μάχομαι

Ancient Greek

Alternative forms

  • μαχέομαι (makhéomai) Ionic

Etymology

From Proto-Indo-European *meh₂gʰ- (to fight). Beekes considers the origin uncertain, possibly Pre-Greek. See also Old Armenian մաքառիմ (makʻaṙim).

Pronunciation

 

Verb

μάχομαι • (mákhomai)

  1. (with dative) to make war, fight, battle
  2. to quarrel, wrangle, dispute
  3. to contend, compete

Inflection

Derived terms

  • ἀμφιμάχομαι (amphimákhomai)
  • ἀναμάχομαι (anamákhomai)
  • ἀντιμάχομαι (antimákhomai)
  • ἀπομάχομαι (apomákhomai)
  • διαμάχομαι (diamákhomai)
  • ἐμμάχομαι (emmákhomai)
  • ἐπιμάχομαι (epimákhomai)
  • καταμάχομαι (katamákhomai)
  • περιμάχομαι (perimákhomai)
  • προμάχομαι (promákhomai)
  • προσμάχομαι (prosmákhomai)
  • συμμάχομαι (summákhomai)
  • ὑπερμάχομαι (hupermákhomai)
  • μάχαιρα (mákhaira)
  • μαχετέον (makhetéon)
  • μάχη (mákhē)
  • μαχήμων (makhḗmōn)
  • μάχηνδε (mákhēnde)
  • μαχητέον (makhētéon)
  • μαχητής (makhētḗs)
  • μαχητικός (makhētikós)
  • μαχητός (makhētós)

References

Greek

Etymology

From Ancient Greek μάχομαι (mákhomai).

Verb

μάχομαι • (máchomai) deponent found only in the present tense

  1. to fight, do battle, combat

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.