παλίντονος

Ancient Greek

Etymology

From πάλιν (pálin, “again”) +‎ τείνω (teínō, “to stretch”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.lín.to.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈlin.to.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈlin.to.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈlin.to.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈlin.do.nos/

Adjective

πᾰλῐ́ντονος • (palíntonos) m or f (neuter πᾰλῐ́ντονον); second declension

(of a bow) stretched or bent backward
caused by opposite tensions

Inflection

Second declension of πᾰλῐ́ντονος; πᾰλῐ́ντονον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πᾰλῐ́ντονος palíntonos	πᾰλῐ́ντονον palíntonon	πᾰλῐντόνω palintónō	πᾰλῐντόνω palintónō	πᾰλῐ́ντονοι palíntonoi	πᾰλῐ́ντονᾰ palíntona
Genitive	πᾰλῐντόνου palintónou	πᾰλῐντόνου palintónou	πᾰλῐντόνοιν palintónoin	πᾰλῐντόνοιν palintónoin	πᾰλῐντόνων palintónōn	πᾰλῐντόνων palintónōn
Dative	πᾰλῐντόνῳ palintónōi	πᾰλῐντόνῳ palintónōi	πᾰλῐντόνοιν palintónoin	πᾰλῐντόνοιν palintónoin	πᾰλῐντόνοις palintónois	πᾰλῐντόνοις palintónois
Accusative	πᾰλῐ́ντονον palíntonon	πᾰλῐ́ντονον palíntonon	πᾰλῐντόνω palintónō	πᾰλῐντόνω palintónō	πᾰλῐντόνους palintónous	πᾰλῐ́ντονᾰ palíntona
Vocative	πᾰλῐ́ντονε palíntone	πᾰλῐ́ντονον palíntonon	πᾰλῐντόνω palintónō	πᾰλῐντόνω palintónō	πᾰλῐ́ντονοι palíntonoi	πᾰλῐ́ντονᾰ palíntona
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πᾰλῐντόνως palintónōs		πᾰλῐντονώτερος palintonṓteros		πᾰλῐντονώτᾰτος palintonṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

πᾰλῐ́ντονᾰ (palíntona)