | ἔσηπες | ἔσηπε(ν) | ἐσήπετον | ἐσηπέτην | ἐσήπομεν | ἐσήπετε | ἔσηπον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐσηπόμην | ἐσήπου | ἐσήπετο | ἐσήπεσθον | ἐσηπέσθην | ἐσηπόμεθᾰ | ἐσήπεσθε | ἐσήποντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: σήψω, σήψομαι, σᾰπήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σήψω | σήψεις | σήψει | σήψετον | σήψετον | σήψομεν | σήψετε | σήψουσῐ(ν) | ||||
optative | σήψοιμῐ | σήψοις | σήψοι | σήψοιτον | σηψοίτην | σήψοιμεν | σήψοιτε | σήψοιεν | |||||
middle | indicative | σήψομαι | σήψῃ, σήψει |
σήψεται | σήψεσθον | σήψεσθον | σηψόμεθᾰ | σήψεσθε | σήψονται | ||||
optative | σηψοίμην | σήψοιο | σήψοιτο | σήψοισθον | σηψοίσθην | σηψοίμεθᾰ | σήψοισθε | σήψοιντο | |||||
passive | indicative | σᾰπήσομαι | σᾰπήσῃ | σᾰπήσεται | σᾰπήσεσθον | σᾰπήσεσθον | σᾰπησόμεθᾰ | σᾰπήσεσθε | σᾰπήσονται | ||||
optative | σᾰπησοίμην | σᾰπήσοιο | σᾰπήσοιτο | σᾰπήσοισθον | σᾰπησοίσθην | σᾰπησοίμεθᾰ | σᾰπήσοισθε | σᾰπήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σήψειν | σήψεσθαι | σᾰπήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | σήψων | σηψόμενος | σᾰπησόμενος | |||||||||
f | σήψουσᾰ | σηψομένη | σᾰπησομένη | ||||||||||
n | σῆψον | σηψόμενον | σᾰπησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔσηψᾰ, ἐσηψᾰ́μην, ἐσᾰ́πην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔσηψᾰ | ἔσηψᾰς | ἔσηψε(ν) | ἐσήψᾰτον | ἐσηψᾰ́την | ἐσήψᾰμεν | ἐσήψᾰτε | ἔσηψᾰν | ||||
subjunctive | σήψω | σήψῃς | σήψῃ | σήψητον | σήψητον | σήψωμεν | σήψητε | σήψωσῐ(ν) | |||||
optative | σήψαιμῐ | σήψειᾰς, σήψαις |
σήψειε(ν), σήψαι |
σήψαιτον | σηψαίτην | σήψαιμεν | σήψαιτε | σήψειᾰν, σήψαιεν | |||||
imperative | σῆψον | σηψᾰ́τω | σήψᾰτον | σηψᾰ́των | σήψᾰτε | σηψᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐσηψᾰ́μην | ἐσήψω | ἐσήψᾰτο | ἐσήψᾰσθον | ἐσηψᾰ́σθην | ἐσηψᾰ́μεθᾰ | ἐσήψᾰσθε | ἐσήψᾰντο | ||||
subjunctive | σήψωμαι | σήψῃ | σήψηται | σήψησθον | σήψησθον | σηψώμεθᾰ | σήψησθε | σήψωνται | |||||
optative | σηψαίμην | σήψαιο | σήψαιτο | σήψαισθον | σηψαίσθην | σηψαίμεθᾰ | σήψαισθε | σήψαιντο | |||||
imperative | σῆψαι | σηψᾰ́σθω | σήψᾰσθον | σηψᾰ́σθων | σήψᾰσθε | σηψᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐσᾰ́πην | ἐσᾰ́πης | ἐσᾰ́πη | ἐσᾰ́πητον | ἐσᾰπήτην | ἐσᾰ́πημεν | ἐσᾰ́πητε | ἐσᾰ́πησᾰν | ||||
subjunctive | σᾰπῶ | σᾰπῇς | σᾰπῇ | σᾰπῆτον | σᾰπῆτον | σᾰπῶμεν | σᾰπῆτε | σᾰπῶσῐ(ν) | |||||
optative | σᾰπείην | σᾰπείης | σᾰπείη | σᾰπεῖτον, σᾰπείητον |
σᾰπείτην, σᾰπειήτην |
σᾰπεῖμεν, σᾰπείημεν |
σᾰπεῖτε, σᾰπείητε |
σᾰπεῖεν, σᾰπείησᾰν | |||||
imperative | σᾰ́πηθῐ | σᾰπήτω | σᾰ́πητον | σᾰπήτων | σᾰ́πητε | σᾰπέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | σῆψαι | σήψᾰσθαι | σᾰπῆναι | ||||||||||
participle | m | σήψᾱς | σηψᾰ́μενος | σᾰπείς | |||||||||
f | σήψᾱσᾰ | σηψᾰμένη | σᾰπεῖσᾰ | ||||||||||
n | σῆψᾰν | σηψᾰ́μενον | σᾰπέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: σέσηπᾰ, σέσημμαι (active in passive sense)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σέσηπᾰ | σέσηπᾰς | σέσηπε(ν) | σεσήπᾰτον | σεσήπᾰτον | σεσήπᾰμεν | σεσήπᾰτε | σεσήπᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | σεσήπω | σεσήπῃς | σεσήπῃ | σεσήπητον | σεσήπητον | σεσήπωμεν | σεσήπητε | σεσήπωσῐ(ν) | |||||
optative | σεσήποιμῐ, σεσηποίην |
σεσήποις, σεσηποίης |
σεσήποι, σεσηποίη |
σεσήποιτον | σεσηποίτην | σεσήποιμεν | σεσήποιτε | σεσήποιεν | |||||
imperative | σέσηπε | σεσηπέτω | σεσήπετον | σεσηπέτων | σεσήπετε | σεσηπόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | σέσημμαι | σέσηψαι | σέσηπται | σέσηφθον | σέσηφθον | σεσήμμεθᾰ | σέσηφθε | σεσήπᾰται | ||||
subjunctive | σεσημμένος ὦ | σεσημμένος ᾖς | σεσημμένος ᾖ | σεσημμένω ἦτον | σεσημμένω ἦτον | σεσημμένοι ὦμεν | σεσημμένοι ἦτε | σεσημμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | σεσημμένος εἴην | σεσημμένος εἴης | σεσημμένος εἴη | σεσημμένω εἴητον/εἶτον | σεσημμένω εἰήτην/εἴτην | σεσημμένοι εἴημεν/εἶμεν | σεσημμένοι εἴητε/εἶτε | σεσημμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | σέσηψο | σεσήφθω | σέσηφθον | σεσήφθων | σέσηφθε | σεσήφθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | σεσηπέναι | σεσῆφθαι | |||||||||||
participle | m | σεσηπώς | σεσημμένος | ||||||||||
f | σεσηπυῖᾰ | σεσημμένη | |||||||||||
n | σεσηπός | σεσημμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- ἀκροσᾰπής (akrosapḗs)
- ἀντῐσήπω (antisḗpō)
- ἀποσήπομαι (aposḗpomai)
- ἀσᾰπής (asapḗs)
- ἄσηπτος (ásēptos)
- δῐᾰσήπω (diasḗpō)
- δύσσηπτος (dússēptos)
- ἐκσήπομαι (eksḗpomai)
- ἐνσήπομαι (ensḗpomai)
- εὔσηπτος (eúsēptos)
- ἡμισᾰπής (hēmisapḗs)
- κᾰτᾰσήπω (katasḗpō)
- περισήπομαι (perisḗpomai)
- προσήπω (prosḗpō)
- σηποποιός (sēpopoiós)
- σῠσσήπω (sussḗpō)
- ὑποσήπω (huposḗpō)
Related terms
References
- “σήπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σήπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- σήπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- G4595 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.