ξύγκειμαι

Ancient Greek

Pronunciation
 

Verb

ξύγκειμαι • (xúnkeimai)

  1. Old Attic form of σύγκειμαι (súnkeimai)

Conjugation
   Present: ξύγκειμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ξύγκειμαι ξύγκεισαι ξύγκειται ξύγκεισθον ξύγκεισθον ξυγκείμεθα ξύγκεισθε ξύγκεινται/ξυγκέᾰται/ξυγκέονται/ξυγκείᾰται
subjunctive ξυγκῶμαι ξυγκέῃ ξυγκέηται/ξυγκεῖται ξυγκέησθον ξυγκέησθον ξυγκώμεθᾰ ξυγκέησθε ξυγκέωνται/ξυγκείωνται
optative ξυγκοίμην ξυγκοῖο ξυγκοῖτο ξυγκοῖσθον ξυγκοίσθην ξυγκοίμεθᾰ ξυγκοῖσθε ξυγκοῖντο
imperative   ξύγκεισο ξυγκείσθω ξύγκεισθον ξυγκείσθων   ξύγκεισθον ξυγκείσθων
infinitive ξύγκεισθαι/ξυγκέεσθαι
participle m ξυγκείμενος
f ξυγκειμένη
n ξυγκείμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξυνεκείμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ξυνεκείμην ξυνέκεισο ξυνέκειτο ξυνέκεισθον ξυνεκείσθην ξυνεκείμεθα ξυνέκεισθε ξυνέκειντο/ξυνεκέατο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξυγκείσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ξυγκείσομαι ξυγκείσῃ,
ξυγκείσει		 ξυγκείσεται ξυγκείσεσθον ξυγκείσεσθον ξυγκεισόμεθᾰ ξυγκείσεσθε ξυγκείσονται
optative ξυγκεισοίμην ξυγκείσοιο ξυγκείσοιτο ξυγκείσοισθον ξυγκεισοίσθην ξυγκεισοίμεθᾰ ξυγκείσοισθε ξυγκείσοιντο
middle
infinitive ξυγκείσεσθαι
participle m ξυγκεισόμενος
f ξυγκεισομένη
n ξυγκεισόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.