μάταιος

Ancient Greek

Etymology

From μάτη (mátē, “fault, folly”) +‎ -αιος (-aios).

Pronunciation
 

Adjective

μάταιος • (mátaios) m (feminine μᾰταίᾱ, neuter μάταιον); first/second declension

  1. vain, futile, empty, idle
    Synonym: μέλεος (méleos)
  2. (of persons) empty, foolish, worthless
  3. rash, irreverent, profane

Inflection
First and second declension of μᾰ́ταιος; μᾰταίᾱ; μᾰ́ταιον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter
Nominative μᾰ́ταιος
mátaios		 μᾰταίᾱ
mataíā		 μᾰ́ταιον
mátaion		 μᾰταίω
mataíō		 μᾰταίᾱ
mataíā		 μᾰταίω
mataíō		 μᾰ́ταιοι
mátaioi		 μᾰ́ταιαι
mátaiai		 μᾰ́ταιᾰ
mátaia
Genitive μᾰταίου
mataíou		 μᾰταίᾱς
mataíās		 μᾰταίου
mataíou		 μᾰταίοιν
mataíoin		 μᾰταίαιν
mataíain		 μᾰταίοιν
mataíoin		 μᾰταίων
mataíōn		 μᾰταίων
mataíōn		 μᾰταίων
mataíōn
Dative μᾰταίῳ
mataíōi		 μᾰταίᾳ
mataíāi		 μᾰταίῳ
mataíōi		 μᾰταίοιν
mataíoin		 μᾰταίαιν
mataíain		 μᾰταίοιν
mataíoin		 μᾰταίοις
mataíois		 μᾰταίαις
mataíais		 μᾰταίοις
mataíois
Accusative μᾰ́ταιον
mátaion		 μᾰταίᾱν
mataíān		 μᾰ́ταιον
mátaion		 μᾰταίω
mataíō		 μᾰταίᾱ
mataíā		 μᾰταίω
mataíō		 μᾰταίους
mataíous		 μᾰταίᾱς
mataíās		 μᾰ́ταιᾰ
mátaia
Vocative μᾰ́ταιε
mátaie		 μᾰταίᾱ
mataíā		 μᾰ́ταιον
mátaion		 μᾰταίω
mataíō		 μᾰταίᾱ
mataíā		 μᾰταίω
mataíō		 μᾰ́ταιοι
mátaioi		 μᾰ́ταιαι
mátaiai		 μᾰ́ταιᾰ
mátaia
Derived forms Adverb Comparative Superlative
μᾰταίως
mataíōs		 μᾰταιότερος
mataióteros		 μᾰταιότᾰτος
mataiótatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms
  • ματᾴζω (matā́izō)
  • ματαιοβαστάκτης (mataiobastáktēs)
  • ματαιόκομπος (mataiókompos)
  • ματαιοκοπία (mataiokopía)
  • ματαιολογέω (mataiologéō)
  • ματαιολογία (mataiología)
  • ματαιολόγος (mataiológos)
  • ματαιολοιχός (mataioloikhós)
  • ματαιομοχθέω (mataiomokhthéō)
  • ματαιοποιός (mataiopoiós)
  • ματαιοπονέω (mataioponéō)
  • ματαιοπόνημα (mataiopónēma)
  • ματαιοπονία (mataioponía)
  • ματαιοπόνος (mataiopónos)
  • ματαιοπραγέω (mataiopragéō)
  • ματαιοπώγων (mataiopṓgōn)
  • ματαιοσύνη (mataiosúnē)
  • ματαιότεκνος (mataióteknos)
  • ματαιοτεχνία (mataiotekhnía)
  • ματαιότης (mataiótēs)
  • ματαιουργός (mataiourgós)
  • ματαιόφημος (mataióphēmos)
  • ματαιοφρονέω (mataiophronéō)
  • ματαιοφροσύνη (mataiophrosúnē)
  • ματαιόφρων (mataióphrōn)
  • ματαιοφωνία (mataiophōnía)
  • ματαιόφωνος (mataióphōnos)
  • ματαιόω (mataióō)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek μάταιος (mátaios).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈma.te.os/ - compare to ματαίως (mataíos)
  • Hyphenation: μά‧ται‧ος

Adjective

μάταιος • (mátaios) m (feminine μάταιη, neuter μάταιο)

  1. futile, purposeless, pointless, in vain

Declension
Declension of μάταιος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative μάταιος • μάταιη • μάταιο • μάταιοι • μάταιες • μάταια •
genitive μάταιου • μάταιης • μάταιου • μάταιων • μάταιων • μάταιων •
accusative μάταιο • μάταιη • μάταιο • μάταιους • μάταιες • μάταια •
vocative μάταιε • μάταιη • μάταιο • μάταιοι • μάταιες • μάταια •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μάταιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μάταιος, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ματαιότερος • ματαιότερη • ματαιότερο • ματαιότεροι • ματαιότερες • ματαιότερα •
genitive ματαιότερου • ματαιότερης • ματαιότερου • ματαιότερων • ματαιότερων • ματαιότερων •
accusative ματαιότερο • ματαιότερη • ματαιότερο • ματαιότερους • ματαιότερες • ματαιότερα •
vocative ματαιότερε • ματαιότερη • ματαιότερο • ματαιότεροι • ματαιότερες • ματαιότερα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ματαιότερος", etc)
Absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ματαιότατος • ματαιότατη • ματαιότατο • ματαιότατοι • ματαιότατες • ματαιότατα •
genitive ματαιότατου • ματαιότατης • ματαιότατου • ματαιότατων • ματαιότατων • ματαιότατων •
accusative ματαιότατο • ματαιότατη • ματαιότατο • ματαιότατους • ματαιότατες • ματαιότατα •
vocative ματαιότατε • ματαιότατη • ματαιότατο • ματαιότατοι • ματαιότατες • ματαιότατα •

Compounds:

See also

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.