πλουτοκρατέομαι

Ancient Greek

Etymology

From πλοῦτος (ploûtos, “wealth”) + κρατέω (kratéō, “I rule”).

Pronunciation
 

Verb

πλουτοκρᾰτέομαι • (ploutokratéomai)

  1. to be governed by the wealthy

Inflection
   Present: πλουτοκρᾰτέω, πλουτοκρᾰτέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλουτοκρᾰτέω πλουτοκρᾰτέεις πλουτοκρᾰτέει πλουτοκρᾰτέετον πλουτοκρᾰτέετον πλουτοκρᾰτέομεν πλουτοκρᾰτέετε πλουτοκρᾰτέουσῐ(ν)
subjunctive πλουτοκρᾰτέω πλουτοκρᾰτέῃς πλουτοκρᾰτέῃ πλουτοκρᾰτέητον πλουτοκρᾰτέητον πλουτοκρᾰτέωμεν πλουτοκρᾰτέητε πλουτοκρᾰτέωσῐ(ν)
optative πλουτοκρᾰτέοιμῐ πλουτοκρᾰτέοις πλουτοκρᾰτέοι πλουτοκρᾰτέοιτον πλουτοκρᾰτεοίτην πλουτοκρᾰτέοιμεν πλουτοκρᾰτέοιτε πλουτοκρᾰτέοιεν
imperative   πλουτοκρᾰ́τεε πλουτοκρᾰτεέτω πλουτοκρᾰτέετον πλουτοκρᾰτεέτων   πλουτοκρᾰτέετε πλουτοκρᾰτεόντων
middle/
passive		 indicative πλουτοκρᾰτέομαι πλουτοκρᾰτέῃ,
πλουτοκρᾰτέει		 πλουτοκρᾰτέεται πλουτοκρᾰτέεσθον πλουτοκρᾰτέεσθον πλουτοκρᾰτεόμεθᾰ πλουτοκρᾰτέεσθε πλουτοκρᾰτέονται
subjunctive πλουτοκρᾰτέωμαι πλουτοκρᾰτέῃ πλουτοκρᾰτέηται πλουτοκρᾰτέησθον πλουτοκρᾰτέησθον πλουτοκρᾰτεώμεθᾰ πλουτοκρᾰτέησθε πλουτοκρᾰτέωνται
optative πλουτοκρᾰτεοίμην πλουτοκρᾰτέοιο πλουτοκρᾰτέοιτο πλουτοκρᾰτέοισθον πλουτοκρᾰτεοίσθην πλουτοκρᾰτεοίμεθᾰ πλουτοκρᾰτέοισθε πλουτοκρᾰτέοιντο
imperative   πλουτοκρᾰτέου πλουτοκρᾰτεέσθω πλουτοκρᾰτέεσθον πλουτοκρᾰτεέσθων   πλουτοκρᾰτέεσθε πλουτοκρᾰτεέσθων
active middle/passive
infinitive πλουτοκρᾰτέειν πλουτοκρᾰτέεσθαι
participle m πλουτοκρᾰτέων πλουτοκρᾰτεόμενος
f πλουτοκρᾰτέουσᾰ πλουτοκρᾰτεομένη
n πλουτοκρᾰτέον πλουτοκρᾰτεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πλουτοκρᾰτῶ, πλουτοκρᾰτοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλουτοκρᾰτῶ πλουτοκρᾰτεῖς πλουτοκρᾰτεῖ πλουτοκρᾰτεῖτον πλουτοκρᾰτεῖτον πλουτοκρᾰτοῦμεν πλουτοκρᾰτεῖτε πλουτοκρᾰτοῦσῐ(ν)
subjunctive πλουτοκρᾰτῶ πλουτοκρᾰτῇς πλουτοκρᾰτῇ πλουτοκρᾰτῆτον πλουτοκρᾰτῆτον πλουτοκρᾰτῶμεν πλουτοκρᾰτῆτε πλουτοκρᾰτῶσῐ(ν)
optative πλουτοκρᾰτοίην,
πλουτοκρᾰτοῖμῐ		 πλουτοκρᾰτοίης,
πλουτοκρᾰτοῖς		 πλουτοκρᾰτοίη,
πλουτοκρᾰτοῖ		 πλουτοκρᾰτοῖτον,
πλουτοκρᾰτοίητον		 πλουτοκρᾰτοίτην,
πλουτοκρᾰτοιήτην		 πλουτοκρᾰτοῖμεν,
πλουτοκρᾰτοίημεν		 πλουτοκρᾰτοῖτε,
πλουτοκρᾰτοίητε		 πλουτοκρᾰτοῖεν,
πλουτοκρᾰτοίησᾰν
imperative   πλουτοκρᾰ́τει πλουτοκρᾰτείτω πλουτοκρᾰτεῖτον πλουτοκρᾰτείτων   πλουτοκρᾰτεῖτε πλουτοκρᾰτούντων
middle/
passive		 indicative πλουτοκρᾰτοῦμαι πλουτοκρᾰτεῖ,
πλουτοκρᾰτῇ		 πλουτοκρᾰτεῖται πλουτοκρᾰτεῖσθον πλουτοκρᾰτεῖσθον πλουτοκρᾰτούμεθᾰ πλουτοκρᾰτεῖσθε πλουτοκρᾰτοῦνται
subjunctive πλουτοκρᾰτῶμαι πλουτοκρᾰτῇ πλουτοκρᾰτῆται πλουτοκρᾰτῆσθον πλουτοκρᾰτῆσθον πλουτοκρᾰτώμεθᾰ πλουτοκρᾰτῆσθε πλουτοκρᾰτῶνται
optative πλουτοκρᾰτοίμην πλουτοκρᾰτοῖο πλουτοκρᾰτοῖτο πλουτοκρᾰτοῖσθον πλουτοκρᾰτοίσθην πλουτοκρᾰτοίμεθᾰ πλουτοκρᾰτοῖσθε πλουτοκρᾰτοῖντο
imperative   πλουτοκρᾰτοῦ πλουτοκρᾰτείσθω πλουτοκρᾰτεῖσθον πλουτοκρᾰτείσθων   πλουτοκρᾰτεῖσθε πλουτοκρᾰτείσθων
active middle/passive
infinitive πλουτοκρᾰτεῖν πλουτοκρᾰτεῖσθαι
participle m πλουτοκρᾰτῶν πλουτοκρᾰτούμενος
f πλουτοκρᾰτοῦσᾰ πλουτοκρᾰτουμένη
n πλουτοκρᾰτοῦν πλουτοκρᾰτούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλουτοκρᾰ́τεον, ἐπλουτοκρᾰτεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλουτοκρᾰ́τεον ἐπλουτοκρᾰ́τεες ἐπλουτοκρᾰ́τεε(ν) ἐπλουτοκρᾰτέετον ἐπλουτοκρᾰτεέτην ἐπλουτοκρᾰτέομεν ἐπλουτοκρᾰτέετε ἐπλουτοκρᾰ́τεον
middle/
passive		 indicative ἐπλουτοκρᾰτεόμην ἐπλουτοκρᾰτέου ἐπλουτοκρᾰτέετο ἐπλουτοκρᾰτέεσθον ἐπλουτοκρᾰτεέσθην ἐπλουτοκρᾰτεόμεθᾰ ἐπλουτοκρᾰτέεσθε ἐπλουτοκρᾰτέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλουτοκρᾰ́τουν, ἐπλουτοκρᾰτούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλουτοκρᾰ́τουν ἐπλουτοκρᾰ́τεις ἐπλουτοκρᾰ́τει ἐπλουτοκρᾰτεῖτον ἐπλουτοκρᾰτείτην ἐπλουτοκρᾰτοῦμεν ἐπλουτοκρᾰτεῖτε ἐπλουτοκρᾰ́τουν
middle/
passive		 indicative ἐπλουτοκρᾰτούμην ἐπλουτοκρᾰτοῦ ἐπλουτοκρᾰτεῖτο ἐπλουτοκρᾰτεῖσθον ἐπλουτοκρᾰτείσθην ἐπλουτοκρᾰτούμεθᾰ ἐπλουτοκρᾰτεῖσθε ἐπλουτοκρᾰτοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλουτοκρᾰτήσω, πλουτοκρᾰτήσομαι, πλουτοκρᾰτηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλουτοκρᾰτήσω πλουτοκρᾰτήσεις πλουτοκρᾰτήσει πλουτοκρᾰτήσετον πλουτοκρᾰτήσετον πλουτοκρᾰτήσομεν πλουτοκρᾰτήσετε πλουτοκρᾰτήσουσῐ(ν)
optative πλουτοκρᾰτήσοιμῐ πλουτοκρᾰτήσοις πλουτοκρᾰτήσοι πλουτοκρᾰτήσοιτον πλουτοκρᾰτησοίτην πλουτοκρᾰτήσοιμεν πλουτοκρᾰτήσοιτε πλουτοκρᾰτήσοιεν
middle indicative πλουτοκρᾰτήσομαι πλουτοκρᾰτήσῃ,
πλουτοκρᾰτήσει		 πλουτοκρᾰτήσεται πλουτοκρᾰτήσεσθον πλουτοκρᾰτήσεσθον πλουτοκρᾰτησόμεθᾰ πλουτοκρᾰτήσεσθε πλουτοκρᾰτήσονται
optative πλουτοκρᾰτησοίμην πλουτοκρᾰτήσοιο πλουτοκρᾰτήσοιτο πλουτοκρᾰτήσοισθον πλουτοκρᾰτησοίσθην πλουτοκρᾰτησοίμεθᾰ πλουτοκρᾰτήσοισθε πλουτοκρᾰτήσοιντο
passive indicative πλουτοκρᾰτηθήσομαι πλουτοκρᾰτηθήσῃ πλουτοκρᾰτηθήσεται πλουτοκρᾰτηθήσεσθον πλουτοκρᾰτηθήσεσθον πλουτοκρᾰτηθησόμεθᾰ πλουτοκρᾰτηθήσεσθε πλουτοκρᾰτηθήσονται
optative πλουτοκρᾰτηθησοίμην πλουτοκρᾰτηθήσοιο πλουτοκρᾰτηθήσοιτο πλουτοκρᾰτηθήσοισθον πλουτοκρᾰτηθησοίσθην πλουτοκρᾰτηθησοίμεθᾰ πλουτοκρᾰτηθήσοισθε πλουτοκρᾰτηθήσοιντο
active middle passive
infinitive πλουτοκρᾰτήσειν πλουτοκρᾰτήσεσθαι πλουτοκρᾰτηθήσεσθαι
participle m πλουτοκρᾰτήσων πλουτοκρᾰτησόμενος πλουτοκρᾰτηθησόμενος
f πλουτοκρᾰτήσουσᾰ πλουτοκρᾰτησομένη πλουτοκρᾰτηθησομένη
n πλουτοκρᾰτῆσον πλουτοκρᾰτησόμενον πλουτοκρᾰτηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰ, ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́μην, ἐπλουτοκρᾰτήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰ ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰς ἐπλουτοκρᾰ́τησε(ν) ἐπλουτοκρᾰτήσᾰτον ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́την ἐπλουτοκρᾰτήσᾰμεν ἐπλουτοκρᾰτήσᾰτε ἐπλουτοκρᾰ́τησᾰν
subjunctive πλουτοκρᾰτήσω πλουτοκρᾰτήσῃς πλουτοκρᾰτήσῃ πλουτοκρᾰτήσητον πλουτοκρᾰτήσητον πλουτοκρᾰτήσωμεν πλουτοκρᾰτήσητε πλουτοκρᾰτήσωσῐ(ν)
optative πλουτοκρᾰτήσαιμῐ πλουτοκρᾰτήσειᾰς,
πλουτοκρᾰτήσαις		 πλουτοκρᾰτήσειε(ν),
πλουτοκρᾰτήσαι		 πλουτοκρᾰτήσαιτον πλουτοκρᾰτησαίτην πλουτοκρᾰτήσαιμεν πλουτοκρᾰτήσαιτε πλουτοκρᾰτήσειᾰν,
πλουτοκρᾰτήσαιεν
imperative   πλουτοκρᾰ́τησον πλουτοκρᾰτησᾰ́τω πλουτοκρᾰτήσᾰτον πλουτοκρᾰτησᾰ́των   πλουτοκρᾰτήσᾰτε πλουτοκρᾰτησᾰ́ντων
middle indicative ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́μην ἐπλουτοκρᾰτήσω ἐπλουτοκρᾰτήσᾰτο ἐπλουτοκρᾰτήσᾰσθον ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́σθην ἐπλουτοκρᾰτησᾰ́μεθᾰ ἐπλουτοκρᾰτήσᾰσθε ἐπλουτοκρᾰτήσᾰντο
subjunctive πλουτοκρᾰτήσωμαι πλουτοκρᾰτήσῃ πλουτοκρᾰτήσηται πλουτοκρᾰτήσησθον πλουτοκρᾰτήσησθον πλουτοκρᾰτησώμεθᾰ πλουτοκρᾰτήσησθε πλουτοκρᾰτήσωνται
optative πλουτοκρᾰτησαίμην πλουτοκρᾰτήσαιο πλουτοκρᾰτήσαιτο πλουτοκρᾰτήσαισθον πλουτοκρᾰτησαίσθην πλουτοκρᾰτησαίμεθᾰ πλουτοκρᾰτήσαισθε πλουτοκρᾰτήσαιντο
imperative   πλουτοκρᾰ́τησαι πλουτοκρᾰτησᾰ́σθω πλουτοκρᾰτήσᾰσθον πλουτοκρᾰτησᾰ́σθων   πλουτοκρᾰτήσᾰσθε πλουτοκρᾰτησᾰ́σθων
passive indicative ἐπλουτοκρᾰτήθην ἐπλουτοκρᾰτήθης ἐπλουτοκρᾰτήθη ἐπλουτοκρᾰτήθητον ἐπλουτοκρᾰτηθήτην ἐπλουτοκρᾰτήθημεν ἐπλουτοκρᾰτήθητε ἐπλουτοκρᾰτήθησᾰν
subjunctive πλουτοκρᾰτηθῶ πλουτοκρᾰτηθῇς πλουτοκρᾰτηθῇ πλουτοκρᾰτηθῆτον πλουτοκρᾰτηθῆτον πλουτοκρᾰτηθῶμεν πλουτοκρᾰτηθῆτε πλουτοκρᾰτηθῶσῐ(ν)
optative πλουτοκρᾰτηθείην πλουτοκρᾰτηθείης πλουτοκρᾰτηθείη πλουτοκρᾰτηθεῖτον,
πλουτοκρᾰτηθείητον		 πλουτοκρᾰτηθείτην,
πλουτοκρᾰτηθειήτην		 πλουτοκρᾰτηθεῖμεν,
πλουτοκρᾰτηθείημεν		 πλουτοκρᾰτηθεῖτε,
πλουτοκρᾰτηθείητε		 πλουτοκρᾰτηθεῖεν,
πλουτοκρᾰτηθείησᾰν
imperative   πλουτοκρᾰτήθητῐ πλουτοκρᾰτηθήτω πλουτοκρᾰτήθητον πλουτοκρᾰτηθήτων   πλουτοκρᾰτήθητε πλουτοκρᾰτηθέντων
active middle passive
infinitive πλουτοκρᾰτῆσαι πλουτοκρᾰτήσᾰσθαι πλουτοκρᾰτηθῆναι
participle m πλουτοκρᾰτήσᾱς πλουτοκρᾰτησᾰ́μενος πλουτοκρᾰτηθείς
f πλουτοκρᾰτήσᾱσᾰ πλουτοκρᾰτησᾰμένη πλουτοκρᾰτηθεῖσᾰ
n πλουτοκρᾰτῆσᾰν πλουτοκρᾰτησᾰ́μενον πλουτοκρᾰτηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰ, πεπλουτοκράτημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰ πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰς πεπλουτοκρᾰ́τηκε(ν) πεπλουτοκρᾰτήκᾰτον πεπλουτοκρᾰτήκᾰτον πεπλουτοκρᾰτήκᾰμεν πεπλουτοκρᾰτήκᾰτε πεπλουτοκρᾰτήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπλουτοκρᾰτήκω πεπλουτοκρᾰτήκῃς πεπλουτοκρᾰτήκῃ πεπλουτοκρᾰτήκητον πεπλουτοκρᾰτήκητον πεπλουτοκρᾰτήκωμεν πεπλουτοκρᾰτήκητε πεπλουτοκρᾰτήκωσῐ(ν)
optative πεπλουτοκρᾰτήκοιμῐ,
πεπλουτοκρᾰτηκοίην		 πεπλουτοκρᾰτήκοις,
πεπλουτοκρᾰτηκοίης		 πεπλουτοκρᾰτήκοι,
πεπλουτοκρᾰτηκοίη		 πεπλουτοκρᾰτήκοιτον πεπλουτοκρᾰτηκοίτην πεπλουτοκρᾰτήκοιμεν πεπλουτοκρᾰτήκοιτε πεπλουτοκρᾰτήκοιεν
imperative   πεπλουτοκρᾰ́τηκε πεπλουτοκρᾰτηκέτω πεπλουτοκρᾰτήκετον πεπλουτοκρᾰτηκέτων   πεπλουτοκρᾰτήκετε πεπλουτοκρᾰτηκόντων
middle/
passive		 indicative πεπλουτοκράτημαι πεπλουτοκράτησαι πεπλουτοκράτηται πεπλουτοκράτησθον πεπλουτοκράτησθον πεπλουτοκρατήμεθᾰ πεπλουτοκράτησθε πεπλουτοκράτηνται
subjunctive πεπλουτοκρατημένος ὦ πεπλουτοκρατημένος ᾖς πεπλουτοκρατημένος ᾖ πεπλουτοκρατημένω ἦτον πεπλουτοκρατημένω ἦτον πεπλουτοκρατημένοι ὦμεν πεπλουτοκρατημένοι ἦτε πεπλουτοκρατημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλουτοκρατημένος εἴην πεπλουτοκρατημένος εἴης πεπλουτοκρατημένος εἴη πεπλουτοκρατημένω εἴητον/εἶτον πεπλουτοκρατημένω εἰήτην/εἴτην πεπλουτοκρατημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλουτοκρατημένοι εἴητε/εἶτε πεπλουτοκρατημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπλουτοκράτησο πεπλουτοκρατήσθω πεπλουτοκράτησθον πεπλουτοκρατήσθων   πεπλουτοκράτησθε πεπλουτοκρατήσθων
active middle/passive
infinitive πεπλουτοκρᾰτηκέναι πεπλουτοκρατῆσθαι
participle m πεπλουτοκρᾰτηκώς πεπλουτοκρατημένος
f πεπλουτοκρᾰτηκυῖᾰ πεπλουτοκρατημένη
n πεπλουτοκρᾰτηκός πεπλουτοκρατημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπλουτοκρᾰτήκειν, ἐπεπλουτοκρατήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπλουτοκρᾰτήκειν,
ἐπεπλουτοκρᾰτήκη		 ἐπεπλουτοκρᾰτήκεις,
ἐπεπλουτοκρᾰτήκης		 ἐπεπλουτοκρᾰτήκει(ν) ἐπεπλουτοκρᾰτήκετον ἐπεπλουτοκρᾰτηκέτην ἐπεπλουτοκρᾰτήκεμεν ἐπεπλουτοκρᾰτήκετε ἐπεπλουτοκρᾰτήκεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐπεπλουτοκρατήμην ἐπεπλουτοκράτησο ἐπεπλουτοκράτητο ἐπεπλουτοκράτησθον ἐπεπλουτοκρατήσθην ἐπεπλουτοκρατήμεθᾰ ἐπεπλουτοκράτησθε ἐπεπλουτοκράτηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.