πεντηκόντορος
Ancient Greek
Alternative forms
- πεντηκόντερος (pentēkónteros)
Etymology
From πεντήκοντα (pentḗkonta, “fifty”) + the root of ἐρετμόν (eretmón, “oar”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pen.tɛː.kón.to.ros/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pen.te̝ˈkon.to.ros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pen.tiˈkon.to.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pen.tiˈkon.to.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pen.diˈkon.do.ros/
Noun
πεντηκόντορος • (pentēkóntoros) f (genitive πεντηκοντόρου); second declension
- penteconter (ship with fifty oars)
Declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ πεντηκόντορος hē pentēkóntoros |
τὼ πεντηκοντόρω tṑ pentēkontórō |
αἱ πεντηκόντοροι hai pentēkóntoroi | ||||||||||
Genitive | τῆς πεντηκοντόρου tês pentēkontórou |
τοῖν πεντηκοντόροιν toîn pentēkontóroin |
τῶν πεντηκοντόρων tôn pentēkontórōn | ||||||||||
Dative | τῇ πεντηκοντόρῳ têi pentēkontórōi |
τοῖν πεντηκοντόροιν toîn pentēkontóroin |
ταῖς πεντηκοντόροις taîs pentēkontórois | ||||||||||
Accusative | τὴν πεντηκόντορον tḕn pentēkóntoron |
τὼ πεντηκοντόρω tṑ pentēkontórō |
τᾱ̀ς πεντηκοντόρους tā̀s pentēkontórous | ||||||||||
Vocative | πεντηκόντορε pentēkóntore |
πεντηκοντόρω pentēkontórō |
πεντηκόντοροι pentēkóntoroi | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
- → English: penteconter
Further reading
- πεντηκόντορος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “πεντηκόντορος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.