κοινοβιάτης

Greek

Alternative forms

Etymology

Inherited from Byzantine Greek κοινοβιάτης (koinobiátēs)[1] from Koine Greek κοινόβιον (koinóbion, “coenobium, religious commune”), κοινοβιακός (koinobiakós, “related to a coenobium”).[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ci.no.viˈa.tis/
  • Hyphenation: κοι‧νο‧βι‧ά‧της

Noun

κοινοβιάτης • (koinoviátis) m (plural κοινοβιάτες, feminine κοινοβιάτισσα)

  1. (ecclesiastical) cenobite

Declension
declension of κοινοβιάτης
case     \     number singular plural
nominative κοινοβιάτης • κοινοβιάτες •
genitive κοινοβιάτη • κοινοβιατών •
accusative κοινοβιάτη • κοινοβιάτες •
vocative κοινοβιάτη • κοινοβιάτες •

See also

References
  1. κοινοβ - Kriaras, Emmanuel (1969-) Επιτομή του Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (Epitomí tou Lexikoú tis Mesaionikís Ellinikís Dimódous Grammateías) [Concise Dictionary of the Kriaras' Dictionary of Medieval Vulgar Greek Literature (1100–1669) Vols. 1–14. Vols 15- under I. Kazazes.)] (in Greek), Thessaloniki: Centre for the Greek language Online edition (abbreviations) Printed edition 2022: 22 vols.)
  2. κοινοβ - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.