ξεκωλιάρης

Greek

Etymology

From ξέκωλος (xékolos).

Pronunciation
  • IPA(key): /ksekoˈʎaɾis/
  • Hyphenation: ξε‧κω‧λιά‧ρης

Adjective

ξεκωλιάρης • (xekoliáris) m (feminine ξεκωλιάρα, neuter ξεκωλιάρικο)

  1. (colloquial) lucky devil, lucky dog, having devil's luck, lucky bastard (exceptionally lucky, usually in games)
    Νίκησε πάλι το παιχνίδι αυτός ο ξεκωλιάρης ο νεαρός.
    Níkise páli to paichnídi aftós o xekoliáris o nearós.
    That lucky little fucker won the game again.

Declension
Declension of ξεκωλιάρης
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ξεκωλιάρης • ξεκωλιάρα • ξεκωλιάρικο • ξεκωλιάρηδες • ξεκωλιάρες • ξεκωλιάρικα •
genitive ξεκωλιάρη • ξεκωλιάρας • ξεκωλιάρικου • ξεκωλιάρηδων • — ξεκωλιάρικων •
accusative ξεκωλιάρη • ξεκωλιάρα • ξεκωλιάρικο • ξεκωλιάρηδες • ξεκωλιάρες • ξεκωλιάρικα •
vocative ξεκωλιάρη • ξεκωλιάρα • ξεκωλιάρικο • ξεκωλιάρηδες • ξεκωλιάρες • ξεκωλιάρικα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ξεκωλιάρης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ξεκωλιάρης, etc.)

Noun

ξεκωλιάρης • (xekoliáris) m (plural ξεκωλιάρηδες, feminine ξεκωλιάρα)

  1. (colloquial, offensive) jerk, asshole, prick (general term of abuse for a man)
    Μου ’σπασες το αμάξι, ρε ξεκωλιάρη!
    Mou ’spases to amáxi, re xekoliári!
    You broke my car, you motherfucker!

Declension
declension of ξεκωλιάρης
case     \     number singular plural
nominative ξεκωλιάρης • ξεκωλιάρηδες •
genitive ξεκωλιάρη • ξεκωλιάρηδων •
accusative ξεκωλιάρη • ξεκωλιάρηδες •
vocative ξεκωλιάρη • ξεκωλιάρηδες •
  • ξέκωλος (xékolos, “scantily clad, bottomless”) (colloquial)
  • ξεκωλώνω (xekolóno, “to violently bugger, to exhaust”) (very vulgar)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.