μονόκλινο

Greek

Noun

μονόκλινο • (monóklino) n (plural μονόκλινα)

  1. single room

Declension
declension of μονόκλινο
case     \     number singular plural
nominative μονόκλινο • μονόκλινα •
genitive μονοκλίνου •,  μονόκλινου • μονοκλίνων •,  μονόκλινων •
accusative μονόκλινο • μονόκλινα •
vocative μονόκλινο • μονόκλινα •

Adjective

μονόκλινο • (monóklino)

  1. Accusative masculine singular form of μονόκλινος (monóklinos).
  2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of μονόκλινος (monóklinos).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.