μυτούλα

Greek

Etymology

μύτη (mýti) +‎ -ούλα (-oúla).

Pronunciation

IPA^(key): /miˈtula/
Hyphenation: μυ‧τού‧λα

Noun

μυτούλα • (mytoúla) f (plural μυτούλες)

Diminutive of μύτη (mýti, “nose”)

Declension

declension of μυτούλα

case \ number	singular	plural
nominative	μυτούλα •	μυτούλες •
genitive	μυτούλας •	—
accusative	μυτούλα •	μυτούλες •
vocative	μυτούλα •	μυτούλες •

Synonyms

μυτάκι n (mytáki)
μυτίτσα f (mytítsa)

Antonyms

μυτάρα f (mytára) (augmentative)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.