μετάφρασις

Ancient Greek

From μεταφράζω (metaphrázō) +‎ -σις (-sis).

μετάφρασις • (metáphrasis) f (genitive μεταφράσεως); third declension

Third declension of ἡ μετάφρασῐς; τῆς μεταφράσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετάφρασῐς hē metáphrasis	τὼ μεταφράσει tṑ metaphrásei	αἱ μεταφράσεις hai metaphráseis
Genitive	τῆς μεταφράσεως tês metaphráseōs	τοῖν μεταφρασέοιν toîn metaphraséoin	τῶν μεταφράσεων tôn metaphráseōn
Dative	τῇ μεταφράσει têi metaphrásei	τοῖν μεταφρασέοιν toîn metaphraséoin	ταῖς μεταφράσεσῐ / μεταφράσεσῐν taîs metaphrásesi(n)
Accusative	τὴν μετάφρασῐν tḕn metáphrasin	τὼ μεταφράσει tṑ metaphrásei	τᾱ̀ς μεταφράσεις tā̀s metaphráseis
Vocative	μετάφρασῐ metáphrasi	μεταφράσει metaphrásei	μεταφράσεις metaphráseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.