μέμφομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *me(-)mbʰ-e-, see also obsolete English mump (“to cheat, swindle”), Gothic 𐌱𐌹𐌼𐌰𐌼𐍀𐌾𐌰𐌽 (bimampjan, “to mock”).[1]

Pronunciation
 

Verb

μέμφομαι • (mémphomai)

  1. (with dative or accusative of person) to accuse, to blame

Inflection
   Present: μέμφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative μέμφομαι μέμφῃ,
μέμφει		 μέμφεται μέμφεσθον μέμφεσθον μεμφόμεθᾰ μέμφεσθε μέμφονται
subjunctive μέμφωμαι μέμφῃ μέμφηται μέμφησθον μέμφησθον μεμφώμεθᾰ μέμφησθε μέμφωνται
optative μεμφοίμην μέμφοιο μέμφοιτο μέμφοισθον μεμφοίσθην μεμφοίμεθᾰ μέμφοισθε μέμφοιντο
imperative   μέμφου μεμφέσθω μέμφεσθον μεμφέσθων   μέμφεσθε μεμφέσθων
middle/passive
infinitive μέμφεσθαι
participle m μεμφόμενος
f μεμφομένη
n μεμφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμεμφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐμεμφόμην ἐμέμφου ἐμέμφετο ἐμέμφεσθον ἐμεμφέσθην ἐμεμφόμεθᾰ ἐμέμφεσθε ἐμέμφοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μέμψομαι, μεμφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative μέμψομαι μέμψῃ,
μέμψει		 μέμψεται μέμψεσθον μέμψεσθον μεμψόμεθᾰ μέμψεσθε μέμψονται
optative μεμψοίμην μέμψοιο μέμψοιτο μέμψοισθον μεμψοίσθην μεμψοίμεθᾰ μέμψοισθε μέμψοιντο
passive indicative μεμφθήσομαι μεμφθήσῃ μεμφθήσεται μεμφθήσεσθον μεμφθήσεσθον μεμφθησόμεθᾰ μεμφθήσεσθε μεμφθήσονται
optative μεμφθησοίμην μεμφθήσοιο μεμφθήσοιτο μεμφθήσοισθον μεμφθησοίσθην μεμφθησοίμεθᾰ μεμφθήσοισθε μεμφθήσοιντο
middle passive
infinitive μέμψεσθαι μεμφθήσεσθαι
participle m μεμψόμενος μεμφθησόμενος
f μεμψομένη μεμφθησομένη
n μεμψόμενον μεμφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμεμψᾰ́μην, ἐμέμφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐμεμψᾰ́μην ἐμέμψω ἐμέμψᾰτο ἐμέμψᾰσθον ἐμεμψᾰ́σθην ἐμεμψᾰ́μεθᾰ ἐμέμψᾰσθε ἐμέμψᾰντο
subjunctive μέμψωμαι μέμψῃ μέμψηται μέμψησθον μέμψησθον μεμψώμεθᾰ μέμψησθε μέμψωνται
optative μεμψαίμην μέμψαιο μέμψαιτο μέμψαισθον μεμψαίσθην μεμψαίμεθᾰ μέμψαισθε μέμψαιντο
imperative   μέμψαι μεμψᾰ́σθω μέμψᾰσθον μεμψᾰ́σθων   μέμψᾰσθε μεμψᾰ́σθων
passive indicative ἐμέμφθην ἐμέμφθης ἐμέμφθη ἐμέμφθητον ἐμεμφθήτην ἐμέμφθημεν ἐμέμφθητε ἐμέμφθησᾰν
subjunctive μεμφθῶ μεμφθῇς μεμφθῇ μεμφθῆτον μεμφθῆτον μεμφθῶμεν μεμφθῆτε μεμφθῶσῐ(ν)
optative μεμφθείην μεμφθείης μεμφθείη μεμφθεῖτον,
μεμφθείητον		 μεμφθείτην,
μεμφθειήτην		 μεμφθεῖμεν,
μεμφθείημεν		 μεμφθεῖτε,
μεμφθείητε		 μεμφθεῖεν,
μεμφθείησᾰν
imperative   μέμφθητῐ μεμφθήτω μέμφθητον μεμφθήτων   μέμφθητε μεμφθέντων
middle passive
infinitive μέμψᾰσθαι μεμφθῆναι
participle m μεμψᾰ́μενος μεμφθείς
f μεμψᾰμένη μεμφθεῖσᾰ
n μεμψᾰ́μενον μεμφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀντιμέμφομαι (antimémphomai)
  • ἀπομέμφομαι (apomémphomai)
  • διαμέμφομαι (diamémphomai)
  • ἐπιμέμφομαι (epimémphomai)
  • καταμέμφομαι (katamémphomai)
  • προσμέμφομαι (prosmémphomai)
  • ὑπομέμφομαι (hupomémphomai)
  • ἄμεμπτος (ámemptos)
  • ἀμεμφής (amemphḗs)
  • μεμπτέος (memptéos)
  • μεμπτός (memptós)
  • μέμφειρα (mémpheira)
  • μεμφητός (memphētós)
  • μεμφωλή (memphōlḗ)
  • μέμψις (mémpsis)
  • μομφή (momphḗ)

Descendants
  • Greek: μέμφομαι (mémfomai, “to blame”)

References
  1. Kroonen, Guus (2013) “mump”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 375

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek μέμφομαι (mémphomai).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmem.fo.me/
  • Hyphenation: μέμ‧φο‧μαι

Verb

μέμφομαι • (mémfomai) deponent (past μέμφθηκα, active -)

  1. (learned) to blame

Conjugation
μέμφομαι   (deponent: passive forms only)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg μέμφομαι μεμφθώ
2 sg μέμφεσαι μεμφθείς
3 sg μέμφεται μεμφθεί
1 pl μεμφόμαστε μεμφθούμε
2 pl μέμφεστε, μεμφόσαστε μεμφθείτε
3 pl μέμφονται μεμφθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg μεμφόμουν(α) μέμφθηκα
2 sg μεμφόσουν(α) μέμφθηκες
3 sg μεμφόταν(ε) μέμφθηκε
1 pl μεμφόμασταν, (‑όμαστε) μεμφθήκαμε
2 pl μεμφόσασταν, (‑όσαστε) μεμφθήκατε
3 pl μέμφονταν, (μεμφόντουσαν) μέμφθηκαν, μεμφθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα μέμφομαι ➤ θα μεμφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μέμφεσαι, … θα μεμφθείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … μεμφθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … μεμφθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … μεμφθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — —
2 pl μέμφεστε μεμφθείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   —
Perfect participle ➤   —
Nonfinite form ➤   μεμφθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • άμεμπτος (ámemptos, “blameless”)
  • αξιόμεμπτος (axiómemptos)
  • επίμεμπτος (epímemptos)
  • μεμπτός (memptós, “blamable”)
  • μεμψιμοιρία f (mempsimoiría)
  • μεμψίμοιρος (mempsímoiros, “complaining”)
  • μεμψιμοιρώ (mempsimoiró, “complain”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.